KAÇAK

Yoğun bakım

Zeynebin anlatımından

Aryanin vurulmasindan 4 gün gecmisti Arya hala yoğun bakımdaydı. Evet kalbi hala atıyordu ama hicbir yaşam belirtisi vermiyordu. O gün Okan 'Ne oluyor?' Diye sorduğunda olanları anlatmıştık. Biza baya sinirlenmiş hatta hastaneyi başımıza yıkmıştı. Berk ise öğrendiğinde çekip gitmişti. Bu durumdan psikolojik olarak çöküntüdeydi. Bir de tıp okuduğu halde elinden bir şeyin gelmemesi onu yıkıyordu. Okan

'Siz nasıl kendi başınıza böyle bi şeylere kalkışırsınız, biz neyiz burda..." tarzında birsürü bir şey soylemisti.

Bu gün ameliyat vardı ama ben hala Arya'nın yatağında oturmuş etrafa bakıyordum. Bir de bu olaylar olmadan önce düğün ve kina için aldığımız asılı elbiselere. Hepsi gelmişti ama Arya yoktu. Içeri Nevin girdi,

"Ee sen hala hazır değilsin, ameliyat 3 saat sonra değil mi?"
"Girmicem." Dedim umursamadan,
"Anlamadım." Dedi sesini yükseltmişti.
"Anlamicak bi şey yok işte Nevin, gitmiyorum. Eğer illa bi hastaneye gideceksem Arya'nın yanına giderim." Dedim ayağa kalkarak. Merdivenlerden inerken Nevin arkamdan gelerek konuşuyordu.

"Ne sacmaliyosun Zeynep sen." Dedi ve önümü kesti. Bu sırada Bora ve Okan hariç herkez eve dinlenmek için gelmişti ve 'Ne oluyor?' Bakışları atmaya başladılar.

"Kızım anlamıyomusun sen, Arya uyanmadan onu ayakta görmeden o masaya yatmam." Diye bağırdım.

"Ne sacmaliyosun kızım sen. Bu kızın son sözü bile sen oldu. O uyandığında ve senin ameliyat olmadığını öğrenince ne düşünür bi düşünsene. Dur zahmet etme ben soyliyim 'Demekki bu kadar değerim yokmuş.' Kızım anlamıyomusun bu kız kendinden önce seni düşünüyo." Dedi sinirle.

Bir an düşündüm uyanıp bana ameliyatı sorduğunu. Tamam lan olucaktım.

"Tamam" dedim kısık sesimle.

"Ne tamam lan ne tamam, sen hal... Bir dakika tamam mi, olucakmisin?" Diye sordu heycanla. Kafami olumlu anlamda sallayıp hastaneye gittim. Ama önce Arya'yı görmem lazımdı.

Odaya almıyorlardı, ben de camdan konuştum. "Arya, bak ben şimdi gidiyorum. Dönücem tamam mı. Ama ben geldiğimde sen de uyanmış olacaksın. " dedim. Yanımdakiler baktım, hepsi çok perişandı. Berk ,Bora ve Okanla da sarılınca kendi doktorumun yanına gittim. Berk pesimdeydi, yanlız bırakmak istemezmiş gibi. Karşıdan Nevin koşarak yenima gelince onunla da baya samimi şekilde sarsılmıştık.

Vücudumun yavaş yavaş uyuştuğunu ve çok tatlı bi uykuya çekildiğini hissetmiştim.

Boranın anlatımından

Zeynep ameliyata gireli 5 saat olmuştu. Az önce dr çıkıp kalbini yeniden çalıştırdığını söylemişlerdi. Kalbi durmuştu 1 defa. Şu anda da durumu kritik ve ameliyata hala devam ediliyordu. Ilerden çökmüş bir şekilde Canın koluna girmiş Nevin geliyordu. Nevin Zeynebin kalbinin durduğunu öğrenince bayılmıştı. 1 saattir doktorlar onu da uyutuyorlardı.

Nevin yanıma geldi ve Arya ya bakmaya başladı. Güzel gözlümün gözleri kapalıydı. Üstünde hastane elbisesi vardı ve kafası da boneyle kapalıydı. Zaten bizden başka kimseyi yaklastırmıyordum yanına.

Nevin "Ne dedi doktor "deyince gözlerimi hayatımın anlamından çektim ve Nevine diktim.

"Durum belli değil, 3 güne uyanmazsa komaya girmiş kabul ediliyormuş"dedim. Nevinin gözünden birkaç damla yaş düşünce Can hemen koluna girdi ve "Gel güzelim Zeynebe bakalım "dedi . Nevinle birlikte buradan uzaklaştılar.

Farhanın anlatımından

Bana nasıl söylemezlerdi ameliyat olacağını. Nasıl ya ? Beni hiç mi düşünmemişlerdi bunlar? Benim Zeynebi sevdiğimi bile bile hiç mi akıllarına gelmemiştim?