It's Just A Game

59

POV CHASE

Ik stap uit de auto en sta even versteld van het grote gebouw voor me, die er uitspringt tegen de nog zwarte lucht. Het is lang geleden dat ik met het vliegtuig ben geweest, vroeger vlogen we regelmatig maar dat is er eigenlijk niet meer van gekomen de laatste jaren. Ik rek me uit van de autorit en grinnikend prikt Ise me in mijn zij, ze heeft een ondeugende twinkeling in haar ogen en kijkt me uitdagend aan.

''Stop daarmee, anders laat ik je achter in Hawaii,'' grijnzend zwaai ik met de tickets voor haar neus. Met een snelle beweging grist ze die uit mijn handen en steekt ze haar tong naar me uit. ''We zullen eens zien wie, wie achterlaat,'' grijnst ze en lachend druk ik een korte kus op haar lippen.

''Dankje,'' ik pak mijn koffer aan van Ise haar vader, die beloofd had ons naar het vliegveld te brengen. ''Ise ik zei nog zo doe nou geen bakstenen in je koffer,'' met moeite tilt haar vader Ise haar koffer uit de kofferbak. Lachend schiet ik hem te hulp en zetten we hem samen op de grond.

''Dat valt dus echt heel erg mee pap,'' ze geeft haar vader een speels duwtje, die zijn tong naar haar uitsteekt.

"Echt heel veel plezier daar in het zonnige Hawaii, en neem wat zonnestralen mee terug,'' Hij trekt Ise in een knuffel, die even moet lachen. Zodra hij haar los laat, richt hij zich op mij. ''Let je een beetje op haar?'' vraagt hij semi bezorgd en ik knik meteen met een glimlach op mijn gezicht. ''Pap kom op, ik ben geen twaalf meer,'' zucht Ise geïrriteerd. ''Je zal altijd mijn kleine meisje blijven,'' zegt hij met een grijns. ''Ga jij nou maar weer terug naar bed,'' zegt ze lachend. ''Dat ben ik ook zeker van plan om te doen zodra ik thuis kom, nogmaals heel veel plezier.''

Nadat we ingecheckt zijn lopen we hand in hand slenterend naar de douane. ''Waarom moesten we ook al weer zo vroeg vliegen?'' zegt Ise onder een gaap door en ik schiet in de lach. ''Wat gaan we doen totdat de winkels open gaan?'' vraag ik mezelf hardop af. ''Eer dat jij door de douane bent zijn ze vast wel open,'' lacht ze en ik geef haar lachend een duwtje. ''Zie ik eruit als een crimineel dan?'' vraag ik aan haar. ''Nee hoor,'' zegt ze sarcastisch en ik schiet in de lach.

Als ik mijn riem als laatste in de bak gooi voor de security check loop ik achter Ise aan, die al door wordt verwezen naar het scan apparaat. Zelf blijf ik bij de streep wachten en kijk ik om me heen, het is altijd een grote organisatie op het vliegveld. Vroeger wilde ik ook altijd bij de douane horen, zodat ik met een pistool rond kon lopen. Toen nog niet wetende dat je daar dan ook weer een bevoegdheid voor moest hebben.

Ik kijk op als de douanier me roept en loop naar het scan apparaat. Ik ga staan zoals me wordt aangewezen en maak oogcontact met Ise, die haar spullen alweer bij elkaar raapt. Als ik het sein krijg dat ik klaar ben loop ik door en komt er een vrouwelijke douanier naar me toe gelopen.

''Hoi, volgens het steekproef protocol moet ik je fouilleren,'' zegt ze beleefd. ''Oké,'' is het enige wat ik erop terug zeg. Ik loop achter de vrouw aan en ergens komen de zenuwen toch wel op, terwijl ik weet dat ik niets illegaals bij me heb. Maar je hoort soms toch wel eens van die gekke verhalen dat er drugs in je kontzak gestopt wordt zodat je het mee smokkelt voor de desbetreffende smokkelaar?

Als Ise opnieuw oogcontact met me maakt, wiebel ik grijnzend met mijn wenkbrauwen terwijl de vrouw haar handen over mijn bovenbeen laat glijden. Ze rolt met haar ogen en ik kijk haar met een schijnheilige glimlach aan. Ik zie aan haar dat ze haar lach bijna niet kan inhouden, ze bijt op haar lip en veegt een pluk haar achter haar oren.

''Dat was het alweer, dank u wel voor de medewerking,'' zegt ze met een glimlach. ''Geen probleem, werkse nog,'' glimlach ik terug, waarna ik naar de bak loop met mijn spullen, die apart voor me is gezet. Snel prop ik alles weer terug in mijn tas en doe ik mijn riem om.

