Ailesi için her şeyi göze alabilecek, zekası ve cesaretiyle kendine hayran bırakan toprak gözlü bir kadının prangalarından, maskelerinden ve acılarından kurtulmasının hikayesi.
Aklımda bin bir düşünce gün ağarmak üzereyken elimde sigaram öylece gökyüzünü izliyordum. Son günlerde olduğu gibi gece Ayaz ile yatağa girmiş o huzurlu uykusuna dalana kadar onun güzel suratını izlemiş sonra da omuzumda hissettiğim manevi ağırlıklarla kendimi salonumdaki pencere de bulmuştum.
Hayatımın kontrolünü kaybetmiş gibi hissediyordum. Sanki sürekli bir yerlere savruluyordum ve bunu durduracak kişi iyi bendim.
Gözlerimi gökyüzünden çekip caddede gezdirdim. Bir süredir beni tedirgin eden yabancı adamı görmüyordum. Peşimi bıraktığını umut etmekten başka seçeneğim yoktu.
Göz kapaklarım acımaya başladığında sigaramı söndürüp banyoya ilerledim. Dişlerimi tekrar fırçalayıp elimi yüzümü güzel kokulu sabunlarla yıkadım. Odama girdiğimde Ayaz her zamanki gibi yanında olmadığımın farkında bile değildi uyuyordu. Sakince yanındaki boşluğa çöküp başımı yastığıma koymak yerine bu seferlik onun yakınlarına koydum her ne kadar göğsüne yatmak istesem de uyandırmak istemiyordum yakınlarında uyumak da yeterliydi.
Şu an birinin sıcaklığına ihtiyacım vardı. Hissetmiş miydi bilmiyorum ama yüzünü başımın üzerine çevirip çenesini başıma yasladı ve bir kolunu üstüme attı böylece ben de onun sıcaklığıyla uykuya dalabildim.
***
Akşam üstü olduğunda hazırlandık. Bugün Burkay'ın kulübünün maçı vardı ve Sedef'e evlenme teklif edecekti. Duygu gelemese de biz Burkay'a destek olmak için gidiyorduk. Tekliften sonra kutlama yemeğine gideceğimizi bildiğimden üstüme siyah bir etek ve beyaz sırt dekoltesi olan bir bluz giymiştim Ayaz da sanki sözleşmişiz gibi koyu renk kot pantolon üstüne beyaz gömlek giymişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Havalar hala sıcak olduğu için hafif tuttuğum makyajımın son kontrollerini yaparken Ayaz banyo kapısına dayanmış beni izliyordu. "Sence ne zaman düğün yaparlar?" Sorusuyla bir müddet düşündüm bu sırada nude tonlu rujumu parmaklarımla dudaklarıma dağıtıyordum.
"Bence bu baharda düğünleri olur zaten senelerdir beraberler," beraber yaşıyorlardı daha büyük bir eve taşınıp düğünü planlamaları bahara kadar yetişirdi.
"İlk defa sağdıç olacağım bir sıkıntı çıkmasa bari," aldığı sorumluluğu layığıyla yerine getiremeyeceğinden endişe duyuyordu.
Parıltılı krem allığımı yanağıma yayarken gülümsedim ve yumuşak bir sesle "Halledemeyeceğin bir şey olduğunu sanmıyorum boş yere kendini yıpratma," dedim. Ne kadar sözüme inanıp güvendiğini bilmesem de aynadan başını onaylar gibi salladığını görebilmiştim. İşim bittiğinde evden çıktık.
Park halindeki Rüzgarıma hüzünlü gözlerle bakarak Ayaz'ın arabasına bindim.
Maçın oynanacağı tribüne adım attığımızda üzerimdeki gözleri hissedebiliyordum. Gözlere aldırmadan Sedef'i seçen bakışlarımla adımlarımı oraya yönlendirdim ama elimdeki sıcaklıkla bir an donup kaldım. Ayaz elimi tutmuştu, bakışlarımı bize arkası dönük olan Sedef'ten çekip yanımdaki adama çevirdim ne yaptığını sorguladım ve buna karşılık sadece bir omuz silkmesi aldım.
