It's Just A Game

47

POV ISE

Als ik de slaapkamerdeur open doe komt er een zure lucht me tegemoet. Chase ligt in de foetushouding en zijn ogen zijn gesloten. Als ik naar hem toe loop zie ik dat hij in zijn eigen braaksel ligt te slapen. Een gevoel van medelijden komt omhoog, wat moet hij zich ellendig voelen.

"Chase," fluister ik terwijl ik een pluk haar uit zijn gezicht veeg. Moeizaam opent hij zijn ogen en zucht hij diep. "Hey, je moet even douchen. Je ligt in je eigen braaksel," zeg ik en opnieuw zucht hij diep. Ik glimlach klein naar hem terwijl ik door zijn haren blijf aaien, die vochtig zijn van het zweet.

"Ik voel me zo kut," mompelt hij en ik knik. "Dat kan ik me voorstellen," zeg ik. Met een diepe zucht gaat hij rechtop zitten en zwaait hij zijn benen over de rand heen. Ik steek mijn hand naar hem uit, die hij aanpakt om op te kunnen staan.

Ik zet de douche voor hem aan en draai me daarna om, hij leunt tegen het badkamermeubel en staart voor zich uit, zijn ogen zijn lange na niet zo helder als wat ze normaal zijn.

Voorzichtig help ik hem met uitkleden, als eerst trek ik zijn trui over zijn hoofd. En daarna volgt zijn joggingbroek, wat nog een uitdaging gaat worden aangezien hij nu het evenwicht heeft van een pas geboren baby. Stevig houdt hij mijn schouders vast terwijl ik zijn broek en onderbroek bij hem uittrek.

"Normaal voel ik me toch wat anders als je me uitkleed," zegt hij en ik moet om hem grinniken. "Het maakt niet uit hoe ellendig je je voelt, die praatjes blijven wel," lach ik en hij moet grinniken. Hij stapt onder de douche en sluit genietend zijn ogen als hij de warme stralen voelt.

"Ik ga je bed even verschonen, roepen als er wat is he," zeg ik en hij knikt, nog steeds met zijn ogen gesloten.

Ik loop de badkamer uit en loop naar Chase zijn kamer, waar ik het rolluik omhoog doe en het raam wagenwijd open zet. Ik blijf even naar buiten kijken en voel een fris briesje me tegemoet komen.

Terwijl ik zijn bed verschoon dwalen mijn gedachten af. Had ik ooit verwacht toen ik naast Max in de skate winkel stond dat dit allemaal zou gaan gebeuren? Ik ben nog nooit zo verliefd op iemand geweest, en ergens ben ik bang voor onze toekomst samen. Het gaat sowieso anders worden zodra ik weer in Nederland ben, en wil ik dat wel? En het allerbelangrijkste, wil Chase het ook wel?

Als ik zijn vieze beddengoed naast de wasmachine heb gelegd loop ik weer terug naar de badkamer. Waar ik de wc-bril dicht doe en daarop ga zitten.

"Kom je ook?" vraagt Chase aan me en ik knik. "Als je niet over me heen kotst," grinnik ik en hij moet even lachen. "Dat kan ik niet beloven," lacht hij en ik steek mijn tong naar hem uit. Snel kleed ik me uit en stap ik ook onder de douche.

Hij slaat zijn armen om mijn middel en drukt mij dichter tegen zich aan. Ik laat mijn gezicht tegen zijn borst leunen en geniet van de warmte en zijn aanrakingen.

''Ik hou zo intens veel van je Ies,'' mompelt hij en hij legt zijn hand onder mijn kin, zodat hij me in mijn ogen kan aankijken. ''Wat een onwijs slechte beslissing is, want over tien maanden zit ik weer in het vliegtuig, onderweg naar huis,'' zucht ik terwijl ik wegkijk. ''Het gaat allemaal moeilijk worden en pijn doen, waarom heb je niet voor iemand hier gekozen?'' mompel ik. ''Omdat ik niet voor iemand kies, ik ben gewoon zo ontzettend verliefd op je geworden zonder dat ik het in eerste instantie wist. En als het dadelijk zo ver is zien we het wel oké?'' hij veegt een pluk haar uit mijn gezicht. ''Maar dat is het nou net Chase, ik wil niet afwachten, ik wil zekerheid over ons,'' zucht ik. ''Zekerheid gaan we nooit krijgen, voor het zelfde geldt ga ik nu dood door deze stomme buikgriep. We hebben het lot niet in onze handen,'' zegt hij wijs, waar ik niet op reageer. Ik besluit om weer met mijn gezicht tegen zijn borst aan te leunen en mijn ogen te sluiten, ik wil zo lang als mogelijk van ons samen genieten.

Zodra ik een trui van Chase heb aangetrokken, kruip ik naast hem in bed. Snel stuur ik mijn moeder een berichtje dat ik hier blijf slapen. Chase heeft zich op zijn zij gedraaid en gebruikt mijn buik als kussen, zachtjes aai ik door zijn natte haren heen. Ik zie dat hij zijn ogen heeft gesloten en rustig adem haalt, een kleine glimlach verschijnt op mijn lippen als ik hem zo zie liggen. Ondanks dat hij het altijd wel goed weet te verbergen voor de buitenwereld, is het een onwijs lieve en aanhankelijke jongen.

Net als ik ook ben ingedut klinkt er geklop op de deur, meteen open ik mijn ogen weer. ''Ja,'' mompel ik schor, en even later verschijnt Lillian in de deuropening. Ze glimlacht naar me als ze ons zo ziet liggen en gaat op het voeteneinde van het bed zitten.

''Hoe voelt hij zich?'' vraagt ze aan mij terwijl ze haar slapende zoon bekijkt. ''Sinds dat ik er ben heeft hij niet meer overgegeven. Wel heb ik zijn bed verschoont, want hij lag in zijn eigen braaksel te slapen toen ik binnenkwam,'' zeg ik en ze knikt. ''Je had me best mogen roepen hoor, dan had ik het voor je gedaan,'' zegt ze en ik glimlach. ''Het is maar een kleine moeite om te doen, het vuile beddengoed ligt nu naast de wasmachine,'' zeg ik en ze glimlacht terug. ''Je bent een topper,'' zegt ze en ik moet even grinniken, van complimentjes word ik altijd een beetje lacherig, ik weet gewoon niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan.

''Wil je zo meteen beneden met ons avondeten?'' vraagt ze aan mij. ''Ja, dan kan Chase nog rustig slapen,'' zeg ik en ze knikt. ''Dan roep ik als het klaar is, tomatensoep lust je toch wel?'' ''Ja tuurlijk, wie lust er nou geen tomatensoep?'' grinnik ik en ze moet even lachen. ''Tot nu toe ken ik ook inderdaad nog niemand die geen tomatensoep lust,'' lacht ze terwijl ze opstaat, ik moet ook even om haar lachen.

Zodra Lillian de kamer weer heeft verlaten zucht ik diep, eigenlijk verveel ik me dood. Maar ik heb ook geen idee wat ik nu kan doen zonder Chase wakker te maken, die heeft echt alle rust nodig. Ik hoop dat hij snel beter wordt, ik denk alleen niet dat hij zich morgen goed genoeg voelt om naar Scott zijn verjaardag te gaan. Misschien kunnen we voor een uurtje gaan, zodat hij even zijn gezicht heeft laten zien, mits hij zich goed genoeg voelt natuurlijk.