It's Just A Game

10

POV ISE

Zuchtend word ik wakker terwijl ik mezelf overdreven uitrek. Ik lig op een tweepersoons luchtbed, tussen Miles en Maxime in. Grace en Nathan liggen comfortabel met zijn tweeën in bed terwijl ik moet uitkijken om geen elleboog in mijn gezicht te krijgen.

"Hey, ook al wakker?" Zucht Miles en ik knik. "Helaas." Mompel ik terwijl ik op de klok kijk, en zie dat het pas acht uur is. "Mijn kater is hels." Hij haalt zijn hand door zijn haar en ik grinnik eventjes. "Niet zo veel zuipen, dan heb je ook geen kater." Ik steek mijn tong naar hem uit. "Jij hebt gister zo veel meer gedronken dan ik, hoe kan jij geen kater hebben?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet, ik ben nog nooit ziek geweest van alcohol." Leg ik uit. "Jaloers." Zegt hij en ik grinnik.

"Kan je mijn telefoon aangeven?" Vraag ik en Miles knikt. Ik pak mijn telefoon aan en zie dat ik een berichtje heb van Finn.

07:36 [Finn] - Ft?

Een kleine glimlach siert mijn gezicht als Finn heeft opgenomen en in mijn beeldscherm verschijnt.

"Heeeey chickie." Zegt hij enthousiast. "Hee." Glimlach ik. "Oké, voordat we verder gaan Ise de Groot, wie is die jongen naast je? Je hebt het toch wel veilig gedaan?" Vraagt hij meteen en ik schiet in de lach. "Wat? Heeft Ise al een neukertje?!" Roept Daniel, een van de jongens uit mijn vriendengroep. "Nee jongens." Ik schud lachend mijn hoofd. "Dit is Miles, een van mijn nieuwe vrienden. Miles, they're Finn and Daniel." Stel ik de jongens aan elkaar voor. "Hey guys." Zegt Miles terwijl hij Finn en Daniel bekijkt. "Hey." Zeggen Finn en Daniel tegelijkertijd. "Oké, maar Ise. Dit geeft ons nog geen verklaring waarom je bij hem in bed ligt." Komt Finn terug op het onderwerp. "Ik had gister een feestje van Grace, en Miles, Nathan, Maxime en ik zijn blijven slapen." Leg ik uit. "Aha, goed om te zien dat je al leuke vrienden hebt gemaakt." Glimlacht Finn. "Ja, ik ben echt onwijs blij. Ze zijn super aardig allemaal." Glimlach ik terug.

"Het was fijn om jullie weer gesproken te hebben." Zeg ik na een tijdje en de twee jongens knikken instemmend. "Fijne dag nog, en slaap lekker alvast." Glimlach ik. "Jij ook nog een fijne dag, ik spreek je morgen wel weer." Glimlacht Finn en ik knik. "Doeii." En met die woorden hang ik op.

"Was dat die ene vriend van je beste vriendin?" Vraagt Miles en ik knik. "Ja, en het is ook eigenlijk mijn beste vriend." Zeg ik. "Hij ziet er niet uit als een egoïstische klootzak." Concludeert hij. "Daarom verbaasde het me ook zo erg." Zeg ik en hij knikt. "Als hij echt van haar houdt, moet hij ook gewoon de ballen hebben om de relatie te verbreken." Zucht hij. "Dat vind ik ook." Ik haal mijn schouders op en stap moeizaam van het luchtbed. "Ik heb zoveel honger, ik kan wel een paard op." Zucht ik terwijl ik mijn trui over mijn hoofd trek. "Dat kan jij nooit in je eentje op." Grinnikt Miles terwijl hij ook opstaat. "Wedden van wel?" Lach ik terwijl ik de trap afloop. "Waar wedden we voor?" Hij loopt achter me aan. "Uh, als jij wint dan maak ik een keer cocktails voor je." Grijns ik en hij geeft me een speelse duw. "Dat vind ik een goede deal." Lacht hij en ik schiet ook in de lach.

