It's Just A Game

11

POV CHASE

Moeizaam open ik mijn ogen, de hoofdpijn hakt er meteen in. Ik vervloek mezelf ervoor dat ik gister mijn gordijnen niet dicht heb gedaan. Ik kijk naast me en zie daar Olivia liggen, dat is waar ook. Haar blonde haren liggen als een soort krans boven haar hoofd en ze heeft een tevreden uitdrukking op haar gezicht. Ik stap uit bed en trek mijn boxer en een grijze joggingbroek aan, ik hoop dat ze zometeen gewoon weg gaat, zit er echt niet op te wachten om ook nu nog gezellig te gaan doen.

"Hey." Zeg ik als ik de woonkamer inloop. "Hee, doe je mee?" Vraagt Nick en ik kijk op de televisie, hij is fortnite aan het spelen, had ik kunnen raden. "Als je even wacht dan kom ik er zo aan. Ik maak eerst even ontbijt, wil je ook wat?" Zonder zijn antwoord af te wachten loop ik door naar de keuken waar ik een kopje onder het koffiezetapparaat zet. Ik pak een wit broodje uit de broodla en smeer er chocopasta op, daarna loop ik met mijn broodje en mijn kopje koffie terug naar de woonkamer.

"Ik vroeg of ik wat te drinken mocht." Zucht Nick. "Sorry, ben nu al hier. Dan zal je het zelf moeten doen pik." Ik plof op de bank en neem een hap van mijn broodje. Behendig vang ik de controller van de ps4. Ik grinnik om Nick die een sprintje trekt naar de keuken, maar halverwege tackelt hij zichzelf. "Gast." Lach ik en kijk naar mijn broertje die lachend op de grond ligt. "Je bent ook zo lekker eencellig he." Lach ik en Nick steekt lachend zijn middelvinger naar mij op.

"Wat een drukte op de vroege morgen kinders." Mijn vader blijft even staan in de deuropening om aan ons geluidsvolume te wennen. Zijn blik gaat naar Nick die nog steeds lachend op de grond ligt, en daarna naar mij. Ik haal lachend mijn schouders op en neem daarna een slok van mijn koffie.

"Zo hehe, ben je er nou eindelijk klaar voor?" Grijns ik als Nick naast me ploft en het spel opstart. "Om jou in te maken ja." Hij geeft me een speelse duw. "En hier moet ik bang van worden?" Ik geef hem een duw terug. "Waarom duw je me altijd zoveel harder terug?" Klaagt hij. "Omdat ik je grote broer ben." Grijns ik. Ik kijk op als ik een hoest hoor vanuit de deuropening, van Olivia.

"Oh hey." Zeg ik. "Ik ga naar huis." Deelt ze mee, ze heeft haar jas en schoenen al aan. "Moet je niet ontbijten?" Vraagt mijn vader verontwaardigd. "Dat doe ik wel thuis, dankuwel." Zegt ze vriendelijk tegen mijn vader. Nick kijkt me aan en wiebelt grinnikend met zijn wenkbrauwen, ik gooi een kussen tegen zijn hoofd aan en loop daarna naar Olivia toe. Ze draait zich om en loopt naar de voordeur. "Ik zie je wel weer." Zeg ik tegen haar en ze knikt. Ik geef haar nog een kleine zoen op haar lippen voordat ze naar buiten loopt, een klein glimlachje verschijnt in haar lippen en zodra ze buiten is doe ik de voordeur dicht. Ik haal een hand door mijn haren als ik weer op de bank plof.

"Heb je met haar geneukt?" Vraagt Nick, de verbazing is in zijn stem te horen. "Nick." Zegt mijn vader hoofdschuddend. "Jaja, dat had je niet verwacht he." Ik grijns naar hem. "Zij is veel te knap voor jou." Zegt hij. Ik geef hem lachend een duw en richt me daarna weer op het spelletje.

