It's Just A Game

40

POV ISE

Voor de laatste keer haal ik een hand door mijn haren, waarna ik mijn bordeauxrode Vans aantrek en mijn trui recht trek. Chase ligt lui op bed met zijn telefoon in zijn handen. Ik ga op zijn schoot zitten en pak zijn telefoon uit zijn handen, die ik naast ons neerleg.

"Kinky," grijnst hij en ik schiet in de lach. "You wish," lach ik terwijl ik voorover buig om hem een kus op zijn lippen te geven.

"We kunnen ook iedereen bellen dat het een half uurtje later wordt," grinnikt hij terwijl hij zijn handen onder mijn trui laat gaan. "Ja, dus echt niet. Vanavond oké?" Grinnik ik en hij zucht diep. "Vanavond of niet," chanteer ik hem en hij rolt met zijn ogen.

"Vanavond ben je van mij," zegt hij, en van die woorden ontstaat er kippenvel op mijn huid. Hij weet precies wat hij moet doen om mij naar meer te laten verlangen, ondanks dat ik doe alsof ik het vervelend vind, geniet ik er stiekem intens van. Het doet wat met je zelfvertrouwen, als iemand laat merken dat hij jou waardeert en niet alleen maar voor zichzelf speelt.

"Nogmaals heel erg bedankt Chase," ik kijk glimlachend naar het subtiele, zilveren armbandje wat om mijn pols hangt. Er hangen twaalf hartvormige bedeltjes aan, wat symbool staat voor de twaalf maanden die ik hier in Amerika zal zijn, en in een van de hartjes staat de letter C gegraveerd.

"Ik ben blij dat jij er zo blij mee bent Ies, maar je echte cadeau komt nog," glimlacht hij naar me terwijl zijn handen op mijn heupen rusten. Het is bizar hoe verliefd ik op die jongen ben, ik wist niet dat ik deze gevoelens voor iemand kon hebben.

Het schelle geluid van de bel vult mijn huis, ik klim van Chase af en ren naar beneden. Door het raampje in de voordeur kan ik al zien dat het Grace, Maxime en Charlotte zijn.

Glimlachend trek ik de deur open, en meteen word ik vrolijk begroet door de meiden.

"Hoe is het nou om achttien te zijn?" Grijnst Charlotte als ik haar drinken aangeef. "Hier kan ik nog steeds niets, maar in Nederland kan ik eindelijk legaal doen wat ik al sinds mijn zestiende doe," grinnik ik, waardoor de rest moet lachen.

"Deden je ouders daar dan niet moeilijk over?" Vraagt Grace geïnteresseerd en ik moet even grinniken als ik terug denk aan de tijden dat voordat ik naar huis ging vanaf een feestje, Saar en ik altijd de stress hadden of we wel op tijd ontnuchterd zouden zijn.

"Jij denkt dat mijn ouders dat toentertijd wisten?" Lach ik en Grace moet ook lachen. "Domme vraag, had dit kunnen weten," lacht ze en ik steek mijn tong naar haar uit.

Terwijl ik druk in gesprek ben met mijn vriendinnen, die expres eerder kwamen om te helpen met de laatste dingen klaar te zetten, valt het me op dat Chase naar buiten is gelopen. Hij is druk aan het bellen met iemand, terwijl hij zijn sigaret oprookt. Ergens hoop ik stiekem dat hij wilt stoppen met roken, met een asbak zoenen is nou niet echt mijn ding om eerlijk te zijn. Maar ik wil ook niet die vriendin zijn die haar vriend dwingt om te stoppen met roken.

Na een paar uur voel ik dat de alcohol aardig zijn werk doet, zeg maar gerust dat ik dronken ben. Ik leun tegen Chase aan terwijl ik om me heen kijk, iedereen heeft het naar zijn zin en is vrolijk aan het dansen met een drankje in hun handen. Half luister ik naar het gesprek tussen Chase, Noen en Maeve. Echt super leuk dat Maeve is gekomen, ergens had ik het niet verwacht want ik ken haar helemaal niet en uit Chase zijn verhalen kwam het bij mij wel een beetje over als een moeilijk meisje.

Plots voel ik mijn telefoon in mijn kontzak trillen, als ik hem pak zie ik dat ik een inkomende FaceTime oproep heb van Saar. Snel loop ik naar buiten toe, waar ik meteen opneem.
De kou snijdt meteen op mijn blote armen, maar ergens is het wel fijn, het was zo benauwd en warm binnen.