It's Just A Game

39

POV CHASE

Ik stap uit de auto en kijk kort om me heen, waarom heb ik mezelf laten overhalen door Ise?

"De rest is al binnen," klinkt Ise haar stem en ik knik, waarna ik achter haar aan het winkelcentrum in loop. Ik begin wat sneller te lopen zodat ik naast haar kom lopen, als ik haar hand vast pak, glimlacht ze naar me.

Haar glimlach behoort tot een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, en ik ben ontzettend dankbaar dat ik haar mijn vriendin mag noemen.

"Hey," begroet ik Ise haar vrienden als ik ga zitten, één van het groepje herken ik niet. Maar dan herinner ik me dat Ise had vertelt dat Maxime haar vriendin ook mee ging.

"Ik heb zoveel zin in vrijdag Ies," glimlacht Grace naar haar en in Ise haar ogen ontstaan twinkelingen. "Jaa, ik heb er ook echt heel veel zin in," glimlacht ze terug. "Het was toch goed dat de pizzabezorger ook kwam?" Grijnst Grace en Ise schiet in de lach.

"Neuk je al met een ander?" Vraagt Nathan aan zijn ex terwijl hij zijn wenkbrauw ophaalt. "Nee, Landon en ik hebben het gewoon gezellig met elkaar," zucht Grace. "Dit is dus precies de rede waarom ik niet mee wilde in eerste instantie als Nathan ook mee zou gaan," voegt ze eraan toe.

Ik zie dat Maxime zich aan het duo ergert, ik kan haar geen ongelijk geven. Dit is minstens net zo vervelend en ongemakkelijk wanneer twee mensen overdreven aan het zoenen zijn of iets in die richting.

"Vecht dit lekker ergens anders uit, ik wilde gewoon een gezellige middag na school, maar nee jullie weten de hele sfeer weer te verpesten," bijt Maxime het duo toe, die verstandig hun mond houden.

Grinnikend neem ik een hap van de pizza punt die ik in mijn handen heb, ondanks dat ik hier helemaal geen zin in had en ik er spijt van had dat ik uiteindelijk had toegeven, heb ik het nu misschien zelfs wel een beetje naar mijn zin. Ik kan het vooral goed vinden met Maxime en Charlotte, allebei relaxte types die bijna alles gezellig en leuk vinden. Het valt me op dat Miles aardig stil is al de hele tijd, wat mij wel goed uitkomt want als ie stil is vind ik hem een stuk aardiger.

Nadat we afscheid genomen van de groep, slenter ik hand in hand met Ise langs de winkels.
"Het viel toch best mee uiteindelijk?" Vraagt ze aan me. "Misschien," grinnik ik, wat me een duw oplevert van Ise. Lachend sla ik mijn armen om haar schouders heen. "Je bent ook totaal niet vervelend," lacht ze en ik steek mijn tong naar haar uit.

Ik trek Ise de vintage winkel in, waar ik een Burberry blouse zie hangen. Als ik de blouse pak, zie ik Ise bedenkelijk kijken. "Is het hem niet?" Vraag ik en ze haalt haar schouders op. "Het is meer het merk en het printje waar ik niet kapot van ben, maar ik gok dat je er een trui over heen aan trekt dus dat maakt het wel wat dragelijker," grinnikt ze en ik moet ook even grinniken.

"Ik dacht misschien aan die ene oud roze trui van Nike erboven op, zodat je alleen het kraagje ziet en de onderkant misschien. En dan met die ene beige broek," stel ik voor en Ise haar blik veranderd van twijfelachtig naar enthousiast. "Ja, daar ben ik fan van," zegt ze en ik schiet in de lach.

Met een blouse rijker loop ik de winkel uit, ik hoop dat het net zo uitpakt zoals ik het in mijn hoofd heb. Het is namelijk al vaak voor gekomen dat ik het helemaal bedacht had, maar puntje bij paaltje ik er als Pipo de clown uitzag.