"Chase je speelt vals!" Roept Nick boos uit. "Gast hoe kan ik vals spelen?" Zucht ik. "Jongens, ik probeer de krant te lezen." Mengt mijn vader zich. "En ik probeer rustig wakker te worden." Zucht mijn moeder hoofdschuddend als ze de woonkamer inloopt. "Ik stop er mee Nick." Ik zet de controller uit en loop naar de trap, die ik met twee treden tegelijkertijd op ren. Ik trek de eerste de beste broek aan die ik zie, en een zwarte hoodie. Ik haal mijn handen door mijn haren heen en ren daarna weer naar beneden. Ik pak mijn afgesleten vans en loop de woonkamer weer in. Ik plof op de bank en trek mijn schoenen aan. "Ik ga even skaten." Deel ik mee. "Mag ik mee? Vraagt Nick meteen. "Nee." Antwoord ik kortaf en ik loop naar de bijkeuken. "Chase!" Roept mijn moeder. "Wat?" Zucht ik. "Moest je niet nog wat doen?" Vraagt ze en ik rol met mijn ogen. "Geen zin in vandaag!" Ik loop door naar de garage en pak mijn skateboard, ze haalt zelf maar is een keertje de post op. Ik doe de garagedeur open en zonnestralen schijnen in mijn gezicht, het is een zonnig begin van de herfst. Je hoort mij niet klagen. Terwijl ik naar buiten loop vis ik mijn telefoon uit mijn zak en stuur Maeve, mijn nicht en beste vriendin, een berichtje.

11:30 [Chase] - sta over tien minuutjes voor je deur. ga je mee skaten?

Ik prop mijn telefoon weer terug in mijn zak en begin mijn reis naar Maeve. Het is rustig op straat, de enige medegebruiker van de weg is een hardloopster, haar bruine haren deinsden vrolijk op en neer. Ik focus mijn ogen en probeer erachter te komen of het Ise is. Ik begin sneller te skaten totdat ik naast haar kom skaten. "Hey." Zeg ik. Als ze opkijkt zie ik dat het Ise helemaal niet is. "Oh shit, sorry. Ik dacht dat je iemand anders was." Verontschuldig ik mezelf. "Maakt niet uit." Zegt ze en ze rent verder terwijl ik vaart afneem. Waarom maak ik alles vaak zo ongemakkelijk? En waarom blijft Ise maar door mijn hoofd heen spoken? Ze heeft iets wat ik interessant vind, maar wat is de vraag. Wel weet ik dat ik het wil hebben.

"Hey Chase." Glimlacht mijn tante als ze de deur open doet. "Hey, is Maeve er toevallig?" Vraag ik. "Die is bij jou blijven slapen toch?" Vraagt ze, ze heeft een bezorgde blik in baar ogen. "Ja dat klopt. Maar ze was haar skateboard vergeten." Lieg ik terwijl ik mijn skateboard oppak. "Oh oké, lief van je dat je hem komt brengen." Zegt ze een klein beetje argwanend. Ik glimlach kleintjes en draai me daarna om. "Fijne dag verder." Ik zet mijn capuchon weer op en stop mijn handen diep in mijn zakken als ik begin te lopen.

Ik schop tegen een paar steentjes aan, ergens ben ik bezorgd om Maeve. Maar aan de andere kant ze is achttien en kan prima voor zichzelf zorgen. Terwijl ik verder loop besluit ik om naar Noen te gaan, eventjes hem vervelen op deze zaterdagmiddag. Misschien nog plannen maken voor vanavond. Ik sta stil en stuur Maeve toch een berichtje.

12:06 [Chase] - Fijn dat je het mededeelt als je bij me komt 'slapen', had ik je mooi toch bijna verlult. Je hebt geluk dat ik zo'n goede improviseerder ben 😝 Ohja en ik verwacht mijn skateboard wel terug

Ik laat mijn telefoon weer in mijn zak glijden en loop slenterend weer verder.

Fijne kerst allemaal!!! 🥰🥰😘😘