SENGER

Bölüm 7 " Güneş bebek"

Bölümü Ayaz'ın gözünden okuyacak olmak hoşunuza gitti mi?

Ayaz karakterini seviyor musunuz? 

Sizce Direnç onun duygularını fark edecek mi?

Değerli yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. 

****

Ayazın gözünden

Sabah uyandığımda onunla hala sarmaş dolaş yatıyorduk. Sırtı benim göğsüme yaslanmış benim kollarımsa onu arkadan sarıyordu.

Vücut hatlarını bu kadar yakından hissetmek yutkunmama sebep oldu hormon kontrolü sıfır bir ergen olmasam da sevdiğim kadını normal olarak arzuluyordum ama şu an ne yeri ne zamanıydı. Direnç zor bir dönemden geçiyordu biraz da olsa bana güvenip onun yanında olmama izin vermişti.

Yine de kollarımı biraz daha sıkılaştırdım ve başımı boynuna gömüp kokusunu derin derin içime çektim.

Hadi ama ya daha demin ne dedim şimdi ne yapıyorum?

Ama kokusu çok güzel. Beni büyülüyor. 

Bir süre öyle kaldıktan sonra zor da olsa kendimi geri çektim. Saate baktığımda 9'a geliyordu 10 gibi Burkay'la sözleşmiştik. Onu uyandırmalıydım ama bir yandan da bu yataktan asla çıkmayalım istiyordum. Bana ne zaman bu kadar yakın olur kestiremiyordum çünkü bu kadının bir anı bir anına uymuyordu.

Bazen evdeki varlığımı görmezden geliyor bazense benimle film izlemek bile istiyordu. Onu çözmek çok zordu. Kendime ablasını gördüğünde ne kadar mutlu olacağını hatırlattım ve omuzuna yavaşça dokunup ona seslendim.

"Direnç"

...

"Direnç"

"Hıı?" Allahım uykulu sesi bile güzel olabilir mi bir kadının?

"Direnç uyan hadi."

Mırıldanmaya benzer birkaç ses çıkardı ve yavaşça bana doğru döndü yatakta. Çok güzeldi her haliyle çok güzeldi.

Şu an yüzünü buruşturuyor kendini uyanmaya zorluyordu. Her mimiğini kaçırmamak için dikkatle izledim sabah insanı olmadığın zaten anlamıştım sanırım uyandığında huysuz biri oluyordu.

"Ne oluyor? Saat kaç?" Kaşları çatık gözlerini ise zor açmıştı.

"Saat 9 hadi uyan artık." Yanında uyumama tepki göstereceğinden korksam da buna takılmadı.

"Canına susamadıysan beni 12'den önce uyandırmazsın," tehdidini edip arkasını döndü ama pes etmeye niyetim yoktu.

"Burkaylar bekliyor. Kahvaltı yapacağız hep beraber." 

Sinirle bir soluk verdi. "Ben mi yaptım planı gitmiyorum bir yere tek git." Ona haber vermeden plan yapmama kızmıştı. Bana sinirlenmesi günlerdir ruh gibi geziyor olmasından iyiydi. Bu halleri daha çok bildiğim Direnç gibiydi.

Onun bu haline gülümsedim. Huysuzluğu bile tatlıydı ama en hassas noktasından vurmanın zamanı gelmişti yoksa gecikecektik.

"Ablan da gelecekmiş hem merak etmiş seni kaç gündür." İstemeden de olsa onun kokusundan ve sıcaklığından biraz daha uzaklaşıp yataktan kalktım.

"Off tamam" dedi ve kalktı. Hamile ablasını üzmeyeceğini biliyordum. 

Yüzüme bakmayarak odasının kapısına yöneldi "Teşekkür ederim."