44

2.1K 60 7
                                    

POV ISE

Grinnikend stop ik een frietje in mijn mond als we even later met zijn allen aan een picknicktafel aan het middageten zijn. Chase zijn familie is echt super gezellig en ik heb me meteen vanaf het eerste moment welkom gevoeld, vooral zijn oma mag ik ontzettend erg.

"Hoe lang blijf je nog in Amerika?'' vraagt Jakob aan mij. ''Volgens de planning nog tien maanden, maar ik hoorde mijn vader al zeggen dat hij hier misschien nog een maand of twee langer moet blijven,'' zeg ik en hij knikt. ''Heb je veel heimwee?'' vraagt hij geïnteresseerd, waarop ik mijn schouders ophaal.

''Tuurlijk mis ik mijn vrienden en familie in Nederland, maar ik heb hier ook weer een hele vriendencirkel gemaakt. Vooral in het begin heb ik eigenlijk veel heimwee gehad, toen vond ik het constant Engels praten nog lastig en werd er al snel gelachen om mijn accent. Die nu gelukkig al minder is te horen,'' geef ik toe. ''Ik kan het me voorstellen ja, maar fijn dat je zo snel vrienden hebt kunnen maken, dat maakt het toch allemaal een stukje makkelijker,'' zegt hij en ik knik. ''Gelukkig wel, ik had eigenlijk ook nooit verwacht dat ik hier binnen de eerste twee maanden al een vriend zou krijgen, dus ik ben benieuwd naar wat voor mooie dingen Amerika me nog gaat brengen,'' grinnik ik en Jakob moet even lachen. ''Het leven lacht je toe Ise, je bent een super vrolijke en spontane meid. Je gaat nog veel mooie dingen zien in je leven, wat je allemaal aan je eigen persoonlijkheid te danken hebt,'' glimlacht hij naar me en ik glimlach naar de oude man terug. Een warm gevoel nestelt zich in mijn lichaam, ik hoop maar dat zijn woorden werkelijkheid worden.

''Hoe komt het dat je tante zoveel jonger is dan je vader?'' vraag ik aan Chase nadat we weer verder zijn gelopen. ''Mijn vader en mijn oom zijn een tweeling, en twee kinderen vonden mijn opa en oma wel genoeg. Zeker ineens twee tegelijkertijd. En mijn tante was eigenlijk een soort ongelukje, het was niet meer de bedoeling maar ze hebben er ook geen enkel moment aan getwijfeld,'' vertelt hij en ik knik. ''Je hebt echt een super leuke familie Chase, ze zijn allemaal zo onwijs aardig,'' vertel ik hem en hij glimlacht naar me. ''Ik ben blij dat je het zo goed met ze kan vinden, ze vinden jou ook leuk,'' hij slaat zijn arm om mijn schouders en langzaam lopen we achter de grote groep aan.

''Hoe zit het met jouw afgelopen liefdesleven?'' vraagt Chase als we langs de tijgers lopen. ''Niet zo onwijs interessant,'' zeg ik terwijl ik naar de dieren kijk. Ze liggen lui in de zon met hun staart te zwiepen, terwijl ze kijken naar de voorbijgangers. Zouden wij de attractie voor hun zijn? Zouden zij ook moeten lachen om de dingen die wij doen zoals wij bij hun doen?

''Wat dan?'' vraagt hij door terwijl hij even stil blijft staan om me aan te kijken. ''Zoals ik al zei, gewoon niet zo interessant. Voor jou heb ik maar één iemand gehad, en dat was gewoon een asshole,'' zeg ik, waarop hij me onderzoekend aankijkt. ''Waarom vond je hem een asshole dan?'' vraagt hij en ik zucht diep. ''Chase ik wil gewoon niet teveel woorden aan hem verspillen, het is niets voor niets mijn ex,'' zeg ik en hij knikt langzaam. ''Moet ik hem slaan?'' vraagt hij en ik moet even lachen om hem. ''Ik doe het zo voor je hoor,'' grijnst hij. ''En dan weer in het ziekenhuis terecht komen zeker?'' lach ik en hij geeft me lachend een speelse duw.

''Ik ben eigenlijk onwijs benieuwd naar hoe het bij jou in Nederland is,'' zegt hij en een idee schiet ineens bij mij te binnen. ''Kunnen we niet één weekje ofzo gaan? Ik mis Saar best wel en wil iedereen wel weer eens zien. Misschien is het dan ook gezellig voor jou als Noen mee gaat,'' stel ik voor en een glimlach ontstaat op Chase zijn gezicht. ''Sounds like a plan,'' glimlacht hij naar me en ik word helemaal enthousiast van het idee dat ik heel misschien voor een weekje naar huis ga.

''Chase! Ise!'' roept Lillian naar ons, als ik opkijk zie ik dat ze een stukje verderop op ons aan het wachten zijn. ''Oeps,'' mompelt Chase en ik moet even lachen als we naar haar toe lopen.

''We waren allang weer verder gelopen,'' grinnikt Lillian. ''Moeten we dan constant met jullie meelopen?'' vraagt Chase aan zijn moeder. ''Dat is wel zo leuk voor je oma ja,'' zegt ze, waarop Chase overdreven zucht. Verstandig besluit ik mijn mond te houden, ik heb geen zin in misschien wel ruzie met Chase en ook niet dat Lillian misschien anders naar mij gaat kijken als ik Chase zijn kant kies.

''We doen haast nooit wat met de familie. En als we iets doen, denk ik niet dat het hele saaie en stomme dingen zijn, kom op Chase,'' zegt ze en hij knikt, aan alles merk ik dat hij het nog steeds niet met zijn moeder eens is.


''Onwijs leuk dat ik je heb mogen ontmoeten Ise, ik heb ervan genoten,'' glimlacht Elly naar me en meteen glimlach ik terug. ''Ik heb ook een hele leuke dag gehad, bedankt,'' zeg ik en voordat ik weet heeft ze me in een knuffel getrokken. Ietwat ongemakkelijk knuffel ik haar terug, het is niet erg praktisch om met iemand in een rolstoel te knuffelen.

Nadat ze me los heeft gelaten neem ik afscheid van de rest van de familie, en loop ik achter Chase en Nick aan naar de auto. Hun ouders staan nog even te kletsen, en eer dat wij waarschijnlijk geïnstalleerd zijn op de achterbank, is de kans redelijk groot dat Lillian en Will alweer deze kant op komen.

''Vond je het leuk?'' vraagt Chase aan zijn broertje, die knikt. ''Sander viel uiteindelijk wel mee, en Nova was vooral met haar ouders dus daar heb ik ook geen last van gehad,'' grinnikt Nick als hij instapt. ''Maar wij zijn wel opa en oma's hun knapste kleinkinderen,'' grijnst Nick, waarop Chase in de lach schiet. ''Ik geef hem geen ongelijk,'' grinnik ik terwijl ik in het midden ga zitten. ''Wat zijn jullie gemeen, een beetje mijn lieve neefjes en nichtje belachelijk maken,'' lacht Chase. Lachend steekt Nick zijn hand naar mij op en geef ik hem een high-five.

''Zitten jullie kinders?'' vraagt Will als hij achter het stuur gaat zitten. ''Een soort van,'' zegt Nick, waardoor Will grinnikend achterom kijkt. We zitten inderdaad aardig krap op de achterbank. Zodra Lillian is ingestapt draait Will het parkeerterrein af en laat ik mijn hoofd tegen Chase zijn schouder aanleunen. Ik gaap uitgebreid en sluit daarna mijn ogen, de reis gaat ongeveer drie kwartier duren, dus perfect om even te slapen.

It's Just A GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu