KAÇAK

ARYA VURULMUŞ

Boranın anlatimindan

Kızlar odadan çıkınca sevdiğime baktım. Baktım ama bir türlü yanına gidemedim. Çok güzel uyuyordu. Sacları yastiginda dağılmıştı ve ıslaktı. Böyle hasta olmasıydı? onları ilk defa aydınlikta görüyordum. Hep ışık kapalıyken gelir yatardım yanına ama şu anda ışık açıktı ve gercekten çok güzeldi.

Yatağın kenarına oturup daha da izlemeye başladım. Ne zaman görsem somurtuyordu o gülen kız gitmişti resmen. Çok yanlış şeyler anlamıştım ama neden öyle bi şey demişti yani kime ne oluyordu.

Boynundaki kolyesi dikkatimi çekti. Demekki çıkarmamıştı. Işte buna sevinmiştim.

Sonra ışığı kapatıp odadan çıktım. Kızlar burda kalıyordu onları da yerinden etmek istemedim. Aşağı indiğimde yataklar yapılmıştı.

"Kızlar siz çıkın ben burdayım." Dedim. Ikisi de 'Neden?' Bakışları atarken açıklama yaptım. "Şimdi bana sinirlı ya, affetmedi daha, yani zaten uyudu hemen konuşamadım da. Beni görmesin şimdi." Dediğimde ne kadar sen çık deseler de çıkmamıştım. Sonra da onu düşünerek uyumuşum.

Sabah gözümü açtığımda Arya'yı gördüm. Evden çıkıyordu. Hemen kalkıp yetiştim.

"Arya, nereye?"
"Karakola" dedi sonra önüne dönüp gitti.

Harbiden çok soğuktu. Ama ben de Bora isem bu sorunu da çözecektim.

Kızlar ve annemler kalktığında kahvaltı faln yapıp evden çıktık. Kızlar Aryaya gelinlik bakarken ben de takım bakıyordum. Benim işim ne kadar çabuk bitse de kızlarınki öyle olmamıştı. Beni yanlarından postalayıp devam ettiler.

Eve geldim, çocuklarla sohbet ederken zaman geçmiş ve kızlar gelmişti. Çok az bi zaman sonra da Arya gelmişti. Hepimiz Bahçe de oturup konuşuyorduk ama Arya buralı değil gibiydi.

"Iyi misin güzelim." Dediğimde duymamış olcak ki milim oynamadı gözleri. Yanında Zeynep vardı. Arya'yı dürtüp kulağına bi şey dedi.

"Dalmışım biraz, kusura bakmayın." Dedi . Sonra bana bakıp "iyiyim " Dedi.

Bu gece de bitmişti. Herkez yataklarina gidince telefonumla ilgilenip düğün organizasyonlrini kontrol ettim. Sonra Arya'nın sesini duydum,

"Ne o kiminle mesajlasiyorsun gece gece  yoksa düşündüğüm şey mi?" Diye alaylı sesiyle konuştu. Tam benden bekliyormusum diye soracakken ne yapmaya çalıştığını anladım. Kendini anlamamı istiyodu. Gerçekten ilk başta kalbim teklemişti korkmuştum.

"Kotu hissediyormuş insan." Dedim ona bakarak. Acı bi gülümseme gönderdip.

"Anla işte" diyip ekledi "Telefon geldi çıkmam lazım" dedi ve cıktı. Gece çıkışları beni rahatsız etse de bu onun sevdiği bi şeydi o yüzden bi şey diyemiyorum. Arkasından bakarken mesaj attım.

"Dikkatli ol karıcım 😉"

Aryadan devam

Evden çıkınca telefonuma mesaj geldi. Canerdendir diye düşünüp açtım ama Bora çıktı ve yazdığı beni güldürmüştü.

"Dikkatli ol karıcım 😉"

Bir müddet sonra karakola gelip hazırlandık. Bu seferki operasyon baya ciddiydi. Bir süredir peşinde olduğumuz şebekenin başını çökertmıştık ve bu gece bu iş biticekti.

Operasyon alanına geldiğimizde bir anda bizi fark edip ateş açmaya başlamışlardı hatta yaralımız vardı, durumu ciddi olmasa da. Adamları tek tek indirirken ekibinin de acı nidalarını duyuyordum ve artık derin yaralar başlamıştı. Neredeyse bitti derken vücudumda bi soğukluk hissettim ve Canerin bağırışını duydum,