KAÇAK

DÜĞÜN

Bu bölüm Sana gelsin @nevinsrt ❤

Nevinin anlatımından

"Oyyy, ayaklarım çok kötü halde anne. Mahvoldular ben yarın nasıl topuklu giycem?"

"Şimdi yatarsın, dinlenirler biraz bir şey olmaz giyersin sen."
"Acıyorlar. Neyse ben gidiyom odaya. Hadi iyi geceler."

Babamla annem kalıyordu burda o yüzden ben başka odaya geçiyordum. Kapıdan çıkacakken annem durdurdu.

"Nevin az bir bak kızım."
"He anam söyle, yatacam çabuk."
"Kızım, açık konuscam Canla görüşmeni  istemiyorum."

Ne dedi. Anlamamıştım. Açıkçası ciddiye de alamıyordum.

"Anne iyi misin?"
"Evet, bir şey sorma görüşmeni istemiyorum."

"Anne, farkında misin bilmiyorum ama o benim konuştuğum herhangi biri değil bir sevgili bile değil, buraya gelmeden nisan yaptık biz ne konuşmanı istemiyorumu şimdi. Dalga mi geçiyorsun."

"Ben bilmem Nevin, istemiyorum diyorsam istemiyorum. Sen de konuş en kısa zamanda bitir."

Sinirleniyordum. Harbiden sinirleniyordum.

"Oldu anne, başka bir şey var mı yapmamı istediğin, ya da yapmamamı istediğin. Robotum ya hani ben hep siz varsınız benim duygum benim düşüncem yok hep sizinkiler var. Söyle başka ne yapım çekinmeye gerek yok söyle söyle senin isteklerine göre yasicam ben KENDI hayatımı söyle."

Bu ne ya. Bu ne benim gerçekten düşüncenin hiç mi önemi yokdu.

"Nevin bir  sey biliyoruz da konuşuyoruz. Ben senin üzülmeni istemiyorum. Bırak bu nişanı bir daha söylemicem. "

"Neden?"

Dedim annemin karşısına dikilerek o sırada odaya babam girdi.

"Ne oluyor?"
"Bilmem baba, annem durup dururken Canın nişanını at diyor. Neden acaba bir sorsana ben cevap alamıyorum çünkü."

Babamın kaslarının çatıldığını hissediyordum.

"Nedenmiş, ne oluyor?"

"Öyle istiyorum."
Annemin karşısından ayrılıp kapıya ilerledim. Sinirden gülüyordum öyle ki kahkaha bile atabilirdim şurada.
"Iyi öyleyse anne, ben de böyle istiyorum."

Diyip odadan çıktım. Ne oldu bilmiyorum ama anneme yine gelmişlerdi.

"Şaka mısın kadın sen ya. Ne demek nişanı at. Önce evet sonra vazgeçtim ne bu böyle ya cidden böyle bir şeyi nasıl söyleee... Ay."

Çarpıtırım vücuda baktığımda Can olduğunu anladım.

"Sinirliyiz  sanki biraz, ne oldu?"

"Yok bir şey ya. Annemle tartıştım biraz genel konular. Sen neden yatmadın."
Boş koridora baktığımda sadece koridor sonundaki camdan içeri sızan ay ışığı vardı.
"Şu için kalktım da, geri giderken seni gördüm. Uykun var mı?"

Bakayim uykum var mıydı. Olsa bile bu sinirle uyuyamazdım ki. Olumsuz şekilde başımı salladığımda  alt kata ilerlemeye başladık.

Arka bahçede Arya ve Borayı  görmüştüm. Anlaşılan bizimkilerinde uykusu yoktu.

"Gençler "
Hamakta birbirlerine sarılı vaziyetteyken sesimizle ayrılıp bize baktılar.

"Ooo birilerin daha uykusu yok galiba."
"Öyle oldu kardeşim."