A Little Bit Of Something (On-Going)

#50

(Cace)

We spent the whole afternoon chatting with my family. Nang e-video call namin ulit si Via, si Kuya na ang sumagot. Inasar pa ni Kuya si Jonnie na tawagin siya'ng Kuya from then on but Jonnie firmly stood her ground, saying she's still older than him.

   I had a great time with her around, and I'm sure my family does too.

   We did not keep tabs on time, nang tingnan namin ang oras ay mag-aalas-sais na. I didn't want her to leave yet. I just want to keep her beside me 24/7, she's just a sunshine that I badly want to bring with me all the time.

     "I didn't know you took Electronics as your major in highschool." we were already inside my car, I was about to send her home when we decided to stop the car, just blocks away from our house. Gusto pa namin makasama ang isa't isa, wala kami'ng masyado'ng pagkakataon na mag-usap kanina na kami lang.

   We wanted to spend more time with just the two of us.

     "Hindi ko ba nakwento?"

   As far as I can remember, she didn't.

     "Bakit hindi ka nag-electrical engineer?"

     "Mas marami'ng opportunities sa C.E. e. Tsaka si Pedro gusto niya C.E. Ayoko naman na maiwan lang mag-isa, tamad pa naman ako mag-aral, natakot ako nun na baka hindi ako maka-graduate. Dependent ako kay Pedro sa totoo lang. Pero ang traydor nang damuho nag-shift ba naman ng kurso? Galit na galit ako nun."

   I just love the way she expresses herself when she talks, her facial expressions and body language were also telling the story.

     "Sabi ko sa kanya magkanya-kanya na kami, hindi ko rin siya pinansin nun ng ilan'g araw. Naisip ko pa na mag-shift nalang din kaya ako ng Psychology? Samahan ko nalang kaya si Pedro? Pero naisip ko rin na dagdag gastos na naman 'yun kay Papa. Sa isip ko nun, kailangan maka-graduate ako agad, para makauwi na si Papa. Para makumpleto na ulit kami. Ayoko na nung video call video call lang. Gusto ko makasama na ulit Papa ko. Pero kita mo, hindi ko rin nagamit pagiging Civil Engineering graduate ko."

     "But you still deserve an applause for finishing your course."

     "Umiyak nga ako noon'g grumaduate ako, kasi feeling ko talaga hindi ako makaka-graduate. Ang lala ng stress ko sa thesis nun, pakiramdam ko nagmartsa ako na tunaw ang utak. Grabe."

   Nangiti ako.

     "Pero mabalik tayo sa ilaw, ayun nga, nadala ko ang skills na 'yun sa akin'g pang-araw-araw na buhay. Idol ko Papa ko e, kapag nag-aayos siya ng ilaw o hindi kaya nang sira'ng tubo, pati butas sa bubong, sabi ko nun gusto ko rin matuto niyan. Si Pedro kasi kay Mama siya tumutulong, pansin ko kapag mahihirap o delikado na bagay, si Papa lang mag-isa. Kaya sabi ko nun, tutulong ako kay Papa."

   She undoubtedly loves her father so much.

     "Mga trip ko sa buhay din talaga minsan ay buwis-buhay. Si Mama naman 'to'ng nerbyosa, una'ng palit ko ng ilaw mas namutla pa siya kesa sa'kin. Pero 'di nagtagal, nasanay na rin si Ligaya."

   I let her talk. I love hearing her talk.

     "Pero marunong din si Pedro ha? All around 'yun, mapa-laba, luto, linis ng bahay, sibak ng kahoy, kumpuni nang kung ano-ano. Lahat ginagawa nun. Eh hindi ko hilig magluto, ayoko rin maglinis. Sa isip ko nun, nandiyan naman si Pedro, siya nalang gumawa. Kaya ito, nganga ako ngayon."

     "But still you're skilled in other field."

     "Well, hindi ko rin itatanggi."

     "I'll be the one cooking in this relationship."