BEBEK GÖRME

209 10 0
                                    

"Hoşgeldiniz kızım. Nerde kaldınız siz ya, kahvaltıya beklicektik ama misafirlerimiz vardı bekleyemedik."

"Yok annem sorun değil, biz yapıp geldik zaten."

Kapıyı açan annem direk açıklama yaptığında ona cevap vermiş sonra da direk sarılmıştım.

"Oyy, güzel kızım benim.ne kadar özlemişim."
"Ben de annem ya."

Annemden ayrıldığımda arkamdan Bora  gelip annemin elini öptü ve sarıldı.

"Nasılsınız oğlum?"
"Saolun annem, şükür iyiyiz siz nasılsınız?"
"Biz de oğlum biz de çok şükür iyiyiz. Gördüğümüz gibi. Hadi geçin içeri herkez içerde."

"Abimler burda dime annem."
"Burda burda."

Annemin bakışlarından anladığım kadarıyla Şevval hanım ve Ali ağa da burdalardı. Önden annem arkadan Borayla ben ilerledik. Herkez salonda oturmuş sohbet ediyorlardı. Ve tabiki de neredeyse bütün akrabalar.

"Ooo, yiğenim gelmiş. "

Tabi dayımın seslenmesiyle bakışlar bize döndü. Ah benim dayim, beni her gördüğümde öyle derdi. Küçüklüğümden beri onunda daha çok arkadaş iliskimiz vardı, tabi saygı çerçevesinde. Yasi fazl olmadığı için hep sıkı fiji bir durumdaydık. Birbirimizle sakalaşırdık hep.

Herkeze gülümserken hepsiyle kucaklaşıp hoşgeldiniz diyordum. Peşimden de Bora geliyordu.

"Anneannem hoşgeldin."
"Hoşbulduk  prenses, sen de hoş geldin. Hoş geldin oğlum."

Peşimden gelen Borayla da konuşuyordu. Ben de devam ediyordum.

"Teyzem nasilsin?"
"Iyiyiz kız seni sormalı."

Böyke birkac kişiyi kucaklastigimda Bira nin anne babasına geldim.

Sanırım adım atmam lazımdı inşallah Bora da peşimden gelirdi.

"Hoşgeldiniz Baba."
Elini öldüğümde yüzüne baktım. Gozleri parlıyordu ve beni kendine çekti.
"Sen de hoş geldin kızım."

"Siz de hoş geldiniz anne."
Şevval.hanimin da elini öptüğümde gözlerinden süzülen damlaları gördüğümde içim burkuldu.

Onlara ilk defa anne baba diyordum ve inşallah peşimden Bora da gelirdi. Kadının hali içler acısıydı ve Boraya ihtiyacı vardı.

Ben babama ilerlerken arkamda Boranın annesine sarıldığını gördüm. Işte bu!

"Babacım."
Babama da sarılırken kulağıma fısıldadı.
"Sen ona anne mi dedin?"
"Şevval hanım iyi biri baba."
Yüzüme baktığımda gözlerindekini görebiliyordum. Gurur duyuyordu.
"Biliyorum kızım, anlattı. En iyisini yaptın."

Diğer akrabalarim ve kuzenlerimi de kucakladigimda uzun zamandır bu kadar kalabalık ortama girmediğini anladım.

Kapıya yakın bir yerde durduğunda Bora da yanimda durmaya başladı. Çünkü oturacak yer yoktu ve açıkçası bir an önce odaya çıkmak istiyordum.

"Teşekkür ederim."
Bora nin sesini duyduğumda açıkçası anlam veremedim.
"Neden?"
"Onun yaptıklarına karşı anneme saygıyla yaklaşıyorsun."
"Bora, annen saygıyı en çok hak edicek insan. Lütfen kötü düşünme."
"Bakıcaz güzelim, bakıcaz "

Annem kapıdan girerken çayları getirmişti ben de hemen zigonlari çıkartıp misafirlerin onune koydum. Mutfaktaki araştırmalıkları da alıp içeriye götürdüm.

Kapıdan çıkarken Boraya kas göz yapıp cagirdim. Çok hainim ama bu fırsatı kaçıramazdım.

"Ne oldu güzelim."
"Içerisi boğdu gel bizimkilere bakalim."

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin