It's Just A Game

84

POV ISE

Zodra ik uit de auto stap, rek ik me uitgebreid uit. Maar een gevoel van enthousiasme overspoelt me als ik de welbekende poort zie van de Efteling met de drie grote punten.

Nu Chase en Noen in Nederland zijn, moesten ze natuurlijk wel haast verplicht dit stukje cultureel erfgoed zien van ons kleine landje. En laten mijn vrienden en ik het helemaal niet erg vinden om een dag naar de Efteling te gaan.

Naast Sara haar auto stopt de auto van Finn, waarin Daniel, Nina en Sterre zitten. Helaas kon Sterre ook mee, had liever gehoopt dat ze plotseling niet mee kon. Maar toen ze hoorde dat Chase en Noen meegingen, moest en zou ze natuurlijk meegaan.

"Waar waren jullie nou?" grinnikt Sara als Finn uitstapt. Halverwege de reis waren we Finn kwijt, waardoor we begonnen te twijfelen of onze navigatie wel goed was.

"Onze navigatie zei dat we op dat kruispunt naar links moesten maar jullie gingen daar naar rechts. Maar ik wilde braaf de navigatie volgen," legt Finn uit met een kleine grijns.

"Waardoor we bij een gesloten weg kwamen en dat hele tyfus eind om moesten rijden," legt Daniel verder uit en ik schiet in de lach.

"Had ons gewoon gevolgd losers, of kon je ego het niet aan dat ik gelijk had?" grijnst Sara terwijl ze haar ex-vriend een duwtje geeft.

"Oh oh mevrouw heeft het één keertje goed, en krijgt gelijk kapsones?" lacht Finn, die haar terug duwt.

Terwijl Sara en Finn door kibbelen lopen we met zijn achten richting de ingang. Ik haak mijn armen in die van Chase en Noen, waarna ik begin te huppelen.

"Ik ben jullie gids vandaag," grinnik ik terwijl ik de twee jongens meesleep. Lachend lopen ze mee en laten ze het allemaal maar gebeuren.

"Nou dit is dus een eikenboom, erg mooi. Zie je nergens anders zo mooi," vertel ik als we langs een random boom lopen, waarvan ik stiekem niet eens weet of dat wel echt een eikenboom is.

De jongens schieten in de lach en Chase schudt daarbij zijn hoofd.

"Dankjewel, had deze boom graag willen zien," grinnikt Chase die me een speels duwtje geeft.

"Ja je kan natuurlijk geen dag Efteling hebben gehad zonder deze boom gezien te hebben," lacht Noen, waardoor ik ook in de lach schiet.

"Jullie kunnen Ise voor gids laten spelen maar dan komen we nergens, als ik jullie de weg mag wijzen dan zien jullie misschien wel het hele park inplaats van een domme boom voor de ingang," zegt Sterre terwijl ze mij een schijnheilige glimlach toewerpt. Soms wil ik haar kop zo graag van haar nek aftrekken, zo doet ze namelijk áltijd. Niet eens nu omdat Chase en Noen er zijn, nee ze zet me altijd voorschut.

''Misschien vind ik bomen wel hartstikke gaaf en interessant,'' neemt Noen het met een lachje voor me op, hij slaat zijn arm om mijn schouders en drukt zich dichter tegen me aan. Chase daarentegen lijkt niets door te hebben en lacht om Sterre haar opmerking.

Sterre veegt een pluk van haar lange blonde haren achter haar oor en lacht zoetsappig naar Chase, terwijl ze Noen zijn opmerking negeert. Aan haar ogen is te zien dat ze op jacht is, en Chase is haar prooi. En het ergste van alles is nog dat Chase het niet eens erg lijkt te vinden, welke jongen zou het wel erg vinden als Sterre haar pijlen op hem heeft gericht? Ik denk dat sommige jongens haar voeten zelfs zouden kussen. Maar ja, wat kan ik er van zeggen? Chase en ik zijn uit elkaar, over en uit, verleden tijd, einde verhaal.

-

''Ies,'' begint Noen ineens als we samen op een muurtje zitten, te wachten op de rest die nog even een stop wilde houden bij het toilet.