It's Just A Game

20

POV ISE

"Hey." Zegt Scott enthousiast als ik mezelf naast hem laat ploffen. "Hola." Ik gooi mijn wiskunde boeken op tafel en peuter wat aan het naamkaartje wat op mijn tafel staat. "En hoe bevalt het je nu hier?" Vraagt hij terwijl hij me onderzoekend aankijkt. "Eigenlijk wel heel goed." Glimlach ik. "Dat is fijn, hoe gaat het verder met je?" Hij glimlacht lief terug. "Hm ja ups en downs, je weet wel hoe dat soms gaat. Ik heb niets te klagen hoor, maar ik mis thuis ook gewoon. Zeker nu mijn opa en oma hier voor twee weken zijn, en dan moet ik dalijk weer afscheid gaan nemen." Zucht ik en hij knikt begrijpend. "Het lijkt me echt heel moeilijk om een heel nieuw leven op te bouwen in een ander land." Zucht hij en ik haal mijn schouders op. "Weet je, het klinkt erger dan dat het is. Vrienden zijn zo gemaakt, iedereen vindt je interessant omdat je nieuw bent. Je past je eigenlijk gewoon echt heel snel aan." Zeg ik. Hij knikt en bijt op de achterkant van zijn pen.

"En met jou?" Vraag ik terwijl ik hem onderzoekend bekijk. "Redelijk, knallende ruzie met Austin." Zucht hij. "Oh echt, wat dan?" Vraag ik voorzichtig. "Beloof je dat je niets door lult?" Hij steekt zijn pink op naar mij, waar ik de mijne inhaak. "Ik beloof het." Zeg ik en hij zucht diep. "Oké, Austin heeft denk ik een alcohol probleem. Gister kwam ik naar zijn huis om te werken aan een groepsopdracht, hij lag lam op de bank. En dat is niet de eerste keer dat ik hem zo heb aangetroffen." Zegt hij en ik schrik eventjes. "Jeetje, dat is wel heftig op zo'n jonge leeftijd." Zeg ik en hij knikt. "Ik weet echt niet wat ik er mee aan moe-." Hij maakt zijn laatste woord niet af en kijkt naar de deuropening, waar Austin staat. Hij ziet eruit alsof hij al een jaar niet heeft geslapen, zijn haren hangen dof om zijn gezicht heen, en zijn ogen staan afwezig. Hij laat zichzelf met een diepe zucht naast Noen vallen, die Scott vragend aankijkt. Scott haalt zijn schouders op en begint wat te tekenen in zijn schrift.

"Halloooo." Zeg ik als ik mezelf tegenover Grace laat ploffen. "Heeeeeheeey." Zegt ze enthousiast en ik schiet in de lach. "Wat een enthousiasme op deze maandag." Grijnst Nathan terwijl hij zijn armen vanachter om Grace slaat. "Ook een hele goede dag meneer Nathan." Grinnikt Grace terwijl ze hem een zoen geeft. "Jongens niet zo kleffen hoor, veel te vroeg." Klaagt Maxime als ze zich naast mij laat ploffen. "Wat dacht jij? Ik ga coupe zwerver vandaag?" Grijnst Grace naar Maxime, die haar middelvinger naar haar opsteekt. Ik grinnik even en bekijk Maxime haar outfit.

"Sorry Max, maar Grace heeft wel een beetje gelijk." Lach ik, wat me een speelse duw van Maxime oplevert. Grace steekt haar hand naar mij op, lachend geven we elkaar een high five. "Wat is er zo grappig?" Miles gooit zijn tas op tafel en ploft naast mij op de bank. "Gaat je niets aan Miles." Grace steekt haar tong naar hem uit en hij kijkt mij vragend aan. Ik negeer hem en bijt op mijn nagels terwijl ik om me heen kijk. "Je wilt het niet eens weten man." Grinnikt Nathan, waardoor Miles ook moet grinniken. Ik laat mijn blik door de aula glijden, totdat ik Chase zijn blik kruis. Een klein glimlachje verschijnt in zijn lippen, en ik glimlach terug. Hij staat op en loopt zelfverzekerd naar mij toe, ik zucht eventjes. Waarom moet hij het nou weer gaan opzoeken?

