KAÇAK

BOZTEPE MACERASI

"Arya, Zeynep yok dime."
Oturdugum yerden alanda oynayanlara bakıyordum ve aklımı kurcalayan şeyi de Aryaya sormuştum.

"Kuzen, eniştem burda Ya şimdi bir de ortam hep tanıdık ee malum karnı da şişti sıkıntı çıkmasın diye gelememisler Bora öyle dedi."

Sonra da biraz daha bana yaklaşıp kulağıma fısıldamaya başladı.

"Aslında bunu söylemicektim ama burdan sonra mardine gidecekmişiz ve Farhan Zeynebe bir supriz hazırlıyormuş. Yanı nasıl desem şimdi buraya da gelemiyor ya o yüzden Mardinde bunların düğünleri yapılacakmış."

"Ohaa, harbi mi diyon?"
"He daha kuzen. Valla teyzemi ikna edebilirsek onunda alırız ama pek olacağını sanmıyorum."

"Inşallah gelir ya."
"Inşallah kardeşim."

"Evet şimdi gelin ve damadimizi sahalara alalım."

Ses sisteminin başındaki adamın konuşmasıyla Cani karşımda buldum. Yine mi dans edecektik biz ya.

"Güzelim, hadi."
Canın uzattığı elini tutup kalktıgımda elleri belimi bulmuştu bile.

"Ne hissediyorsu?"
Gülümseyerek sorduğu soruya gülümseyerek cevap verdim.
"Çok, çok tuhaf ya. Sen nasıl böyle bir sey yaptin. Yani garip olan ise bizimkiler nasıl böyle bir şeye musade verdi?"

Elini bel boşluğumda hafif oynatip gulusunu biraz daha belirginlestirdi.

"Söz konusu bensem... bu en kolayıydı güzelim aklımdaki palnlar için bakalim izin alabiliyor muyum?"

"Daha ne kaldı da planlar diyorsun acaba."
Tek kasını kaldırıp bilmem dercesine bana baktı.
"Ben asıl düğünümüzü merak ediyorum" diye size girdiğimde gelen cevap makyajdan belli olmasa da yanaklarının kuşatmasına neden olmuştu.

"Ben de düğün gecesini." Hiç bir şey söyleyemez öylece yere bakarken ellerinden birni kaldırıp deneme koyid ve yukarı kaldırdı. Allahım deliydi bu adam herkez etraftayım yaptığı şeye bak.

"Utanmış mi benim müstakbel karım."
"Yaa, Can yapma şöyle şeyler."
"Ne yapmim ?"
"Bunları işte."
"Neleri?"
"Can!"
"Tamam tamam, cikarma tirnaklarini hemen."

Bir süre daha dans ettikten sonra oyunlar oynanmaya dvam etmisti. Benik de artik ayaklarim agirimisti. Her sey akillarina gelmis bir tek spor almak akillarina gelmemisti anlasilan.

Biraz daha oldugum yerde oturdum. Arya yanıma gelince elindeki sporlara baktım. Oha ya keşke şu anda evlenmek istediğimi söyleseydim. Resmen kabul saatine denk gelmişti düşündüklerim. Tuh be, yazik oldu.

"Giy lan sunu."
"Horon mu halay mi kanka?"

Anında eğilip topuklulari çıkardım ve sporları ayağıma geçirdim. Ayni sekilde Arya da öyle.

"Fark eder mi?"
"Senin için sordum bebeğim bana fark etmez."

Gülüp müzik sisteminin olduğu yere gittiğinde önce şarkıyı durdurmus sonra da halay açmıştı. Eee karadeniz insaniyiz tabi anında herkez kol kola girdiğinde biz de halkaya katıldık. Ilk halay sonra horon, topal bir ara da roman oynamıştık Aryayla karşılıklı. Çok oynak bir aile olduğumuzu söylemiş miydim.

Bakışlarımı giden misafirlerden çekip etrafta Aryayi aradım. Borayla beraber buraya geliyordu.

"Can bizimkiler gelmiş." Bora direk Canla konuşunca bizimkiler kim diye düşündüm.
"Kim gelmiş?"

"Kanka Zeyneple Farhan bizi aşağıda bekliyorlar."
"Ay gerçekten mi. Hadi gidelim."
Arayla beraber ayaklandigimizda Can bizi durdurdu.

"Bir saniye kızlar. Siz aynı giyindiginiz odada üzerinizi değiştirin. Böyle inmeyin şimdi sonra da dışarda buluşalım. Eşyalarınızı bırakın biz aldiricaz onları."