It's Just A Game

54

POV ISE

Ik laat zijn woorden tot me bezinken, dit kan haast niet waar zijn. En als dit wel waar is, dan heb ik me zo onwijs vergist in Miles. Ik hoef hem dan nooit meer te zien, dan heeft hij het echt helemaal voor zichzelf verpest en is hij mij kwijt.

''Ik weet het natuurlijk niet zeker hé, maar ik vind het wel erg verdacht allemaal,'' zegt hij en ik knik instemmend.

Plots zet hij zijn auto neer, we staan ergens midden in het bos en ik heb het helemaal niet door gehad dat hij hier naar toe is gereden. ''Ik wil je wat laten zien Ies,'' en met die woorden stapt hij uit zijn auto. Nieuwsgierig stap ik ook uit, en meteen komt de geur van de zee me tegemoet. We zijn dus niet ver van de zee verwijderd.

''Hier ben ik vroeger echt onwijs veel geweest, dit was de plek van de jongeren die zich in geen enkele groep thuis voelde,'' zegt hij terwijl we een heuvel oplopen. ''Kijk uit waar je loopt, er liggen wat losse stenen hier en daar,'' hij schijnt de zaklamp van zijn telefoon voor mijn voeten zodat ik kan zien waar ik loop.

Eenmaal bovenaan kijk ik om me heen, de wind speelt met mijn haren en de zee klinkt woest onder ons. We staan op een klif, en behalve het geluid van de zee, is het helemaal stil om ons heen. De nacht is helder en de maan geeft genoeg licht om de contouren van Chase te zien. Hij slaat zijn armen vanachter om mij heen en laat zijn kin op mijn schouder rusten, zwijgend kijken we naar de golven. Ik sluit mijn ogen, en door de combinatie van de zeelucht, het geluid van de golven en de wind, voelt het alsof ik op een schip ben beland. Het voelt alsof ik alles aankan in de sterke armen van Chase. Maar als ik mijn ogen weer open, kom ik weer terug in de realiteit. Waarin ik nog steeds niet weet of alles weer goed is tussen mij en Chase.

''Ik heb je zo ontzettend erg gemist Ies, het spijt me dat ik niet naar je luisterde. Ik geloof je, echt waar,'' zegt hij, en die woorden klinken als muziek in mijn oren. Ik draai me om en sla mijn armen om zijn nek terwijl ik hem diep in zijn ogen aankijk. ''Ik ben gewoon ziek geweest van het verdriet wat ik om je had,'' mompel ik en hij drukt mij dichter tegen zich aan. ''Ik laat je dan nooit, maar dan ook echt nooit meer gaan,'' en na die woorden drukt hij zijn lippen tegen de mijne.

Ik zoen hem terug en laat mijn handen door zijn haren glijden, als hij met zijn tong langs mijn onderlip gaat, ontstaat er op heel mijn lichaam kippenvel en geef ik hem toestemming. Onze tongen gaan het spel met elkaar aan, terwijl de wind met onze haren speelt.

Als hij onze zoen onderbreekt, zie ik dat er twinkelingen in zijn ogen zijn ontstaan en hij me ondeugend aankijkt. ''Wat?'' grinnik ik, en zonder wat terug te zeggen pakt hij mijn hand vast en trekt hij mij achter zich aan.

''Chase, wacht nou,'' lach ik terwijl ik hem nakijk. ''Schiet op, het water is heerlijk,'' lacht hij. Ik gooi mijn kleren op een hoopje naast die van hem in het zand. Als ik Chase zie kijken, kijk ik hem uitdagend aan en maak ik de sluiting van mijn beha los en laat ik de bandjes van mijn schouders afglijden. Hij begint te joelen en ik schiet in de lach. Aan het strand is het water veel minder woest, er is haast geen enkele golf en het is haast wind stil.

Als ik bij hem ben, zie ik dat hij al kopje onder is geweest en aan zijn wimpers hangen druppels. Lachend spettert hij water naar mij, waardoor ik ook in de lach schiet. Lachend houd ik zijn polsen vast, zodat hij niet meer kan spetteren. ''Dat is oneerlijk,'' zegt hij verontwaardigd en ik steek mijn tong naar hem uit.

Ik laat zijn polsen los en sla mijn armen om zijn nek, ik denk dat ik op dit moment het gelukkigste meisje op de aarde ben.

Hij veegt een pluk haar uit mijn gezicht en kijkt me liefdevol aan met zijn blauwe ogen, waar ik telkens weer op val. Even weet ik niets uit te brengen, de bom met vlinders ontploft opnieuw in mijn buik en ik kan niet genoeg van hem hebben.

