𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒔𝒐𝒇𝒕 𝒉𝒂𝒊𝒓 𝒎𝒂𝒌𝒆𝒔 𝒎𝒆 𝒄𝒓𝒂𝒛𝒚 || 𝒔𝒆𝒖𝒏𝒈𝒋𝒊𝒏

이

Hwang siedział pod sklepem, skulony na krawężniku od dobrych kilku godzin. Nie wiedział nawet w jakiej części miasta się znajduje.

Zdołał uciec daleko od domu i spędzić noc w bezpiecznej ślepej uliczce pomiędzy blokami.

Wiedział, że długo tak nie pożyje z pięcioma złotymi, które przypadkowo znalazł w kieszeni i bułką od jakiejś starszej pani, podarowaną wzamian za pomoc pozbierania jej zakupów, które gubiła po drodze z dziurawej reklamówki.
Nie miał ochoty jeść, ale wcisnął ją jakoś bo w końcu nic nie jadł od prawie dwóch dni.

- Wszystko w porządku? - usłyszał nagle głos z góry. Hwang zobaczył spod ramion eleganckie, bogate buty stojące przed nim, ale nie miał ochoty płodnoś głowy. W końcu wygladał "masakrycznie".

- Nie. Nie jest w porządku - burknął pod nosem, wciąż wpatrując się w buty mężczyzny.

- Hej popatrz na mnie. Dlaczego tu siedzisz? - mężczyzna położył rękę na jego ramieniu, a Hwang podniósł głowę.

Spojrzał mu prosto w oczy i zapadł się w nich. Były takie przejrzyste, głębokie, można było zauważyć tam spokój i chęć pomocy. Teraz jego wszystkie problemy nagle zniknęły i widział tylko piwny odcień pary oczu wpatrujących się w niego.

Po chwili Hyunjin potrzasnął lekko głową, budząc się z jakby transu. Nie wiedział co się z nim stało i dlaczego tak zareagował.

- Jestem... chwilowo bezdomnym... - mężczyzna spojrzał na niego z współczuciem i przez chwilę zastanawiał się co ma zrobić.

- Jesteś może głodny? Chcesz się napić?

- Umm... Mógłbym się w sumie czegoś napić. Nie piłem nic od wczoraj...

- Zaczekaj tu - powiedział starszy prawdopodobnie o kilka lat mężczyzna i odszedł w kierunku wejścia do sklepu.