زین اخرین پله رو هم پشت سر گذاشت و همینطور که با صدای بلندی میخندید سریع تر حرکت کرد....
لیام:زین...زین
صدای لیام که اون رو صدا میکرد تمام خیابون رو پر کرده بود و باعث شد زین به سمتش برگرده و عقب عقب حرکت کنه....
زین:به این بدن ورزشکاریت نمیخوره انقدر زود خسته شی
لیام نفس نفس میزد و با خنده به چشم های شیطون زین نگاه میکرد....
نفسش رو بیرون فرستاد و خواست حرفی بزنه اما زین بدون توجه بهش دوباره خندید و جلوتر دویید....
لیام:صبر کن...باتوام زین
لیام بخاطر بی توجهی زین چشم هاش رو چرخوند و همینطور که لبخند میزد سرعتش رو بالا تر برد تا بتونه مانع رفتنش بشه....
زین که صدای پاهای لیام رو شنید سریعتر حرکت کرد و حالا داشت خیابون خلوت و تاریک رو به سرعت میدویید....
لیام:زین...پسره ی احمقق
لیام فریاد میزد اما زین توجهی بهش نداشت و صدای لیام فقط باعث میشد تا با خنده سرعتش رو برای اینکه بهش نرسه بیشتر کنه...
سرعت رو بالا تر برد و بدون نگاه کردن به پشت سر میدویید و صدای خنده ی خودش و حرص خوردن لیام تمام گوشش رو پر کرده بود....
لیام:فقط یک لحظه ص___
فریاد لیام با صدای بلند شلیک اسلحه در یک لحظه قطع شد....
زین با این صدا سرجاش خشک شد و نمیدونست دقیقا چه اتفاقی افتاده اما جرات برگشتن به عقب رو نداشت....
بخاطر دوییدن نفس نفس میزد و دیگه هیچ صدایی به گوش زین نمیرسید جز صدای نفس کشیدن های شدید خودش....
نفسش رو با ترس بیرون فرستاد و بخار خارج شده از دهنش بخاطر سرما رو خیلی خوب تونست ببینه....
خیلی اروم به عقب برگشت و با دیدن روبروش بیشتر از قبل شوکه شد و خشکش زد....
اون حالا داشت با ترس به ادمی که غرق در خون مقابل روش روی زمین افتاده بود نگاه میکرد....
ادمی که دیگه صدای فریادش به گوش نمیرسید...ادمی که لیام بود....
*17 ساعت قبل*
زین همینطور که با تلفن به میسن زنگ میزد از پله ها پایین اومد و منتظر جواب دادنش بود....
اخرین پله رو پشت سر گذاشت و با چرخیدن از دور بزرگترین مجسمه ی عمارت، به سمت در خروج حرکت کرد...
بازهم میسن جواب تلفن رو نداد و باعث شد زین با کلافگی نفسش رو بیرون بفرسته....
دستش رو دوباره روی گزینه ی سبز گذاشت و وقتی سرش رو بلند کرد چشمش به سمت راست عمارت و سالنی که پدرش ایستاده بود افتاد....
YOU ARE READING
End Game (L.S)
Fanfiction[ Completed ] من مرده بودم..... اما تو منو زنده کردی که خودت بکشیم.....