''Jij wilde gewoon gefouilleerd worden, daarom liet je me dus voor,'' grinnikt ze en ik schiet in de lach. ''Sorry Ies, maar van haar zou ik eerder een slappe krijgen,'' zeg ik terwijl ik mijn arm om haar heen sla. Tegelijkertijd schieten we in de lach en zo lopen we weer verder.

''Thanks,'' zeg ik als ze mijn koffie aangeeft. Ze ploft naast me op het bankje en neemt een slok van de nog dampende koffie. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen en kijk om me heen, een stewardess rent op haar hakken snel naar de juiste gate, haar haren zitten in een strakke knot op haar hoofd gebonden.

''Had ze vannacht maar niet bij meneer de piloot moeten blijven slapen, dan was ze nu wel op tijd geweest,'' zegt Ise en ik moet even grinniken. ''Vroeger op het vliegveld deed ik altijd met mijn moeder bestemmingen en achtergrond verhalen van mensen bedenken,'' zeg ik nadat ik een slok van mijn koffie heb genomen. ''Wow super leuk, zullen we dat nu ook doen?'' vraagt ze en ik knik instemmend.

''Oké, die man met die trolley die alleen zit,'' ze knikt in de juiste richting en ik volg haar blik. ''Ik denk dat hij een zakenman is, met een vrouw die alleen maar van hem houdt voor zijn geld. En nu gaat hij op een van zijn vele zakenreisjes,'' als ik de laatste twee woorden uitspreek maak ik met mijn vingers aanhalingstekens. Ise moet even lachen en kijkt daarna bedenkelijk. ''Ik denk dat hij juist een hele lieve vrouw heeft, die zijn boterhammen nog voor hem klaar maakt en zorgt dat zijn overhemden netjes gestreken zijn. En nu gaat hij inderdaad op zakenreis, zodat hij gepromoveerd kan worden en daardoor meer geld gaat verdienen en dat daarom zijn kinderen kunnen studeren,'' zegt ze en ik knik. Dat is een van mijn favoriete eigenschappen van Ise, ze is altijd zo positief en wilt altijd het beste in mensen zien maar helemaal niet op een naïeve manier.

Als ons vluchtnummer opgeroepen wordt, staan we allebei op. ''Gate veertien toch?'' vraagt ze voor de zekerheid en ik knik. Ik pak haar hand vast en zo lopen we samen naar de juiste gate, waar al een rij voor is gevormd. Als we aansluiten in de rij staan we achter een jong gezinnetje, met twee peuters die sprekend op elkaar lijken. Beide kijken ze slaperig uit hun ogen, en ouders zien er ook gestrest uit.

''Ben je zo moe lieverd?'' vraagt Ise aan één van de twee jongetjes als hij uitgebreid gaapt. Hij knikt en bekijkt haar goed met zijn bruine ogen. ''Maar ik mag in het vliegtuig weer slapen zei papa,'' voegt hij eraan toe en Ise knikt instemmend. ''Groot gelijk heb je,'' glimlacht ze naar hem. Ze heeft ook de aandacht getrokken van het andere jongetje.

''Weet je waar wij naar toe gaan?'' vraagt hij aan haar, waarop Ise meteen met haar hoofd schud. ''Naar opa en oma,'' zegt hij met een grote glimlach, zijn moeder haalt haar hand door zijn haren heen, een kleine glimlach siert ook haar gezicht. ''Wow cool, wonen die helemaal op Hawaii?'' vraagt Ise aan hem en meteen knikt hij. ''Ja, heel ver weg,'' zegt hij trots. ''Veel plezier bij je opa en oma,'' wenst ze hem toe. ''Dankjewel, ga jij ook naar je opa en oma?'' vraagt hij nieuwsgierig. ''Nee, mijn opa en oma wonen daar niet. Ik ga op vakantie met mijn vriend,'' legt ze aan het jongetje uit die knikt. ''Waar wonen jouw opa en oma dan?'' vraagt hij, wederom weer erg nieuwsgierig. ''Helemaal in Nederland, ver weg dus,'' zegt ze. ''Ga je daar ook weleens naar toe?'' vraagt hij en Ise knikt. "Ja, daar ga ik ook soms naar toe,'' zegt ze met een glimlach.

Met een diepe zucht plof ik op de juiste stoel. Ik haal mijn handen door mijn haren en ga onderuit gezakt zitten. ''Ik heb er zoveel zin in Chase,'' glimlacht Ise terwijl ze haar gordel omdoet. ''Ik heb er ook onwijs veel zin in Ies,'' zeg ik glimlachend terug.

Alleen wat zij nog niet weet is dat ik het haar ook wil gaan vertellen over Glenn, en ik betwijfel het of ze daar nou ook zoveel zin in heeft.