SENGER

Bölüm 3 "Yeni Ev Arkadaşı "

Şu sıralar bana rahat bir uyku çekmek yoktu sanırım. Yine uykumdan uyandırılıyordum ve bu sefer beni kaçırmaya geldilerse bile sağ olsunlar kapıyı çalarak önceden haber veriyorlardı. 

Sırt üstü döndüm ve gözlerimi zar zor açıp parmaklarımla gözlerimi çıkarmak istercesine ovaladım.

Kimin ne derdi olup da kapımı çaldığını bilmiyordum ama tam da ağzıma yakışan küfürlerle yataktan kalktım. İnce koridoru geçtim salon hala bıraktığım gibiydi umursamadım bir ara toplardım. 

Ayakta durdukça dizim ağrıyordu bu sinirlenmemi sağlarken delikten kimin geldiğine baktım. Bir adam, elinde çanta tarzı bir şey vardı diğer elinde telefonla konuşuyordu. Dirseğiyle de zilimi çalmayı ihmal etmiyordu. 

Aptal.

Kimdi bu? Neymiş derdi öğrenelim bakalım daha başıma başka neler gelecekti?

Kapıyı açtığımda gözleri direkt gözlerimi bulurken fazla oyalanmadan beni süzmeye başladı. Elindeki telefondan hala konuşma sesleri geliyordu. O beni incelerken ben de onu incelemeye başladım. Benden uzun esmer düzgün görünümlü biriydi.

"Ayaz açtı mı kapıyı? İyi miymiş? Bir şey söylesene?" Telefondan bağıran kişiyi tanıyınca adının Ayaz olduğunu duyduğum adamı incelemeyi bıraktım. Uzanıp pek de nazik olmayacak şekilde elinden telefonu çektim.

"Burkay evet gayet iyiyim ben. Bu kapımda dikilen adam kim?" Sırf beni yoklamak için birini mi göndermişti? Durumun saçmalığı karşısında diyecek kelime bulamıyordum karşımdaki adam da rahat bir ifadeyle beni izliyordu.

"Kuzen çok şükür iyisin. Kızım seni ne kadar merak ettik biliyor musun? Ayaz kaç dakikadır zilini çalıyor zaten telefonuna cevap vermiyorsun Duygu senin yüzünden erken doğum yapacak hale geldi."

Cümleleri arka arkaya sıralarken yine bire bin katıp abartıyordu. O kadar merak etselerdi tanımadığım birini göndermek yerine gelip kendisi nasıl olduğuma bakabilirdi ama bunu söylemedim.

"Beni fırçalamayı keser misin? Duygu'ya söyle gece doğruca evime geldim yattım uyudum keyfim de gayet yerinde oldu mu?"

"Tamam. Ayaz benim çok yakın bir arkadaşım. Bir süre kalacak yere ihtiyacı vardı aklıma sen geldin. Bizim ev tek oda biliyorsun en azından senin evde kalabilir diye düşündüm."

"Bu kararı alırken bana sordun mu? Ben evimde yabancı birini neden isteyeyim kafayı yemedim o kadar." Yalan söylüyordu sanki başka arkadaşı yokmuş gibi bilerek başıma sarmışlardı. Onları kabul etmeyeceğimi bildiği için bakıcı göndermişlerdi. Kendime zarar vereceğimi düşündüklerinden emindim.

"Yabancı dediğin benim en yakın arkadaşım ona güvenim tam," rahat bırakmaya niyetleri yoktu beni anlaşıldı.

Her şey o kadar üst üste gelmişti ki daha fazla uzatıp konuşmak bile dünyanın en zor şeyi gibi geldi. Sırf sussun diye "Şimdilik sesimi çıkarmıyorum. Şimdilik," dedim. 

Ayaz denen adam tam karşımda dikilmesine rağmen açık açık konuşuyordum onu istemediğimi bilmeliydi. Adamın yüzüne gülüp arkasından saydıracak kadar iki yüzlü de değildim.

Burkay'ın sesine daha fazla dayanamayıp yüzüne telefonu kapatıp Ayaz'a uzattım. O ise bana sırıtıyordu. Şirin olduğunu falan mı sanıyordu bu? Aptal gibi görünüyordu.

"Merhaba Direnç ben Ayaz sanırım bir süre ev arkadaşıyız," dedi gülümseyerek.

Hala sırıtıyor aptal.