Leyla'ya Kadar

Kim olduğunu görmek için yüzüne bakmak istediğim adamın ilk önce dudakları giriyor görüş açıma ve halinden memnun, gördüklerinden keyif alan bir gülümseme ile karşılaşıyorum. Bakışlarım dudaklarından sıyrılıp gözlerine tırmandığında kısa bir an durup, gözlerinin ne renk olduğunu düşünüyorum.

Tam bu anda, bunu bir başkası için daha düşündüğüm aklıma geliyor ve gözlerimi kısıyorum.

Zihnimin çarkları yavaş yavaş dönmeye başlayınca taşlar yerine oturuyor ve yüzümü kaplayan gülümseme büyüyor. Başımı sağa yatırıp gözlerine bakıyorum bir kez daha ve yine göz renginin ne olduğunu çözümleyemiyorum. Yüzümü talan eden bakışları nihayet gözlerimde durduğunda onun da yüzündeki gülümsemeden beni hatırladığını anlıyorum.

"Hoşgeldin, Ali Kemal." Başını eğiyor ve sağa yatırıp gözümün içine bakıyor.

"Hoşbuldum. Bulabildin mi, ne renkmiş gözlerim?"