SENGER

Bölüm 65 "Doruk ile bir gün"

Merhaba sevgili okurlarım bu bölüm tamamen Doruk'un ağzından yazılmıştır. Biraz onun iç dünyasını tanıyalım bir gününü nasıl geçiriyor ne tarz düşünüyor görelim istedim. 

Keyifli okumalar.

***

'Son yıllarda yapılan araştırmalar, bugüne kadar koleksiyonculuk veya hobi olarak tanımlanan davranışın istifleme bağımlılığı olarak adlandırılan bir tür hastalık olabileceğini gösteriyor." Allah allah öyle miymiş?

İstemeden de olsa gözlerim pena koleksiyonuma kaydı. Acaba ben de istifçi sayılır mıydım? Başka biriktirdiğim ne vardı? Para, yok be para biriktirdiğim ne zaman görülmüş?

Bir kadın çizeceksin onun gibi bırakıp gitmeyecek sak-

Off Doruk odaklansana oğlum! Şu kafandaki müziği de sustur daha paragrafın ilk cümlesinde dikkatin dağıldı.

Gitar çalmak istiyorum ama saat çoktan gece yarısı olmuş birazdan babam kontrole gelir.

Tahmin ettiğim gibi koridorda ayak seslerini duyunca hızla test kitabımı kaldırdım ancak silgi tozlarını temizleyecek zaman yoktu. En iyisi nota defterimi açmaktı böylece beste yapıyormuşum gibi görünebilirdim.

Zekiyim he

Çok geçmeden kapım tıklatıldı. "Gel."

"Oğlum hala uyumadın mı?" Babam pijamalarıyla başını kapı aralığından uzatırken yalandan esnemek istedim ama esnemek kelimesi aklıma geldiği an zaten esnemiştim.

"Dalmışım baba yatarım biraz." Babamın yaşını belli eden kahverengi gözleri bir süre odamda gezindi yatağımdaki gitar dikkatini çekmişti.

"Bugünlerde fazla geç yatıyorsun sanki" Gece yarısına geç diyorsa sabaha karşı uyuduğumu bilse kim bilir ne derdi?

"Aklımda bir beste var da onunla uğraşıyorum." Daha fazla dikkat çekmemek için sandalyeden kalkıp yatağıma ilerledim. Gitarımı yerine koyarken yorganımı aralayıp içine girdim. Babam hareketlerimi izliyordu. Gerçekten dikkatli bir adamdı çoğu zaman ondan bir şeyler gizlemekte zorlanırdım.

Neyse ki uyumaya hazırlandığımı görünce uzatmadı. "Tamam oğlum iyi geceler." İçini rahatlatmak için gülümsedim. Zamanında ergen hallerimle az uğraşmamıştı. "İyi geceler baba." Ardından babam ışığı kapatıp odamın kapısını çektiğinde elim telefonuma gitti.

Karanlık odamı telefonumun ekran ışığı doldurduğunda bakışlarım tarihe kaydı. Saat gece 12'yi geçmiş 8 Ocak'a girmiştik.

8 Ocak Pazartesi bugün Elif'in doğum günü. Acaba şimdiden doğum günü mesajı atsam çok mu belli etmiş olurum? Benden mesaj bekliyor mudur? Başka çocuklar mesaj atmış mıdır?

Ne zaman çevresinde dolanan bir sünepe görsem ağzını burnunu kırmak istiyorum ama kendimi tutuyordum. Ne sıfatla karışabilirim? Benim o sünepelerden ne farkım var ki?

Offf aklım çok karışık.

Al işte çevrimiçi kimle konuşuyordu bu kız?

Aa profil fotoğrafını mı değiştirmiş? Birkaç saat önce fotoğrafı farklıydı, bakalım bu nasıl bir şey?

Parmağımı küçük fotoğraf kısmına dokundurdum. Ancak neden aranıyor yazıyor?

Off Doruk sen gerizekalısın oğlum iptal et hemen iptal et!

Oh tamam hemen iptale dokundum fark etmemiştir bile. Bir dahakine daha dikkatli olacağım ya fark etseydi rezil olurdum.

'Elif'ten gelen arama' Şimdi de o arıyor. Yeterince hızlı iptal edememiş miyim?