It's Just A Game

46

POV ISE

"Nog een les, kom op guys," zegt Miles enthousiast terwijl hij aan komt lopen. Ik leg mijn hoofd op de tafel en kreun demonstratief. Ik hoor dat Maxime moet lachen en ik moet eigenlijk ook wel lachen, we zijn zo hersendood allemaal, het laatste uur gaat echt chaos worden.

"Gaan jullie ook naar Scott?" vraagt Nathan en ik knik. "Ik ben niet uitgenodigd," zegt Miles verontwaardigd. "En hoe zou dat nou komen?" vraagt Grace en Miles rolt met zijn ogen.

"Nou je deed best aardig toen we met zijn alle wat gingen drinken," geeft Maxime toe en ik besluit om mezelf niet in het gesprek te mengen. Het is logisch dat ik aan Chase zijn kant sta in dit verhaal, maar ik heb ook geen zin in gezeik dus zeg ik verstandig niets.

Als de bel gaat sta ik zuchtend op, ik grijp mijn tas van de grond en wacht op de rest. "Zal ik het brandalarm af laten gaan?" vraagt Nathan zodra hij opstaat en ik moet even grinniken.

"Dat durf je toch niet," daag ik hem uit en hij trekt zijn wenkbrauwen op als hij me aankijkt. "Wat krijg ik als ik het doe?" vraagt hij en ik kijk hem even bedenkelijk aan. "Wat wil je?" vraag ik, meteen vraag ik mezelf ook af of dit wel een slim plan is.

"Die cocktails die je een tijdje terug had beloofd zitten nog steeds in mijn achterhoofd," grijnst hij en ik moet om hem lachen. Een avondje cocktails maken is nou niet het ergste om te doen na het verliezen van een weddenschap.

"Als je gepakt wordt dan verraad je ons niet he," zegt Grace nog één keer voor de zekerheid. "Tuurlijk niet, wie denk je dat ik ben? Een matennaaier?" hij kijkt zijn ex vriendin aan die spottend om hem moet lachen. "Je gooit zonder pardon die foto's op internet en dan verwacht je dat ik je nog vertrouw?" ze gooit het flesje deo naar hem, die hij behendig vangt.

"Ik zie jullie buiten wel," zegt Nathan en ik knik. Met zijn vieren lopen we naar het Engels lokaal, wie verzint het dan ook om vrijdag, het laatste blok Engels te geven?

Als ik het lokaal inloop zie ik dat de plek naast Noen vrij is. Als hij mijn blik kruist, wijst hij overdreven naar de stoel naast hem en lachend loop ik naar hem toe.

"Gelukkig snapte je mijn hint," grijnst hij, waardoor ik moet lachen. "Als iemand die hint niet snapt dan moet ie zichzelf maar laten nakijken," zeg ik wat Noen laat lachen.

"Weet jij hoe Chase zich voelt? Hij reageert niet," zegt Noen en ik schud mijn hoofd. "Ik denk dat hij al de hele dag ligt te slapen, hij voelde zich gister zo rot dat hij vroeg of ik naar huis wilde gaan. En dat terwijl hij me eigenlijk constant om zich heen wilt hebben," zeg ik en Noen knikt. "Hij is helemaal niet zo onafhankelijk als wat hij lijkt," grinnikt hij. "Daar ben ik wel achter gekomen ja," lach ik.

Ik schrik op van het schelle geluid van het brandalarm wat door het lokaal galmt. Snel sta ik op en pak ik mijn tas, ik hoop maar voor Nathan dat hij op tijd weg is gerend.

Ik loop naast Noen naar buiten, die nieuwsgierig om zich heen kijkt. "Zou het echt brand zijn?" vraagt hij en verstandig houd ik mijn mond, niet dat ik Noen niet vertrouw maar er zijn genoeg mensen nu om me heen die ik voor geen goud vertrouw.

Als we eenmaal buiten op het plein staan, snijdt de kou op mijn huid. Het gaat nu echt herfst worden, en ik zit er eigenlijk wel tegen op. Ik heb zo'n leuke zomer gehad, en dan is het definitief afgelopen zodra de herfst weer begint.

