A Little Bit Of Something (On-Going)

#23

(Jonnie)

"Thanks to you, I'm falling for myself now."

     "Ahh, sarili mo. Uy! Maganda 'yan'g ganyan."

     "Kaya thank you, coach."

     "Hoy, para naman'g ang laki nang nagawa ko."

     "You're exactly someone that I needed at this point. Para ako'ng nagkaroon nang bestfriend na kaya ko'ng sabihan nang kahit ano. Thank you, for telling me your stories and lessons in life. As well as lending an ear, kailangan ko nang tao na makakaintindi sa'kin and I am grateful to have found a deeper friendship with you." 

   Naluha na naman ang lola niyo, nakaka-touch kaya 'yun'g makarinig ka nang appreciation galing sa iba'ng tao.

   At dahil naiiyak na'ko, time to make a joke.

     "Masyado mo ako'ng fina-flatter. Nakakalaki ng ulo." 

   Tumawa si Cace. 

     "Pero kung kailangan mo pa nang makakausap sa kahit ano lang, madali lang naman ako'ng kontakin."

     "Ganun din ako, kapag kailangan mo nang kasama kapag nagcri-crave ka nang kung ano'ng pagkain, sabihan mo lang ako. Sasamahan kita."

     "Bantay?"

     "Ha?"

     "Ay, sorry, wrong language. Ibig..ang ibig ko'ng sabihin, talaga? Sinabi mo 'yan ah? Peksman?"

   Napangisi ito. 

     "Yes po, coach."

   Coach.

   Lakas maka-Sarah G. 

—

Alas otso ng gabi, February 13, ay nagpunta ako kina Jessica Rose. Ibibigay ko lang sana sa kanya ang tsokolate na binili ko para sa araw ng mga puso. Eh sa pagbukas pa lang ng pintuan nila ay tinatahulan na'ko ni Fita–'yun'g chihuahua niya'ng eight months old, na kahit ilan'g beses ko nang nakita ay takot pa rin ako rito lalo na kung palapit na'to sa'kin. Ewan ko nga rin ba kung bakit takot ako sa aso. 

     "No. Don't bite me, I'm a good soul." isa pa sa dahilan bakit ayaw ko sa aso ay dahil sa kinakailangan ko'ng makipag-Englishan. Lahat ata nang kaibigan ko'ng may aso ay English ang gamit na lengwahe. 

     "Jessica Rose! 'Yun'g aso mo huy!" pagsisisigaw ko, para na'ko'ng tuod na hindi gumagalaw sa kinatatayuan ko. 

     "She's just smelling you." nakangisi si Sica'ng bumababa ng hagdan at tinawag nga si Fita. 

   Nakahinga na rin ako nang maluwag nang kargahin na niya ang alaga. 

   'Di naman ako na-inform na may ganap pala sa second floor ng bahay niya. 'Yun'g pwesto kung saan naka-set up ang pink backdrop at camera, tapos may mga balloons at tsibog pa. 

     "I have a special guest, everyone!"

     "Ano'ng ginagawa mo?" usisa ko, napatitig pa'ko sa camera na nasa harap. 

     "Nagla-live ako as promised na once I reached the 300k-subscriber mark ay I will go on live. Good thing you visited para may kasama naman ako to celebrate this milestone."

   Habang todo-explain si Jessica Rose, nakikinig din naman ako kahit na 'yun'g mga mata ko ay aba't nasa mga pagkain sa mesa lang nakatingin.

     "Yeoreobun! Annyeong!" pagbati ko in full energy sabay upo na rin. "Nagmu-mukbang ka?" marami kasi'ng foodams, tapos iba-iba pa, may Chinese food, may Jollibee pa at Korean food maliban sa alimango at grilled pusit.