63

1.7K 48 1
                                    

POV ISE

Ik word wakker van een harde schreeuw, als ik mijn ogen open zie ik een man, in het zwart gekleed, van middelbare leeftijd wegrennen. Ik ga rechtop zitten en wrijf even in mijn gezicht.

"Hey, gaat met jullie alles goed?" als ik opkijk zie ik een politieagent staan. "Op een kater na, volgens mij wel," zeg ik terug. "Oké, de man die net wegrende die boog zich over jullie heen. Ik stond te ver om te zien wat hij precies aan het doen was," legt de politieagent uit en ik knik langzaam, terwijl het kippenvel zich over mijn lichaam trekt. Ik wil er niet eens over nadenken wat die man allemaal had kunnen doen.

"What the fack," mompelt Chase slaperig als hij de agent ziet staan. "Gaat met jou ook alles goed jongen?" vraagt de agent, die even moet grinniken om Chase. "Met mij wel, en met u?" vraagt hij nog slaapdronken terwijl hij zijn telefoon zoekt.
"Met mij gaat het ook prima, dankjewel voor het vragen. Wat zoek je?" vraagt hij aan Chase. "Mijn telefoon, ik wil weten hoe laat het is," legt hij uit. "Het is half acht kan ik je vertellen," zegt de agent en Chase knikt.

"Ik denk dat ik mijn telefoon kwijt ben," mompelt hij. "Kan die man dat niet hebben gedaan?" vraag ik mezelf hardop af, kijkend naar de politieagent. "Welke man?" vraagt Chase. Snel vertel ik over die man en Chase knikt langzaam terwijl hij zich alles laat bezinken.

"Kunnen jullie even kijken of jullie meer missen?" vraagt de agent en snel sta ik op. Uit mijn beha haal ik mijn telefoon en als ik mijn portemonnee uit mijn zak wil halen kom ik tot de conclusie dat die weg is.

"Ik ben mijn portemonnee kwijt," zeg ik terwijl ik voor de zekerheid nog om het bankje heen kijk. "Hoeveel geld zat daar in?" vraagt de agent die van alles opschrijft in zijn boekje. "Ik denk ongeveer tweehonderd dollar," zeg ik en de agent knikt. "Wat zat daar allemaal in?" vraagt hij verder. "Het belangrijkste zijn denk ik mijn identiteitsbewijs en zorgverzekering pasje," zeg ik en opnieuw schrijft de agent alles op. "Dat was het?" vraagt hij en ik knik.

"En jij?" richt hij zich daarna op Chase. "Alleen mijn telefoon," zegt Chase die zijn handen door zijn haren haalt. "Wat voor telefoon is het?" vraagt de agent door. "Een iPhone X," zegt Chase en de agent knikt. "Zit er nog iets kenbaars op?" vraagt de agent. "Er zit een doorzichtig hoesje omheen en op de achterkant van de telefoon heb ik een sticker van het merk Thrasher geplakt," zegt hij.

"Oké, dit staat dan allemaal genoteerd. Mag ik jullie namen en het nummer waar ik jullie op kan bereiken?" vraagt de agent. Ik geef onze namen en mijn telefoonnummer die de agent snel opschrijft.

"Dan hoop ik jullie snel te kunnen bereiken," zegt de agent en ik knik. "Fijne dag verder," zegt Chase. "Jullie ook," glimlacht hij naar ons, waarna hij wegloopt.

"Fack man," zucht Chase en ik knik. "Ik baal ook echt ontzettend," zucht ik. "Zullen we naar de hotelkamer gaan en daar verder slapen?" vraagt Chase, waarop ik instem. Ik pak zijn hand vast en zwijgend lopen we terug naar het hotel.

Voor de tweede keer vandaag word ik wakker, dit keer veilig in de hotelkamer. Met mijn hand tast ik naar Chase, als ik me omdraai zie ik dat hij niet meer in bed ligt. Op hetzelfde moment hoor ik de douche aan gaan en leg ik de link, Chase staat onder de douche.