"Ik ga zometeen trouwens naar Chase toe, dan laat ik je nog wel weten hoe het met hem gaat," zeg ik tegen Noen die knikt. "Zal ik je anders even brengen? Dan hoef je niet met de bus," stelt hij voor en ik kijk hem aan. "Doe eens niet zo gek," grinnik ik terwijl ik hem een speels duwtje geef. "Hoezo doe ik nou weer gek?" Lacht hij. "Dat is veel te lief, en dat hoeft helemaal niet," zeg ik en hij haalt zijn schouders op. "Ik doe het graag voor je Ies, je bent gewoon een goede vriendin van me en dat doen vrienden toch voor elkaar?" zegt hij en ik knik. "Als je het dan toch niet erg vindt, graag dan," zeg ik en hij glimlacht naar me als teken dat hij het echt niet erg vindt.

"Wat voor geheimen plannen zitten jullie te smeden?" vraagt Scott, die zijn armen vanachter om mijn schouders heen slaat. "Over hoe we de stripper gaan afrekenen die op jouw verjaardag komt," zeg ik en Scott schiet in de lach.

"Of gaat Vince dan boos worden?" vraagt Noen en Scott haalt zijn schouders op. "Dat moet hij lekker zelf weten, ik zeg nooit nee tegen een stripper," grinnikt hij. "Wow wat, Vince? Wie is Vince?" Ik draai me snel om zodat ik hem aan kan kijken.

"Een jongen waar ik al een tijdje mee om ga," zegt Scott. "Noem het maar gewoon je scharrel hoor," verbetert Noen hem en een grote grijns verschijnt op mijn gezicht. "En waarom vertel je me dat nu pas?" vraag ik en Scott haalt grinnikend zijn schouders op.

"Even attentie leerlingen!" Klinkt de stem van de directeur. Ik kijk zijn kant op en ik voel hoe een zenuwachtig gevoel in mijn buik omhoog komt, ze zouden Nathan toch niet gepakt hebben toch.

Snel kijk ik rond en dan zie ik tot mijn grote verbazing Nathan bij Miles staan. Als hij mijn blik kruist, verschijnt er een grote grijns op zijn gezicht en schud ik grinnikend mijn hoofd naar hem. Die gast komt ook echt overal mee weg.

"Aangezien dit lesblok nog maar een kwartier duurt, hebben we besloten dat jullie eerder mogen gaan. Geniet van jullie weekend!" klinken de woorden van de directeur en een gejoel van de leerlingen volgt.

"Thanks No, je bent de beste. Ik zie je morgen bij Scott," zeg ik als ik uit de auto stap. "Yes, tot morgen. Doe Chase de groetjes," zegt hij en ik knik. "Ga ik doen, doei!" en met die woorden laat ik de autodeur dichtvallen.

Niet lang nadat ik op de bel heb gedrukt verschijnt Nick in de deuropening. "Hey," zeg ik als hij opzij stapt om me binnen te laten. "Hoi, Chase kotst de hele boel onder dus het is betreden op eigen risico," waarschuwt Nick me en ik moet om hem grinniken terwijl ik mijn jas aan de kapstok hang en mijn schoenen uittrap. Ik gooi mijn schooltas naast mijn schoenen en loop daarna achter Nick aan naar binnen.

"Hey Ise!" zegt Lillian enthousiast als ik de woonkamer inloop. Ze klapt haar computer dicht en glimlacht breed naar me. "Hoi," glimlach ik terug naar haar.

"Wil je wat drinken?" Vraagt ze terwijl ze al richting de keuken loopt. "Ja lekker," antwoord ik haar terwijl ik tegenover haar ga zitten aan de tafel.

"Drukke schooldag gehad?" vraagt ze als ze mijn glas drinken op tafel heeft gezet en weer plaats heeft genomen op haar stoel. "Een saaie dag vooral," zucht ik en daarna neem ik een slok drinken.

"Maar we mochten gelukkig eerder weg, het brandalarm ging af," zeg ik en Nick kijkt me ongeloofwaardig aan. "Waarom gebeuren dat soort dingen nooit bij mij als ik op school zit?" vraagt hij en Lillian en ik moeten even om hem grinniken.

"Dat doen ze expres," zegt Lillian tegen haar zoon, die haar boos probeert aan te kijken, wat hem niet helemaal lukt.

Ik zet mijn glas in de vaatwasser en loop daarna terug naar de woonkamer. "Ik ga even kijken hoe het met de patiënt gaat," deel ik mee en Lillian moet even grinniken.

"Als hij nog niet heeft gedronken, wil je hem dan een beetje dwingen om wat te drinken? Ik ben bang dat hij uitdroogt door al dat overgeven wat hij doet," zegt Lillian en ik knik. "Ga ik doen," zeg ik en met die woorden loop ik naar de trap.