SENGER

Bölüm 5 "Yatak meselesi"

Mezarlık ziyaretimden sonra bu yaşıma kadar hep yaptığım gibi yüzümde duygularımı gizleyen maskemle Sedef ve Burkay'ın yaşadığı dairenin önündeydim. Kapıyı açan Sedef oldu ve endişeli görünüyordu.

Kısa selamlamanın ardından ayakkabılarımı çıkarıp geniş stüdyo daireye adımımı attım. İki kişiye rahatlıkla yetecek büyüklükte bir daireydi ancak ne zaman gelsem rahatsız hissediyordum çünkü koltuğa oturduğumda yatma bölümü olarak tasarlanmış iki kolonun ardındaki geniş yatağı açıkça görebiliyordum. 

Ne zaman gözlerim yataklarına takılsa onların mahremiyetine dahil oluyor gibi hissettiğimden daireye adım attığım gibi koltukta oturup meyve yiyen Duygu'nun başına öpücük kondurup yatak bölümüne sırtımı dönebileceğim şekilde oturdum.

Babamızın rezil bir kadınla evlenip beni de nikahında çöp gibi bırakmasından asla bahsetmeyerek sanki tek problemimiz Sedef ve Burkay ikilisiymiş gibi "Ne oldu anlattı mı?" Dedim başımla mutfak bölümünde bana meyve hazırlayan Sedef'i göstererek.

Duygu omuz silkti, dikkatle onu izliyordum. İyi görünüyordu, belli ki bir gecede olanları atlatmış hayatına devam etmişti olanları sindiremeyen bendim. Herkesin önünde babası tarafından ülkeden gönderilmekle tehdit edilen, değersiz görülen bendim. Zaten babam böyle bir şeyi asla ablama yapmazdı. 

"Seni bekledik." Daldığım düşüncelerden Duygu'nun sesiyle sıyrıldım ve yüz ifademi topladım. 

Sedef'in önümdeki sehpaya bıraktığı üzümlerden ağzıma birkaç tane attım. O da ikimizi karşısına alacak şekilde oturmuştu.

Vakit kaybetmeden, çıkar ağzından baklayı der gibi Sedef'e dönmüştük.

Derin titrek bir nefes aldı söyleyeceği şeye hala kendi de inanamıyormuş gibi bir hali vardı.

"Sanırım Burkay artık beni sevmiyor."

Duyduğuma şaşırsam da olabilir mi diye düşündüm. Üniversite tanışıp sevgili olmuşlardı ve iki senedir beraber yaşıyorlardı. 

Sevgisinin bitmesi mümkün olabilir miydi?

Sevgiydi bu, sonsuza kadar sürer diye bir kaide yoktu ancak Burkay'ın hala Sedef'e olan güzel bakışlarının farkındaydım. Bir süredir onların hayatına dahil olmasam da eskiden beraber olduğumuz her ortamda onun ilgi odağı hep biricik sevgilisi olurdu. Büyük ihtimalle Sedef kuruntu yapıyordu çünkü kuzenim birini sevmezse onunla görüşmeyi keserdi kendini kandırmaz sırf alışkanlık olduğu için aynı evde yaşamazdı. Üstelik geniş de olsa stüdyo dairede kalıyorlardı Sedef'in yüzünü görmek istemeyip salona kaçsa kafasını çevirdiği an yine yatakta yatan sevgilisini görürdü. Acaba kavga ettiklerinde ne yapıyorlardı?

"Bu çok saçma," dedim Duygu da beni destekler nitelikte mırıldandı.

"Saçma falan değil bir süredir bana dokunmuyor bile ne yapacağımı bilemez haldeyim." Evimde kalmaya gelen yabancı bir adam vardı, babam onu aldatan kadınla evlenmişti, öfke problemim ve birkaç ay önce geçirdiğim psikolojik sorunlarım vardı dün kaçarcasına yanlarından ayrılmıştım şimdi ise uğraştığım konu bana Sedef'in ne kadar bencil olabileceğini düşündürdü. Nedense onu biraz üzmek istedim. Ben ne dersem inanırdı çünkü Burkay ile büyüyen bendim. 

"Geçmiş olsun aşkınız buraya kadarmış bence sen eşyalarını toplamaya başla." Duyduklarıyla gözleri anında doldu ve  üzüntüyle ağzını kapattı. Biraz daha konuşursam haykırarak ağlayacak gibi duruyordu. 

Duygu bana kaşlarını çatarak bakıp bizden yaşça büyük olmasının sorumluluğuyla olaya el attı. "Sen bakma Direnç'e, sırf beraber olmadınız diye bu seni daha az seviyor anlamına gelmez. İlişkilerde bazen heyecan söner ya da adamın aklını kurcalayan başka bir derdi vardır." Sözlerini dikkatli seçmeye çalışıyordu.