𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒔𝒐𝒇𝒕 𝒉𝒂𝒊𝒓 𝒎𝒂𝒌𝒆𝒔 𝒎𝒆 𝒄𝒓𝒂𝒛𝒚 || 𝒔𝒆𝒖𝒏𝒈𝒋𝒊𝒏

십육

- TY CHUJU! - Hwang z całej siły popchnął wiszącego nad nim mężczyznę, który uderzył plecami o regał z książkami.
Jęknął z bólu.

- Hyunjin... Uspokój się. Usiądź i porozmawiamy - wymamrotał próbując opanować sytuację i powoli się podniósł z podłogi.

- I co? Jesteś zadowolony? Przydały ci się te pieniądze prawda? Widzę, że nawet w dyrektorka się bawisz!

- Jestem tu chwilowo - głos Seungmina był opanowany. Doszedł do swojego fotela i usiał na nim wygodnie.

- Widzę, że naprawdę ta sytuacja cię nie rusza - Hyunjin tracił cierpliwość, przez zimne emocje starszego.

Wstał z podłogi i wolnym krokiem zbliżył się do biurka.

- Usiądź - rozkazał dyrektor, a ten mrużąc oczy, niechętnie wykonał polecenie - Dlaczego pobiłeś tego chłopaka?

Hyunjin zaśmiał się pod nosem.
Podniósł wrogi wzrok na starszego.

- Dlaczego mnie oszukałeś? DLACZEGO MNIE ZDRADZIŁEŚ? - ton młodszego wzrastał z słowami, które wypadały mu przez gorzko zaciśnięte gardło - Po co było to wszytsko? Po co mnie zabrałeś do siebie i udawałeś miłego? Udawałeś, że mi chcesz pomóc? A tak naprawdę chciałeś mnie wykorzystać. ZABAWIĆ SIĘ MNĄ I MOIMI UCZUCIAMI - łza spłynęła po policzku Hwanga, ale on natychmiast ją starł rękawem.

- To nie tak. Źle mnie zrozumiałeś. Proszę, daj mi się wytłumaczyć...

- Co miał w takim razie znaczyć ten całus w ostatni wieczór? - Hyunjin zignorował prośby starszego.

Seungmin rozszerzył oczy.

-Skąd ty...

- Tak, nie spałem - nie pozwolił mu zadać pytania, bo sam odpowiedział - Myślisz, że jeżeli to było rok temu to wszystko ci wybaczę i o wszystkim zapomnę?

- Słuchaj proszę cię, mam teraz inne problemy, porozmawiajmy o tym kiedy indziej...

- MAM W DUPIE TWOJE PROBLEMY - wstał i z hukiem odsunął ciężkie krzesło nogami.

- Najpierw, wytłumacz mi dlaczego pobiłeś tego chłopaka - nie daaał za wygraną dyrektor - To do ciebie nie podobne... - wyszeptał ze smutkiem w głosie.

Młodszy wywrócił oczami. Przetał szybko twarz ręką, próbując się uspokoić.

Oparł się na biurku zwisając prawie nad Seungminem.

Starszy nawet nie podniosł głowy, tylko siedział ze splecionymi dłońmi wpatrując się gdzieś w dal.

- Od kilku tygodni, dzień w dzień mnie obrażał. Śmiał się z mojej orientacji - Seungmin spuścił głowę i wziął głęboki wdech. - Tak, ty tez taki jesteś, Hyung - jego głos zamieniał się w bardzo podejrzany ton. - A wiesz... - chwycił nagle za krawat Seungmina i pociągnął go mocno do siebie - Gdzieś już to słyszałem, że z Hwangiem Hyunjinem się nie zadziera... - Seungmin przełknął głośno ślinę.
Wpatrywali się w siebie dłuższą chwilę. W oczach Hwanga aż lśniły diabły.

Seungmin nie miał pojęcia co zamierza zrobić chłopak, ale zaczynał się poważnie bać.