"Je koffie." Ik geef hem zijn koffie aan en hij glimlacht dankbaar naar me. Ik plof in de hoek van de hoekbak en trek het dekentje over me heen, die over de leuning hangt. "Heb je het een beetje naar je zin hier in Amerika?" Vraagt hij. "Ja, dat zeker. Maar ik mis thuis wel heel erg om eerlijk te zijn." Zucht ik en hij knikt. "Dat kan ik me voorstellen. Ik zou er echt niet aan moeten denken om alles hier achter te laten en ergens naar toe te gaan waar ik eigenlijk weer helemaal opnieuw moet beginnen." Zegt hij. "Jullie vieren maken het wel een stuk makkelijker voor me hoor, anders had ik depressief in mijn kamer gezeten denk ik." Grinnik ik. "Dat komt ook deels door jezelf hoor, je bent een super gezellige meid en kletst met iedereen. Net zoals gister, je mengde je gewoon in het gesprek, en praatte lekker mee. De jongens mogen je." Zegt hij en een warm gevoel verspreid zich van binnen, ik weet nooit zo goed wat ik met complimentjes aan moet.

"Hey, zijn jullie al lang wakker?" Grace verschijnt in de deuropening en ik kijk hoe laat het is. "Sinds acht uur." Zucht Miles. "Ah nee, zo kut." Zegt Grace en ik rek me opnieuw uit. "Dat kan je wel zeggen ja." Zeg ik. Grace ploft naast me op de bank en kruipt ook onder het dekentje. "Heb ik gekke dingen gedaan gister?" Vraagt Grace. "Ligt er aan wat jij gek vindt." Grijnst Miles en Grace geeft hem grinnikend een duw. "Vertel op, wat heb ik gedaan?" Vraagt ze opnieuw. "Voor zover ik weet heb je Nathan een striptease gegeven, midden in de woonkamer zodat iedereen mee kon kijken." Zegt Miles serieus. Grace haar gezichtsuitdrukking verandert naar verbaasd, ik kijk Miles ook aan, dat stukje heb ik gemist. "Je bent ook zo lekker goed gelovig." Lacht Miles. "Klootzak." Lacht Grace en Miles steekt zijn tong naar haar uit.
"Nee je hebt je goed gedragen hoor Gracie." Grinnikt Miles. "Dat is dan ook voor de eerste keer." Ze schudt lachend haar hoofd en ik moet grinniken.

"Ik heb echt geen zin om op te ruimen." Zucht Grace. "We lopen gewoon weg, en laten het Nathan en Maxime doen." Grinnikt Miles. "Daar stem ik voor in." Ik trek het dekentje verder over mij heen. "Mijn ouders vermoorden me als ze dit zien." Ik kijk rond en zie overal half lege drankflessen staan en allemaal ander rotzooi. "Als we het zometeen met zijn vijven eventjes doen dan zijn we zo klaar." Stel ik voor en de andere twee knikken instemmend. "Waar zijn je ouders eigenlijk?" Vraagt Miles. "Dat hebben ze wel gezegd maar ik ben het eigenlijk vergeten." Grinnikt ze en ik schiet in de lach. "Ohoh." Lach ik. "Slechte dochter ben ik he?" Lacht ze. "Jouw woorden niet de mijne." Lacht Miles.

Ik spring op Miles zijn rug als we terug naar binnen lopen nadat we de laatste vuilniszakken in de vuilnisbak hebben gegooid. "Au joh." Lacht hij. "Aansteller." Lach ik en ik geef hem een por in zijn zij. "Ik hoor je wel als we de rollen hebben omgedraaid." Lacht hij. "Neeeee!" Roep ik lachend als hij in mijn zij prikt.

"Doe eens rustig." Klaagt Maxime, ze heeft overduidelijk een kater. "Sorry mevrouw." Grinnikt Miles en hij gooit me op de bank. "Blijven jullie vanavond eten? Mijn ouders komen pas vanavond laat thuis." Zegt Grace. "Gezellig." Glimlach ik, ook de rest stemt in. "Wat zullen we eten dan?" Vraagt ze. "Pizza!" Roept Nathan enthousiast. "Deal." Zegt Miles en wij drieën hebben eigenlijk geen andere keuze dan pizza mee-eten met de jongens.