AYRILMIYORUM

193 10 0
                                    

2 hafta sonra

Boranın anlatımından

"Neden böyle yapıyor anlamıyorum. Hiç bir şey anlamıyorum ya neden neden. Konusmuyor bile benimle. Agzindan cımbızla laf alıyorum o da bazen. Farhan nefes alamıyorum, onun yüzü mutsuzluk ben nefes alamıyorum ."

Neredeyse her gece ya Farhanın yanına, ya da diğerlerinin yanına gidiyordum. Evde tek oturmak sessizliği dinlemek beni deli ediyordu.

"Abi ya bizim de bir bilgimiz yok. Biliyorsun Zeynep her seferinde soruyor ama ona da bir şey söylemiyormuş."

Zeynebe baktığımda kafasıyla onayladı farhanı.

"Inat kız valla konusturamadim ya."

Söylediğiyle gülümsedim. Ciddi ciddi inatdi.

"Abi Zeynebin tahminleri var açıkçası bize tek mantıklı olan bu geldi. "

Sorar şekilde Zeynebe baktığımda konuşmaya başladı.

"Ya şimdi son olaydan sonra Aryanın psikolojisi alt üst oldu biliyorsun. Biz de Nevinle yani nasıl diyim bir nevi Aryanin işi yüzünden tehlikeye girdik. 'Benim yüzümden yakinimdakiker zarar görüyor' diye düşünebilir Arya. Yanı benim aklıma başka bir şey gelmiyor açıkçası."

Söyledikleri mantıklıydı ben de başka bir şey düşünemiyordum ama benim nelerin içinde olduğumu bilmiyorlardı, Farhan bile. Arya nasıl tehlikedeyse ve ya ben nasıl arya yüzünden tehlikeye giriyorsam benim olduğum durum yüzünden de Arya tehlikedeydi. Ama gel gör ki bunu ben de kimseye anlatamıyordum. Pes etmicektim. Hiç bir şekilde pes etmicektim.

"Hiç mi konuşmuyorsunuz abi?" Farhanın sorusuyla gülümsedim. Mutluluktan ziyade acı bir gülümsemesi bu.

"Allah var şimdi yalan soyliyemem. Sabahları işe giderken 'ben cikiyorum' diyor. Akşam geldiğimde 'ac misin?'diye soruyor. "

"Bence bu da guzel bir şey. Arya istemedigi sürece o evde bile kalmaz."

Zeynebin söylediği doğruydu. Arya sokakta yatar yine de o evde kalmazdı. Beni sevmeseydi eğer. Bu beni mutlu ediyordu, bana güç veriyordu. Su iki haftadır beraber bile uyumuyorduk. Yanina yaklasamiyordum. Öpemiyordum. En azında o uyanıkken bunları yapamıyordum.

"Enişte bir şey sorcam?" Zeynep tekrar konuşunca başımla onayladım. "Aryanin , tahlil sonuçlarından haberi yok dime." Söylediği şeyle aniden kafami salladım. Bununihtimali bile yoktu kimse ben herkezi uyarmıştım ve kimsenin bir şey soylicegini sanmiyordum.

"Zannetmiyorum zeynep kimse böyle bir şey yapmaz. Sadece yakınlarımız biliyo sonuçta be onay vermemiştim olanlardan dolayı şimdi de bir türlü söyleyemiyorum, bu konu da var ne yapicam bilmiyorum. "

Eve gittiğimde ya uyuyor oluyordu ya da olay dosyalarıyla ilgileniyordu. Bu ayrılık birine yaradıysa o da Aryanın işine yaramıştı. Dosyalara o kadar odaklanmıştı ki kısa sürede karakolda kendini ispatlamıştı. Uyuyor olduğunda ise yanına gidiyor saatlerce onu izliyordum. Saçlarını kokluyordum. Düşünebiliyor musunuz karimi izlerken yakalanicam diye korkuyordum.

"Neyse ben kalıyım artık. Her şey için saol Zeynep, seninle de görüşürüz kardeşim.'

Apartmandan çıkıp arabama bindim. 20 dakikaya evde olmuştum. Uyuyordur belki diye sessizce ve girdim. Salonda oturmuş önündeki dosyalara bakıyordu. Su davaları kıskanır olmuştum resmen. Benden çok onlarla ilgileniyordu.

Bana arkası dönüktü ve hala beni fark etmemişti. Fırsattan istifade onu izlemeye başladım. Malûm artık normalde bakamıyordum bile.

"Orada dikilicek misin?"

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin