It's Just A Game

19

POV ISE

Zuchtend kijk ik in de spiegel, ik ben nog hartstikke brak en dat is zeker te zien, waarom heb ik gezegd dat ik mee uit eten ga? Ik haal een borstel door mijn haren heen en zing mee met Wish you were gay van Billie Eilish. Via de spiegel zie ik mijn deur open gaan en mijn opa staat in de deuropening. "Hey." Glimlach ik via de spiegel naar hem. "Stoor ik?" Vraagt hij en ik schud mijn hoofd. Hij gaat op mijn bed zitten en luistert naar de muziek. "Je zingt gelukkig nog." Twinkelingen staan in zijn ogen en ik glimlach naar hem. "Tuurlijk zing ik nog steeds." Zeg ik. "Weet je nog dat we samen muziek gingen maken?" Vraagt hij. "Tuurlijk weet ik dat nog, een van de beste herinneringen aan mijn jeugd." Zeg ik. "Daar ben ik blij om." Glimlacht hij en ik glimlach terug.

"Ik ben trots op je Ies, hoe je alles toch maar eventjes doet." En met die woorden verlaat hij mijn kamer nadat we een tijdje hebben gekletst. Een traan rolt over mijn wang heen en ik slik eventjes. Ik weet niet wat het is, maar als iemand tegen mij zoiets zegt, dan breek ik gewoon weg meteen. Hoe erg ik het ook in probeer te houden. Ik veeg de traan weg en prop mijn bruine haren in een rommelige knot. Ik teken mijn wenkbrauwen bij en breng daarna een royale laag mascara aan op mijn wimpers. Goedkeurend kijk ik in de spiegel en ik spray nog een beetje van mijn lievelingsparfum op. Ik loop naar mijn kast en pak daar een zwarte spijkerbroek uit die ik combineer met een lichtblauwe coltrui. Ik haal mijn haren uit de knot en breng het in model met mijn handen.

"Ise schiet op!" Roept Max vanaf buiten die hard op mijn deur klopt. "Max rot op!" Roep ik terug terwijl ik mijn bordeauxrode vans uit mijn kast pak. "We wachten allemaal op jou!" Roept hij en daarna stormt hij stampvoetend de trap af. Mijn oog valt op mijn telefoon die oplicht omdat ik een berichtje binnenkrijg, snel gris ik hem van mijn bed af en scan ik het berichtje.

18:04 [Grace] - Yooo Iessie. Nog brak? 🤪

Ik grinnik even en type dan snel een berichtje terug.

18:05 [Ise] - Kinda hahaha, jij?
18:05 [Grace] - Ja bizar, ben mijn bed niet uitgekomen vandaag 😂😂
18:06 [Ise] - HAHAHA mood, ik ga uiteten met mijn ouders, max en mijn opa en oma. Dus word gedwongen om naar buiten te gaan 🙃
18:06 [Grace] - Strijder, hoe is het met Chase afgelopen?
18:07 [Ise] - Ja wel oké op zich

"Ise!" Roept mijn moeder vanaf beneden en ik rol met mijn ogen. Snel sta ik op en ren ik de trap af. "Jaha." Mompel ik als ik zie dat mijn moeder mij afkeurend aankijkt. Ik trek mijn jas snel aan en volg daarna de rest naar buiten. "Max gaat niet weer bij mij op schoot." Klaag ik. "Aansteller." Max geeft me een duw en meteen duw ik hem terug. "Jongens." Zucht mijn moeder hoofdschuddend. Ik kruip op de achterbank en schuif naar het middelste plekje, met veel geweld laat Max zich op mij ploffen. "Verdomme Max!" Roep ik naar hem terwijl ik hem een tik tegen zijn achterhoofd geef. "Mam!" Roept Max gelijk en hij pakt mijn handen vast. Mijn oma komt grinnikend naast mij zitten en als laatste stapt mijn moeder in. "Zit iedereen?" Vraagt mijn vader. "Ja!" Roept Max enthousiast en mijn vader rijdt de oprit af.

"Je bent zo facking vervelend Max." Ik geef hem een schop onder de tafel en meteen schopt hij mij terug. "Jongens, kunnen jullie elkaar alsjeblieft voor verdomme één keer met rust laten?" Zegt mijn vader pissig. "Al sinds het eerste moment dat we hier binnen zijn, lopen jullie elkaar alleen maar te zieken. Is het nou eens afgelopen?" Zucht hij en ik kijk Max aan, die zijn lach probeert in te houden. Ik moet ook moeite doen om niet in de lach te schieten als ik Max zo zie zitten.

"Kan ik nog wat te drinken inschenken?" Ik kijk op van mijn telefoon en kijk de jongere ober aan. "Een zoete witte wijn alsjeblieft." Glimlach ik naar hem en hij knikt, de rest bestelt ook hun volgende drankje en ik kijk om me heen. Mijn blik blijft hangen bij een blonde jongen die mij bekend voorkomt, hij kijkt mij aan en dan herken ik Miles. Ik glimlach klein naar hem. "Buiten?" Mimet hij met zijn lippen en ik knik. "Uh, ik ga eventjes naar buiten. Sara heeft mij gebeld." Excuseer ik mezelf als ik opsta. "Doe de groetjes aan Saar." Glimlacht mijn moeder. "Ga ik doen." Glimlach ik terug en daarna loop ik naar buiten. Waarom wist ik gewoon dat deze smoes ging werken?

"Dus waarover wilde je praten?" Vraag ik zodra we buiten staan. Ik schop tegen een paar steentjes aan terwijl ik op antwoord wacht. "Ik wil gewoon zeggen dat het me echt heel erg veel spijt Ise. Ik had je nooit moeten zoenen en al helemaal niet daarna met Chase moeten vechten." Zucht hij en ik knik. "Waarom heb je zo'n hekel aan Chase?" Vraag ik aan hem en hij haalt zijn schouders op. Hij gaat op de tafel van een picknickbank zitten, hij zet zijn voeten op de plank waar je normaal gesproken op zit en leunt met zijn hoofd op zijn handen, die ondersteund worden met zijn ellebogen die hij op zijn bovenbenen laat rusten. "Er zijn gewoon wat dingen gebeurd vroeger." Mompelt hij en ik trek één wenkbrauw omhoog. "Zoals?" Vraag ik nieuwsgierig. "Hm, ik denk dat je dit beter aan Chase kan vragen." Zegt hij en ik rol met mijn ogen. "Ik vraag het nu aan jou." Houd ik eigenwijs vol. "Gewoon dingen Ise, ik ga naar binnen. Ik heb het koud." Zegt hij ineens kortaf, hij springt van de picknicktafel af en loopt met een gebogen hoofd naar binnen. Genageld blijf ik staan, is hij nou serieus?