SENGER

Bölüm 16 "Yabancı"

İnsanlar doğdukları andan itibaren sevilme ihtiyacı hissederlerdi ve eğer bu konuda eksiklik çekiyorlarsa bir şekilde üstüne yama yaparlardı. 

Ben de dünyanın en aptal insanı olduğum için Ayaz'ın bana olan ilgili bakışlarını görür görmez kollarına atılmıştım. Düşünmeden hareket ettiğim için ilk anlar çok güzel ve tutkulu olsa da nefes nefese ayrıldığımızda yaptığım saçmalık beynime çakılmıştı.

Şimdi karşımda ela gözleriyle bir şeyler söylememi beklermişçesine bana bakıyordu. 

Nefesimin toparlanmasını bekledim.

"Üstüne atlamış gibi oldum ama rahatsız olduysan kusura bakma," dedim mahcup olmuş şekilde çünkü bir aydır tanıdığım ve kuzenimin en yakın arkadaşı olan adamın dudaklarına yapışmam hiç doğru değildi hem de bunu sevilmek, ilgi görmek için yapmıştım gerçekten iğrenç biriydim.

Duymak istediği cümleler bunlar değilmiş gibi gözlerini kırpıştırdı ve benden biraz uzaklaştı ellerini belimden çekmişti. "Rahatsız olmadım sadece şaşırdım." 

Ayakta durmaya daha fazla katlanamazken yorgunca koltuğa çöktüm. Ellerim başımı buldu, daha büyük problemlerim varken ben gitmiş kendimi başka duygusal sorunların içine atıyordum. Ayağımdaki ayakkabıları çıkarıp kapıya doğru fırlattım.

"Kötü bir akşamdı galiba," hatırladıkça ellerim yumruk olurken ona baktım. 

"Öyleydi ama halledemeyeceğim bir şey değil," dedim yüzümdeki gülümsemeyle.

İkimizde anlaşmışız gibi öpüşmemizden konuşmuyorduk.

"Anlatmak istersen ben buradayım biliyorsun," anlatmanın ya da anlatmamamın bir önemi yoktu.

Hala olanlara, öğrendiklerime inanamıyordum ama belki anlatmak iyi gelirdi. 

"Sadece babamın adamın aslında babam olmadığını öğrendim. Yıllardır bana olan tavırlarının sebebi buymuş."

Ayaz duyduklarına oldukça şaşırmıştı. Gözlerini büyütmüş hayretle beni dinliyordu.

"Nasıl yani bunca sene senden saklamışlar mı?" Ellerimle saç diplerimi çekiştirdim başımdaki kalabalık belki bir nebze durulur diye ama faydası olmadı. 

"Hayatımın yalan olduğunu saklamışlar evet, annem nasıl söylemez aklım almıyor babam kim onu da bilmiyorum," ama öğreneceğim. Tüm gerçekleri teker teker öğreneceğim.

"Bana her baktığında karısının ihanetini gördü. Beni sevmedi ben ona baba derken bir sevgi kırıntısı için çabalarken o beni sevemedi. Ah beni kim neden sevsin ki?" Kendi kendime mırıldanırken Ayaz'ın beni duyduğundan bir haberdim.

"Öyle söyleme," kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Ne demek öyle söyleme yalan mı? Senelerce ben sevgisizlikle cezalandırıldım hem de suçsuz olduğum halde. Geldiğim hal ortada beni kim neden sevsin şu halime bak!" Sesim istemsizce yüksek çıkıyordu hararetle ayağa kalkmış Ayaz'a isyan ediyordum o da beni anlamaya çalışır gibi dinliyordu. 

Yazık.

Resmen sevgi dileniyorum iğrenç biriyim iğrenç! 

"Berbat biriyim. Berbat! Herkesi kırıyorum daha bu gece buraya gelmeden Duygunun kalbini yerle bir ettim ama umursamadım bile annem senelerce babamın açığını kapatmaya çalıştı çaresizce ama yetmedi, yetemedi bana! Ben böyle biriyim işte gör."

"Kendine haksızlık ediyorsun Direnç ablanı çok sevdiğini bilmeyen yok ona nasıl değer verdiğini görüyoruz sen sevgisiz biri değilsin. Ablan kuzenin en önemlisi ben varım anla artık!" Şimdi ikimiz de ayaktaydık Ayaz'ın sesi de sonlara doğru yükselmişti.