Zuchtend draai ik me om en wrijf ik in mijn ogen, mijn kater is nog steeds duidelijk aanwezig en ik denk dat ik er vandaag ook niet meer vanaf kom.

Net als ik weer wegdommel schrik ik op van Chase, die zich lomp op het bed laat ploffen. Uit zijn natte haren drupt een druppel water op mijn blote bovenbeen, meteen glijdt er een koude rilling glijdt over mijn ruggengraat, wat Chase even laat lachen.

"Zou ik je telefoon even mogen Ies? Dan kan ik even mijn moeder, Maeve en de jongens een berichtje sturen," vraagt hij en ik knik. Ik buig voorover en pak mijn rok, die ik gisteravond aanhad, van de grond en haal uit de zak mijn telefoon, die ik dan weer overhandig aan Chase. Ik ga tegen hem aanliggen en gebruik zijn borst als kussen, ik luister naar zijn regelmatige hardslag en trek met mijn vinger de lijnen over van zijn gespierde buik.

"Klaar," mompelt hij en hij legt de telefoon naast ons neer. "Zullen we vandaag op het boodschappen na dan, niets actiefs doen?" grinnik ik en Chase schiet in de lach. "Dat vind ik geen verkeerd plan, maar dan gaan we morgen het eiland verkennen ja?" stelt Chase voor, waarop ik knik. "Deal," grinnik ik.

"Ies, er is denk ik iets wat ik je moet vertellen," begint Chase na een stilte. Ik ga rechtop zitten en kijk hem aan in zijn blauwe ogen. Terwijl de alarmbellen afgaan in mijn hoofd, probeer ik zo rustig mogelijk over te komen.

"Oké, brand los," zeg ik terwijl ik zenuwachtig op mijn nagels bijt. "Ik heb je vertelt over Beth toch? En over dat kindje wat ze nu met Timo groot brengt?" vraagt hij en langzaam knik ik.

"Voordat wij elkaar überhaupt echt goed kende, ben ik Beth tegengekomen op straat. Toen ik haar zoontje, Glenn, zag, was er geen twijfel over mogelijk. Hij heeft precies dezelfde ogen en dezelfde neus, jaren lang heeft ze het voor iedereen verborgen gehouden. Zelfs mij heeft ze wijs gemaakt dat het van Timo is, terwijl ze dondersgoed wist dat het van mij was," zegt hij, ik zie dat zijn ogen vochtig zijn van de tranen als ik hem aankijk.

Voor een moment ben ik sprakeloos, Chase die een zoon op deze wereld heeft lopen.

"Wat een kutwijf die Beth, je hebt toch het recht om dit te weten?" zeg ik uiteindelijk. "Eigenlijk had ik gewild dat ik haar nooit tegen was gekomen op straat," mompelt Chase, ik veeg een pluk haar uit mijn gezicht en zucht diep terwijl Chase zijn verhaal tot mij bezinkt.

"Wat wil je met deze informatie?" vraag ik aan hem en Chase haalt zijn schouders op. "Ik weet het echt niet Ies," zucht hij rillerig, ik sla mijn armen om hem heen en trek hem in een knuffel. Hij slaat zijn armen om mijn middel en trekt mij op zijn schoot, terwijl hij mij nog dichter tegen zich aandrukt.

"Ik hou zoveel van je," fluistert hij zachtjes, net hard genoeg zodat ik het kan horen. "Ik ook van jou Chase," zeg ik hardop terug.

"Als het aan mij ligt veranderd er niets," mompelt Chase, ik hoor aan zijn stem dat hij nog twijfelt. "En al wil je Glenn wel zien Chase, het is echt niet dat ik hiervoor bij je weg zou gaan, ik zie je nog steeds zoals eerst en ben niet anders over je gaan denken ofzo," ik glimlach naar hem als ik hem aankijk.

"Je bent de allerbeste Ies, ik had niet anders willen treffen."

It's Just A GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu