It's Just A Game

62

POV CHASE

Ik neem een slok van mijn bier en kijk met een kleine glimlach op mijn gezicht naar Ise, die geconcentreerd door het menu heen bladert. Het valt gewoon niet te omschrijven hoe verliefd ik op het meisje, die voor mij zit, ben.

Ik wil haar onwijs graag vertellen over Glenn, en ergens weet ik wel dat ze er niet boos om gaat worden. Maar toch durf ik het niet, wat als ze toch ineens anders naar me gaat kijken? Ik zit in zo een onwijze tweestrijd met mezelf, was ik Beth nou maar nooit op straat tegengekomen. Dan was het nu nog steeds het kindje van haar en Timo.

Ze veegt een pluk haar uit haar gezicht en kijkt me daarna aan met haar hazel-kleurige ogen. Ik wil de sfeer niet verpesten, dus sowieso één leuke avond met Ise, dat kan niemand meer van mij afpakken. Ik neem mezelf voor om haar morgen alles te vertellen, en alleen al die gedachte maakt mij zenuwachtig.

"Wat ga jij bestellen?" vraagt ze nieuwsgierig aan mij. "De spareribs, en jij?" vraag ik terwijl ik mijn menukaart dichtklap. "Pizza Funghi," ook zij doet haar menukaart dicht. "Goede keuze," grijns ik en ze moet even lachen. "Ik maak altijd goede keuzes."

Even later zitten we met het eten voor ons neus, en geconcentreerd snij ik de ribbetjes van elkaar af.
"Kijk eens," zegt Ise, en als ik opkijk zie ik dat ze haar telefoon in haar handen heeft. Snel glimlach ik naar de camera en maakt Ise de foto.

"Voor mijn moeder," zegt ze terwijl haar vingers snel over het beeldscherm bewegen. Ik knik en begin met het eten van mijn spareribs.

"Ik ben erg benieuwd naar vanavond," geef ik toe, waarop Ise met een volle mond knikt.
"Die Kylie vond ik wel een beetje een apart figuur," zegt ze nadat ze haar hap heeft doorgeslikt. Ik haal mijn schouders op en neem opnieuw een slok van mijn bier.
"Ze heeft misschien wat tijd nodig, persoonlijk vind ik zelf toeristen bij ons thuis ook fucking irritant," zeg ik en opnieuw knikt Ise.
"Ze deed me denken aan Maeve," zegt ze en ik probeer Kylie weer voor me te halen.
"Ik snap wel wat je bedoeld ja," geef ik toe.

"Ik kan niet meer," verzucht Ise terwijl ze onderuit gaat zitten. Lachend neem ik de laatste slok uit mijn glas en veeg ik mijn mond af aan het servet.
"Ik heb in ieder geval wel een goede bodem voor vanavond," grijnst ze. "Daar gaat het zeker niet aan liggen nee," lach ik.

Nadat ik af heb gerekend pak ik Ise haar hand vast en lopen we het drukke restaurant uit, inmiddels is het alweer kwart voor negen. Buiten is het leven nog volop bezig, vakantiegangers van over de hele wereld komen hier samen in de smalle straatjes.

"Je zal hier maar wonen," fantaseert Ise terwijl we de restaurantjes en de winkels bekijken tijdens onze wandeling naar het strand. "Dan zou ik eerst een bank overvallen ergens ver weg, en dan dit als toevluchtsoord gebruiken. En dan gewoon volop genieten en nooit meer werken," fantaseer ik mee, wat Ise laat lachen. "Onwijs goed plan Chase," lacht ze, als ze me aankijkt zie ik de ondeugende uitdrukking in haar ogen. "Een meesterplan ja," lach ik, lachend geeft ze me een speelse duw.

"Hey," zegt Carson als we bij het groepje aankomen. "Hey," zeg ik terug en snel kijk ik het groepje rond, ik mis Kylie, Asher en Liv.
"Asher en Liv hadden het nog erg druk samen, dus die komen later op de avond vast nog wel aankakken. En Kylie moest plotseling in de keuken van het hotel helpen," beantwoord Dante mijn vraag.

"Oh jammer," zegt Ise, wat ik wel snap, ze kon het goed met Liv vinden vanmiddag. "Liv en Asher komen echt nog wel, die zeggen nooit nee tegen een avondje stappen," grijnst Carson, waarop Dante instemmend knikt.

"Oké, er zijn een paar tentjes waar wij vaak naar toe gaan. Maar toevallig is er ook een spontaan strandfeest georganiseerd," Dante wijst een rookwolk aan, afkomstig van een kampvuur een stuk verderop.
"Dat ziet er eigenlijk wel heel erg leuk uit," zeg ik, en Ise knikt meteen enthousiast.
"Oké cool, dan stuur ik Liv en Asher een berichtje," zegt Carson die zijn telefoon al uit zijn zak heeft gevist.