It's Just A Game

12

POV ISE

"Zoals jullie misschien al hebben gehoord, we gaan volgende les op excursie naar een museum." Zegt mijn geschiedenis docent en ik zucht overdreven. Het is maar waar je zin in hebt, in je vrije tijd naar een geschiedenis museum. "Is er iets waar je niet mee eens bent Ise?" Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ik voel de blikken van de klasgenoten mijn kant op kijken en ik rol met mijn ogen. "Ik heb er juist onwijs veel zin in." Zeg ik sarcastisch met een schijnheilige glimlach op mijn gezicht. De klas grinnikt even en ik ga verder met de tekeningetjes in mijn schrift.

"En dan sluit het laatste duo de rij, Chase en Ise. Zorg dat jullie op tijd op school zijn want om negen uur vertrekt de bus!" Zegt hij terwijl hij in zijn handen klapt, en na die woorden staat iedereen op en pakt zijn of haar tas in. Zuchtend sta ik op en gooi ik mijn boeken in mijn tas. "Ik ben zo blij dat ik samen met Grace ben ingedeeld." Zegt Maxime vrolijk. "Ja, leuk." Ik pers er een glimlachje uit.

Ik laat mezelf naast Miles op de stoel ploffen en neem een slok van mijn water. "Heb je ook zoveel zin in het museum?" Grinnikt hij en ik schud lachend mijn hoofd. "Maar jij bent samen met Nathan, ook zijn Grace en Maxime samen. En ik zit opgescheept met iemand die ik eigenlijk niet eens ken." Zucht ik en ik neem een hap uit mijn appel. "Ach je bent ook zo zielig." Grijnst hij en ik geef hem een speelse duw. "Naja niet dat ik het zo onwijs erg vind met Chase." Mijn blik blijft hangen bij Chase als ik door de kantine kijk. "Ohoh, ben je toch gehersenspoeld?" Vraagt Miles zich af en ik schiet in de lach. "Nee hoor, ik zei alleen maar dat ik het niet zo heel erg vind." Lach ik. "Ik schrok al." Lacht Miles.

"Wat is er hier zo grappig?" Vraagt Grace als ze naast ons komt zitten. "Dat Ise al gehersenspoeld is door Chase." Grijnst Miles. "Dat is niet zo." Lach ik en ik geef hem een duw. Grace schudt grinnikend haar hoofd en neemt daarna een hap van haar wrap. "Waar is je lieftallige vriendje?" Vraagt Miles aan Grace, die haar schouders ophaalt. "Ik weet het eigenlijk niet." Grinnikt ze. "Wat heb ik daar nou weer aan?" Grinnikt Miles. "Daar is ie." Zeg ik terwijl ik naar de tafel kijk waar het football-team zit. "Dan zal hij zo wel hier naar toe komen." Concludeert Miles en Grace knikt instemmend. "Waar is Maxime eigenlijk?" Vraag ik me hard op af. "Die verdwijnt ook altijd." Lacht Grace en ik moet even grinniken.

"Kut deur." Vloek ik als tegen de voordeur aanduw om hem open te krijgen. Dat moet mijn vader echt gaan regelen want ik word er helemaal gek van. "Hoi!" Roep ik als ik eenmaal binnen ben. "Hey!" Roept Max meteen terug vanuit de woonkamer. Ik trap mijn schoenen uit en hang mijn jas aan de kapstok. Zodra ik de woonkamer inloop zie ik Max met een ondeugende grijns op zijn gezicht terwijl hij languit op de bank ligt. "Wat heb je gedaan?" Vraag ik meteen en hij schiet in de lach. "Max." Ik kijk hem met een schuin hoofd aan. "Dan moet je maar in mijn kamer kijken." Grinnikt hij. "What the fack Max, zeg het gewoon." Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Hij staat op en trekt me mee naar de trap. Ik ren achter hem aan, ik kan mijn nieuwsgierigheid haast niet bedwingen.

"Je zegt niets tegen mam en pap nog he." Zegt hij geheimzinnig als we voor zijn kamerdeur staan. "Ligt eraan wat het is." Zeg ik. "Je beloofd het, anders laat ik je lekker wachten tot wanneer ik het tegen mam en pap ga zeggen." Chanteert hij me. Ik zucht diep en stem dan in. Langzaam duwt hij de deurklink naar beneden en doet hij de deur open. Een kleine Duitse Herder springt meteen op en rent naar de deur. Snel ga ik op mijn hurken zitten en aai ik de puppy die enthousiast op en neer springt.

"Hoe kom je hieraan Max?" Ik kijk hem vragend aan. "Hij heet Rex en hij liep helemaal in zijn eentje op straat. Kijk hoe mager hij is, ze hebben hem sowieso gedumpt." Zegt hij en inderdaad, de ribbenkast van de jonge hond is goed te voelen en zijn vacht ziet er niet verzorgd uit. "Mama en papa gaan echt heel boos op je worden." Grinnik ik terwijl ik met Rex in mijn armen op bed plof. "Nou en, jij staat toch wel aan mijn kant? En als mama Rex ziet dan smelt ze en kan ze hem ook niet meer weg doen." Hij ploft naast me en aait Rex over zijn bol heen. "Tuurlijk sta ik aan jou kant, nu hebben we eindelijk de hond waar we al onwijs lang om zeuren." Grinnik ik en Max geeft me lachend een high five.

"En hoe was het op school vandaag?" Vraagt mijn moeder als ze de rijst op mijn bord schept. "Gewoon school." Zucht ik. "En wat is gewoon school?" Vraagt ze. "Ja ik weet het niet mam, gewoon school." Ik rol met mijn ogen en neem een hap van mijn rijst. "Ik ga overmorgen naar een of ander gaar museum, waar we een facking gare opdracht moeten maken." Deel ik mee. "Wow ik ga ook naar een museum donderdag." Zegt Max. "Oh nee he, jij ook nog. Ik had er al zoveel zin in." Zucht ik en Max geeft me een schop. "Jongens." Zucht mijn vader en wijs laten Max en ik elkaar met rust.

"Jullie moeten één ding beloven." Zegt Max als we met zijn vieren voor zijn kamerdeur staan. Grijnzend kijk ik naar mijn ouders die elkaar even kort aankijken. "En dat is?" Vraagt mijn vader. "Jullie mogen niet boos worden." Glimlacht hij liefjes. "Dat ligt eraan, laat nou maar gewoon zien." Zegt mijn moeder. Snel doet Max de deur open en opnieuw komt Rex enthousiast aanrennen. Ik kijk naar mijn ouders, mijn moeder haar mond zakt open van verbazing en mijn vader kijkt Max vragend aan. "Voor vannacht mag hij blijven, morgen is hij weg." Mijn vader loopt de trap af naar beneden. "Wat vind jij ervan mam?" Vraagt Max voorzichtig. "Ik vind het een schatje, maar hoe kom je er aan?" Vraagt ze en opnieuw legt Max het hele verhaal uit terwijl ik met Rex knuffel.

"Dus hij mag blijven?" Zegt Max blij. Mijn moeder legt haar vinger op haar lippen als teken dat Max stiller moet zijn. "Als het aan mij ligt wel, maar dan moet ik wel je vader nog even zien over te halen." Glimlacht ze en Max geeft haar een dikke knuffel. "Ga hem maar snel nog uitlaten voordat je gaat slapen." Mijn moeder haalt een hand door Max zijn haren en Max knikt instemmend. "Ga je mee Ies?" Vraagt hij. "Is dat nog een vraag?" Grijns ik naar hem en daarna storm ik de trap af.

"Ik ben zo blij." Glimlacht Max naar me. Rex loopt vrolijk naast ons terwijl hij nieuwsgierig overal naar kijkt. "Hij is echt heel lief, ik denk dat we pap ook wel overgehaald krijgen hoor." Glimlach ik terug. "Laat hem eens stil staan, dan maak ik een foto van hem." Zeg ik tegen Max, die Rex meteen stil laat staan. Snel maak ik een foto van hem en stuur ik hem in de groepsapp met al mijn Nederlandse vrienden.

20:36 [Ise] - Onze nieuwe maat, Rex 🥰
20:37 [Sara] - o m g, wat een droppieeee 😍. Je vader toch over kunnen halen? 😝
20:37 [Ise] - Hahaha soort van, Max heeft hem gevonden en mee naar huis genomen. Hij was het er niet helemaal mee eens, maar ja wie kan er nou zo'n schattige puppy weer uit huis zetten 😌
20:38 [Finn] - cute hooor
20:38 [Sterre] - Aaah ik wil dr ook een! 😍
20:40 [Sara] - Hij kan dalijk matties worden met Floyd 😎
20:40 [Ise] - dat is het beste idee ooit!!
20:43 [Daniel] - Zijn jullie vergeten dat ik bang ben voor honden?
20:43 [Thomas] - Daan stel je nou eens niet zo aan joh & leuk Ies!
20:45 [Nina] - Kut Daniel 😂 Veel te leuk Iesjepiesje!! Hoe gaat het met je?
20:46 [Ise] - Ja eigenlijk wel echt goed! Al hele leuke vrienden gemaakt & misschien stiekem ergens een beetje al boyfriend material gezien 🤫
20:46 [Nina] - Aaaaah super leuk. Details pls!

"Ise kom!" Roept Max naar me en ik schrik op uit mijn telefoon. Dat is waar ook, ik was samen met Max de hond aan het uitlaten. "Telefoon verslaafde." Zucht hij als ik naast hem kom lopen. "Moet jij zo nodig zeggen." Ik schiet in de lach en geef hem een speelse duw. Hij schiet ook in de lach en lachend lopen we weer terug naar huis.