"Ik hoop dat ik iets leuks voor vrijdag tegen kom," zegt Ise als ze wat kledingstukken bekijkt. "Heb je enig idee wat je aan wilt?" Vraag ik, waarop ze haar schouders ophaalt. "Dacht aan een zwarte broek gewoon, en ik had bij iemand een trui gezien die van haar schouder afviel zeg maar, en daaronder had ze een mooie kanten bralette aan die je een beetje zag," zegt ze en ik knik, mezelf afvragend wat een bralette is.

Ik gooi onze tassen met kleren op de achterbank, uiteindelijk heeft Ise nog kunnen vinden waar ze naar zocht, en heb ik nog een paar nieuwe Air Force 1 gekocht, toevallig doet iemand op school die schoenen customizen, en het leek me wel leuk om een paar originele schoenen te hebben.

Als ik achter het stuur stap schiet me ineens een idee te binnen als ik zie dat de lucht roze is gekleurd. Snel start ik de auto en rij ik de parkeerplaats af, als ik in plaats van rechts, links afsla, voel ik dat Ise naar me kijkt.

"Verassing," zeg ik zonder mijn blik van de weg af te wenden. "Oke," zegt ze grinnikend, zonder naar haar te kijken weet ik gewoon dat ze ontzettend nieuwsgierig is.

"Weet je zeker dat je zondag mee wilt naar de dierentuin?" Vraag ik om het onderwerp te veranderen. "Ja tuurlijk, het lijkt me leuk om je familie te ontmoeten," zegt ze en ik knik. "Soms moet ik gewoon nog even wennen dat jij zo anders bent dan Beth, die had dit dus nooit gedaan," zucht ik. "Als je op die relatie terug kijkt met de kennis van nu, had je het dan opnieuw willen doen?" Vraagt ze en ik haal mijn schouders op.

"Ik denk het wel, Beth en ik hebben ook genoeg leuke momenten gehad. Alleen het was verre van wat wij hebben, vanaf het eerste moment voelde ik me comfortabel bij jou en is er voor mij nog geen enkel ongemakkelijk moment geweest. Het is gewoon heel anders allemaal, jullie zijn qua karakter echt tegenpolen," zeg ik en ze knikt begrijpend. "Maar ze is en blijft mijn ex, dus maak je daar maar geen zorgen over," glimlach ik naar haar terwijl ik mijn hand op haar bovenbeen laat rusten. "Ik had ook niets anders van je verwacht," zegt ze vol vertrouwen, wat me ergens een beetje zwaar op mijn maag valt.

"Een bolletje yoghurt ijs, en een bolletje aardbeien ijs," bestelt Ise bij het strandtentje terwijl ik al aan mijn ijsje ben begonnen. Eigenlijk is het helemaal geen weer voor ijs, maar Ise wilde heel graag een ijsje en om heel eerlijk te zijn vond ik het ook niet zo heel erg.

Hand in hand lopen we het strand op, er staat een frisse wind die Ise haar haren wild heen en weer laat gaan. Ik moet even om het beeld lachen, waardoor ze me lachend een speelse duw geeft.

"Wil je mijn ijsje even vast houden?" Vraagt ze en ik pak het ijsje van haar aan. Ze bindt haar bruine haren in een rommelige knot, en voordat ik het ijsje terug aan haar geef, neem ik er een lik van. Verontwaardigd kijkt ze me aan en lachend steek ik mijn tong naar haar uit als ik het ijsje aan haar terug geef.

Ik plof in het zand en sla daarna mijn arm om Ise haar schouders, die haar hoofd op mijn schouder laat rusten. Zwijgend kijken we naar de zon, die langzaam de zee in zakt.

"Is het te vroeg om te zeggen dat ik van je hou?" Vraag ik terwijl ik met mijn vinger wat in het zand teken. Ise gaat rechtop zitten en kijkt me aan met haar hazel kleurige ogen, haar lippen hebben zich in een glimlach gevormd. "Ik hou ook van jou," zegt ze, waarna ze haar lippen op die van mij drukt. Meteen zoen ik haar terug en druk ik haar dichter tegen me aan.

Het voelt alsof ik de hele wereld aankan, Ise houdt van me, mooier kan het haast niet worden.