It's Just A Game

21

POV CHASE

Ik kijk opzij en zie dat Ise in slaap is gevallen. Ik glimlach eventjes en focus me daarna weer op de weg. Ondanks dat dit gewoon puur vriendschappelijk is en er verder niets achter zit, moet ik mezelf er toch voor behoeden dat ik wel afstand blijf houden. Maar ik wilde gewoon onwijs graag het gezicht van Miles zien als Ise met mij mee zou lopen inplaats van bij hen zou blijven zitten.

Ik draai het parkeerterrein van de McDonalds op en rij door naar de drive, waar ik aansluit in de rij. Ongeduldig tik ik op mijn stuur, het is bizar hoeveel honger ik heb. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en zie dat ik al twee keer gebeld ben door mijn moeder. Ik zucht diep en schakel daarna mijn telefoon uit, ik heb geen zin in gezeik aan mijn kop. Ze houdt haar preek maar voor zich voor als ik dalijk thuis ben.

"Ise." Ik stoot haar voorzichtig aan en meteen wordt ze wakker. Moeizaam opent ze haar ogen en het duurt even voordat ze geacclimatiseerd is. Ik grinnik even en rij weer een stukje naar voren. "Wat wil je hebben?" Vraag ik. "Weet ik eigenlijk niet zo goed, wat neem jij?" Vraagt ze. "Eh ik denk een Big Mac menu." Zeg ik en ze knikt. "Ik denk dat ik voor kipnuggets ga, heb niet zo onwijs veel honger eigenlijk." Zucht ze en ik knik. "Komt voor de bakker." Grijns ik en ik steek mijn hand naar haar op voor een highfive, die ze me meteen grinnikend geeft.

Ik neem een slok van mijn cola als we weer aan het rijden zijn. "Je zorgt maar dat jij voor het volgende toeristische tripje je rijbewijs al hebt." Grinnik ik en ze schiet in de lach. "Ik ben al wel alvast het een en ander aan het uitzoeken eigenlijk, kan niet wachten tot dat ik mijn rijbewijs heb." Zucht ze. "Het is facking relaxed ja, je kan overal een stuk makkelijker komen." Zeg ik en ze knikt. "In Nederland hebben we natuurlijk wel heel veel geluk met fietsen en een heel uitgebreid openbaar vervoer traject, dus daar heb ik een auto eigenlijk niet zo gemist. Maar hier lijkt het me inderdaad een stuk makkelijker met de auto ja." Zegt ze. "Wil je een geheim weten?" Grinnik ik terwijl we elkaar even kort aankijken. "Eigenlijk wel, dus vertel maar." Grinnikt ze waardoor ik eventjes moet lachen.

"Ik kan niet fietsen." Grinnik ik en Ise schiet meteen in de lach. "Ach Chase toch." Lacht ze en ik schud lachend mijn hoofd. "Ik heb het gewoon nooit geleerd oké." Lach ik. "De eerst volgende keer dat wij samen zijn en er is een fiets in de buurt, dan ga jij leren fietsen." Lacht ze. "Oké, deal." Ik steek mijn hand naar haar uit, die ze lachend schudt. "Dan ga ik jou leren skaten." Grijns ik en ze kijkt me verbaasd aan. "Dat ga ik dus echt nooit kunnen." Grinnikt ze. "Ik wel fietsen dan?" Grinnik ik. "Ja, fietsen is niet zo moeilijk, in vergelijking met skateboarden." Zegt ze. "Dat betwijfel ik." "We zullen zien." Grinnikt ze en ik grijns.

Ik plof naast haar op het gras en kijk naar het uitzicht. De zon staat laag en verlicht de stad onder de heuvel waar we op zitten. "Ik zou hier de hele dag naar kijken." Ze leunt tegen mij aan en ik knik instemmend. Ik pak de twee biertjes en ik haak de dop van het flesje aan de binnenkant tussen mijn ring en mijn vinger, waarna ik mijn hand naar voren duw. Soepel valt de dop op de grond en ik geef het flesje aan Ise. "DIY flesje openen." Grijnst ze en ik schiet in de lach terwijl ik het proces voor het volgende flesje herhaal. "Jij snapt hem." Lach ik en we tikken onze flesjes tegen elkaar aan. "Cheers." Glimlach ik naar haar. Ze glimlacht terug en daarna neemt ze een slok uit het flesje.
"Wat is het Nederlandse woord voor cheers?" Vraag ik na een korte stilte. "Proost." Zegt ze. "Proost." Herhaal ik grinnikend en ze moet ook even grinniken.