''Wist je dat hier vroeger iemand van de dodenmansklif is gesprongen en ze zijn lichaam nooit hebben gevonden?'' zegt hij na een stilte en ik kijk hem ongeloofwaardig aan. ''Ze zeggen dat haaien de duikers voor waren,'' voegt hij eraan toe. ''Rot op, je lult,'' ik geef hem een duwtje tegen zijn borst aan en hij houdt onschuldig zijn handen in de lucht. ''Waarom zou ik hierover een grapje maken?'' vraagt hij lachend. ''Omdat je me altijd voor de gek houdt,'' grinnik ik, ineens is het water veel minder fijn en wil ik er het liefst zo snel mogelijk uit.

''Zwemmen hier haaien dan?'' vraag ik aan hem en hij knikt. ''Godver Chase, had je dat niet even kunnen zeggen,'' ik laat hem los en zwem richting de kust, lachend zwemt hij achter me aan maar ik kan zijn grapjes op dit moment even niet zo goed waarderen.

''Ies kom op, als het niet veilig was geweest dan had ik je echt niet mee het water ingetrokken,'' zijn zachte handen glijden over mijn schouders naar de sluiting van mijn beha, die hij voorzichtig vast maakt. ''Vijf jaar geleden zijn hier voor het laatst in deze baai haaien gespot,'' zegt hij kalmerend en ik knik. ''Dat hoop ik dan maar,'' zeg ik terwijl ik me verder aankleed.

''Ik heb nog geen zin om naar huis te gaan,'' zeg ik als we in de auto zitten en Chase knikt instemmend. ''Heb jij je telefoon? Dan stuur ik mijn moeder even een berichtje voor de zekerheid,'' zeg ik en hij overhandigd mij zijn telefoon. Snel stuur ik mijn moeder een berichtje dat ik met Chase ben en dat alles weer goed is. ''Maar wat gaan we doen? Blijven we op deze parkeerplaats staan of gaan we nog een stukje rijden?'' vraagt hij aan me. ''Op de parkeerplaats, dan kan ik je goed zien,'' grijns ik terwijl ik op zijn schoot ga zitten. Hij laat zijn handen onder mijn trui glijden en glimlacht naar me.

Ik plaats kusjes op zijn kaaklijn en vervolg daarna mijn weg naar zijn nek, terwijl ik langzaam met mijn heupen beweeg. ''Fack,'' mompelt Chase en ik moet even om hem grinniken. Ik zuig aan een stukje huid in zijn nek, totdat er een paarsachtige vlek ontstaat. Hij trekt mij nog dichter tegen zich aan en plaatst zijn lippen op die van mij. Meteen geef ik hem toestemming en spelen onze tongen een spel om dominantie, die ik dit keer van hem weet te winnen.

Hij trekt mijn trui uit en daarna volgt zijn trui, voordat hij me terug zoent, leunt hij voorover om de stoel naar achter te schuiven, zodat we iets meer ruimte hebben. Ik trek zachtjes aan zijn haren als hij kusjes langs de rand van mijn beha plaatst. Ik laat mijn handen over zijn gespierde buik naar zijn broek glijden, waar ik snel zijn riem en knoop losmaak. Hij duwt zichzelf wat omhoog en ik trek zijn broek en boxer in een snelle beweging van zijn heupen af, daarna richt hij zich op mijn joggingbroek en string. Teder duwt hij de kledingstukken van mijn heupen af. Terwijl ik de kledingstukken verder uittrek, leunt hij opnieuw naar voren en haalt hij uit het dashboardkastje een condoom. Ik pak het van hem aan en scheur de verpakking open, behendig doe ik het bij hem om en ik merk dat bij ons allebei onze ademhaling hoog zit.

Als hij zich bij mij naar binnen laat glijden, bijt ik op mijn lip. Langzaam beweeg ik op en neer om aan het gevoel te wennen, en al snel is het kleine beetje pijn wat ik had verdwenen. Onze kreunen vullen de auto en we genieten optimaal van elkaar, alsof we moeten inhalen wat de afgelopen week kwijt zijn geweest.

''Chase,'' mompel ik als ik het bekende gevoel in mijn onderbuik voel opkomen na een poosje. ''Heel even nog,'' zegt hij terwijl hij met zijn handen mijn heupen stevig vast houdt en de leiding van mij overneemt. Ik voel hoe mijn benen beginnen te trillen en ik heb geen idee hoe lang ik het nog ga volhouden.

Tegelijkertijd bereiken we luid kreunend ons hoogtepunt, ik laat mijn voorhoofd tegen die van hem rusten en tril nog helemaal na van de afgelopen intense minuten. Zijn borstkas gaat hevig op en neer terwijl hij weer grip probeert te krijgen op zijn ademhaling.

''Ik hou zoveel van je Ies,'' hij plaatst een kus op mijn lippen en glimlacht daarna naar me. ''Ik hou ook echt heel veel van jou Chase,'' glimlach ik naar hem. ''Wij tegen de rest,'' hij pakt mijn hand en verstrengeld onze vingers samen.