"Hey, kan je even mee lopen Ies?" Vraagt Chase zodra hij voor onze tafel staat. "Dat kan ik ja." Ik sta op en gris mijn tas van tafel. Miles kijkt me aan en ik rol met mijn ogen. Ik loop snel achter Chase aan die al bijna de aula is uitgelopen. "Gast niet zo snel, ik heb maar korte benen." Klaag ik en Chase schiet in de lach. "Sorry." Lacht hij en ik geef hem een speelse duw. Hij slaat zijn arm om mijn schouders en leidt me naar buiten. "Wat gaan we doen?" Vraag ik me hardop af. "Wat wil je dat we gaan doen?" Vraagt hij schijnheilig. "Uh, terug naar binnen want ik sterf van de kou." Zeg ik. "Aansteller." Grijnst hij en ik rol met mijn ogen.

"We gaan weg, ik heb echt geen zin meer in school." Zegt hij terwijl hij zijn auto open doet. "Ohja, goeie." Zeg ik sarcastisch. "Komop Ies, beetje lol hebben." Hij stapt in zijn auto en ik bijt op mijn lip. Ik pak de handgreep van de autodeur af en twijfel onwijs, Chase kijkt me met zijn liefste glimlach aan vanaf binnen en ik zucht diep. Ik trek de autodeur open en ga op de bijrijdersstoel zitten. "Oké, omdat jij het bent." Zeg ik en hij grijnst. "Dat is lief van je." Lacht hij en ik schiet ook in de lach. "Aangezien jij hier niet vandaan komt heb ik een goed excuus om alle toeristische dingen hier in Californië te doen. Dus dat gaan we doen." Besluit hij en ik moet om hem lachen. "Wat?" Lacht hij en ik schud lachend mijn hoofd. "Niets Chase." Lach ik en hij kijkt mij aan. "Ik geloof je niet." Lacht hij. "Ga nou maar gewoon." Lach ik terwijl ik de sleutel in het slot omdraai. "Oh, heb je nou ineens haast?" Vraagt hij grijnzend. "Nou kom op Chase." Lach ik. "Oké oké, omdat je zo aandringt." Hij steekt zijn tong naar mij uit en start de auto.

"Wat gaan we als eerste doen?" Vraagt hij aan mij. "Ik wil naar de Golden Gate Bridge." Zeg ik en Chase knikt. "Dat vind ik een goeie, maar eerst even langs de Mac-drive." Besluit hij. "Daar zeg ik geen nee tegen." Ik pak de aux-kabel en sluit die aan op mijn telefoon. Boyfren van LoveLeo klinkt door de speakers en Chase grijnst even naar me.

"Doe je dit vaker?" Vraag ik terwijl ik hem onderzoekend bekijk. "Wat doe ik vaker?" Hij haalt een hand door zijn haren en blijft zich op de weg concentreren. "Nou dat spijbelen enzo?" Vraag ik en hij haalt zijn schouders op. "Nu niet meer zo veel eigenlijk, een tijdje terug kwam het met regelmaat voor dat ik weleens een halve dag ofzoiets niet kwam opdagen." Zegt hij en ik knik. "Badboy." Grinnik ik en hij schudt lachend zijn hoofd.

"Wat betekenen al die tatoeages eigenlijk?" Vraag ik nieuwsgierig na een tijdje. "Om eerlijk te zijn niet zo veel." Grinnikt hij en ik moet ook even grinniken. "Ik heb er eentje die wel wat betekend, de rest heb ik allemaal gezet omdat ik ze er cool uit vond zien." Legt hij uit en ik knik. "Welke betekend wel wat dan?" Vraag ik. "Deze." Hij wijst naar een tatoeage op de binnenkant van zijn arm, het is een silhouet van een roos. "Maeve heeft dezelfde alleen dan niet ingekleurd. We hebben hem samen gezet,vandaar dat deze wel wat voor mij betekend." Zegt hij en ik knik. "Maeve betekent veel voor je he?" Vraag ik en hij knikt. "Ja, weet niet wat ik zonder haar moet." Zucht hij en ik knik begrijpend.

"Heb jij ook zo'n goede vriend of vriendin?" Vraagt hij en ik knik meteen. "Ja, Sara is echt mijn allerbeste vriendin. Ik zou inderdaad ook niet weten wat ik zonder haar moet. En Finn is ook een hele goede vriend van mij, ik kan ook met veel dingen bij hem terecht maar lang niet zoveel als bij Saar." Zeg ik en hij knikt. "Zulke vrienden moet je koesteren, al die fake friends zoals die Miles enzo heb je als het er op aankomt helemaal niets aan." Zegt hij. "Jeetje wat hebben jij en Miles toch tegen elkaar?" Zucht ik. "Daarvoor moet je bij hem wezen." Zegt hij en ik rol met mijn ogen. Ik bijt op mijn nagels en kijk naar buiten, ik voel mijn ogen zwaar worden. Ik word altijd moe van autorijden, al sinds ik het me kan herinneren. En al snel val ik in een lichte slaap.