"Ik kan nu opscheppen dat ik de brug van dichtbij heb gezien." Ze wiebelt met haar wenkbrauwen en ik schiet in de lach. Plots gaat Ise haar telefoon, ze pakt hem snel uit haar zak en haar gezicht betrekt. Ik kijk haar vragend aan en ze draait het scherm om naar mij. Er staat groot in beeld dat haar moeder belt. Ik pak haar telefoon uit haar handen en zet hem uit. "Even geen ouders, ik ben ook off radar." Zeg ik en ze zucht. "Komop Ise, je bent jong. Beetje genieten er van." Ik geef haar grijnzend een speelse duw. De bedenkelijke uitdrukking op haar gezicht neemt plaats voor een ondeugende glimlach, haar ogen twinkelen vrolijk. "Als ik uit huis wordt gezet dan snap je natuurlijk wel dat ik intrek bij jou." Grinnikt ze. "En laat ik dat nou net zo erg vinden." Lach ik en ze schiet ook in de lach.

"Heb je al gevoelens voor mij?" Vraagt ze, ondertussen is het al donker. We liggen op onze ruggen en kijken naar de heldere sterrenhemel. "Super veel, en jij voor mij?" Grinnik ik. "Het is bijna niet meer te houden, die gevoelens voor jou." Lacht ze en ik schiet ook in de lach. Haar hoofd ligt op mijn borst en ik aai door haar haren. "Zullen we hier gewoon voor altijd blijven?" Zucht ze en ik mompel iets onverstaanbaars. "Het is zo vredig en rustig hier." Zegt ze. "Op de krekels na dan." Voegt ze er grinnikend aan toe. "Daar heb je een punt." Grinnik ik.

"Hey Ies." Zeg ik serieus. "Yo Chase." Zegt ze terug en ik grinnik kort. "Volgens mij is jou vader een dief." Zeg ik nog steeds serieus. "Oh, leg uit." Vraagt ze verbaasd. "Hij heeft de sterren gestolen en ze in jouw ogen gestopt." Zeg ik grijnzend en ze schiet in de lach. Zelf moet ik ook om eerlijk te zijn lachen om mijn grap.

"En jouw vader is een DJ. Want jij bent een plaatje." Grijnst ze en ik schiet opnieuw in de lach. "Slechte openingszinnen verzinnen is mijn verborgen talent." Lacht ze. "Als ik jou was zou ik het ook zeker een verborgen talent laten." Lach ik en meteen geeft ze me lachend een speelse duw. "Niet fucken met mijn openingszinnen." Lacht ze. "Ohoh, ik zou niet durven." Lach ik.

Onderweg terug naar huis is Ise opnieuw in slaap gevallen, het is stil in de auto, op de muziek na dan. Ik neurie zachtjes mee terwijl ik me goed blijf concentreren op de weg. Het was onwijs gezellig net met Ise, maar ik moet echt uitkijken dat ik geen gevoelens voor haar krijg. Na dat hele voorval met Beth heb ik gezworen nooit meer een serieuze relatie te beginnen met iemand, ik wil niet opnieuw teleurgesteld worden. Het heeft me onwijs veel pijn gedaan, ik hield met alles in me van Beth. En ik dacht dat het ook wederzijds was, maar helaas moest ik haar aantreffen, op het verjaardagsfeest van Noen, met een andere jongen. Waar ze overigens nog steeds mee samen is, en een kind samen hebben. Liever hij dan ik, moet er niet aandenken om op deze leeftijd met een baby opgezadeld te zitten. Ik wil gewoon genieten van het jong zijn, serieus zijn kan nog heel erg lang. En dat ga ik me ook voornemen als het om Ise gaat, gewoon plezier hebben. Over een jaar is ze toch alweer weg, dus ik ga mezelf voor eventuele verdriet beschermen en is het gewoon beter dat ik het hierna wat rustiger aan ga doen. Hoe mooi en geweldig alles nu lijkt, maar helaas bestaat het leven niet alleen maar uit regenbogen en zonneschijn.