KAÇAK

Seni Sordu

Ertesi gün uyandığımda herkezi bize kahvaltıya çağırdım. Farklı mahallelerde otursak da hepimiz yakındık. Mahalle diyorum çünkü bize sıcak gelen ortamlar buralardı. Villa tarzı yerler çok souk ve boş geliyordu bize. Hepimizin düşüncesi aynıydı. Eğer bi yuva kurarsak yasicaktik villalara ama şu anda hepimiz Bekar olduğumuz için normal evler daha iyiydi. Tabi Rabbim ki nasip eder inşallah evlenmem yakın gibi görünüyor ama bu Arya'nın tepkisine de bağlı.

Kahvaltımızı yaparken Şahine olan biten her şeyi anlattık. Önce bi şaşırsa da o da Aryaya olan bakışlarımı anlamıştı.

"Bak Bora Aksel güvenebileceği ve sadık insan ister. Aşkım, canım cicimden nefret eder. Okuldayken ona okadar teklifler geldi ki aklın hayalin durur. Aksel hiçbirini ikiletmeden geri çevirdi ve bir daha sözünü açtırmadı bile. Gerçekten eminsen hicbir oyunlara kalkışmadan her şeyi anlat ona. Son olarak da eğer onu üzersen yemin ediyorum karşına hiç görmediğin Şahin çıkar."Dedi

"Hiç sevgilisi olmadı mi?" Diye heycanla sordum. Çok güzel kızdı istese şimdiye kadar evlenirdi bile.

"Sevgilisinin olup olmaması çok mu önemli?"diye tersleri beni. Ben de bi şey diyemeden kahvaltıya dönmüştüm. Arya, Şahin için çok değerliydi, demekki ki gerçekten kardeşi gibi görüyodu. Bir müddet sonra Şahin konuştu. Az önce sorduğum sorunun cevabını vermişti.

"Olmadı "

Bununla beraber bana bi gülümseme gelmişti. Ben böyle birisi değildim bu kız benim ayarlarımla oynuyordu. Aşkmış şuymuş buymuş kafaya takmazdım, ne kadar yanlış olsa da gece ilişkileri yaşardım ama kimseyi zorlamazdım tabi o kadar da şerefsiz değiliz.

"Peki düşündünüz mü kızı nereye davet edeceğimizi."dedi Can

"Bence yemeğe götürelim. "Dedi Eren

"Hayır yemek olmaz. Arya dışarda yemek yemeyi sevmez." Dedi Şahin.

"E buraya çağıralım o zaman."Dedi Farhan.

"Arya sence tanımadığı birinin evine gider mi?" Diyerek onaylamadı Şahin.

"O zaman sana..."diyecekken Şahin tekrar sözümü kesti.

"Evi unutun beyler. Arya böyle birisi değil, gitmez... tanıyamadınız mı? Sıcak şeyler düşünün biraz. Samimiyet sever o."dedi.

Resmen arkadaşlarla kafa kafaya vermiş ilk randevumuz nerde olsun diye düşünüyoduk. Bunlar gerçekten benim kardeşimdi ya.

"Tamam buldum"dedi Şahin ve konuşmaya başladı.

"Üniversitede sık sık arkadaşlarla yapardık. Sahile gidip ateş yakar ve oyunlar oynardık. Oma öyle masa sandaliye falan degil kumlukta minderlere otururduk."

"Yanımıza da bi semaver atarız. Kız karadenizli sonuçta çayı sever."diye fikrini söyledi Cem.

"Al sana sıcak samimi bi ortam."Dedi Eren

"Ne dersin Şahin." diye sordu Can. Sonuçta kızı tam tanıyan o vardı içimizde.

"Olur derim abi. Başka ne denir."dedi ve gülümsedi.

Oldu bu iş sırada Arya'nın teklifi kabul etmesi kaldı sonra da akşam uygun bi zamanda söylerim artık.

Arya'nın anlatımı

Sabah uyandığımda bütün uykumu almıştım. Sabah dediğime bakmayın siz saat 11 de uyanmışım. Şu kaçma durumu bütün düzenimi alt üst etmişti buna uyku da dahil. Hemen bi çay demeyip telefonumu aldim elime. Şahin yarim saat arayla 2 defa aramıştı ben de geri döndüm.

"Arya nerdesin sen?"Dedi sesi telâşlıydı. Ne olduğunu merak etmiştim.

"Evdeyim Şahin yeni uyanmışım ne oldu?"
"Burdan da gittin zatennettim Arya kusura bakma." Bu çocuk delirmiş olmalıydı.
"Burdan niye gidim deli misin. Bulamadılar sonuçta beni gitmemi gerektirecek bi durum yok."Dedim gülerek.
"Haklisin bulamadılar ama bi an öyle geldi aklıma."
"Hayırdır sen neden aramıştın beni hem de 2 defa?"
"Akşam bizim çocuklarla buluşacağız da seni de alıyım giderken dicektim."
"Yok Şahin ya ben gelip de rahatsızlık vermiyim siz takılın."
"Ne rahatsızlığı kızım saçmalama bi daha duymiyim akşama alırım seni."
"Emin misin?" Dedim tedirgince. Sonuçta beni her ne kadar önceden görmüş olsalar da dün bir bu gün ikiydi yani.
"Emin kim kızım Şahin ben. " Allah belanı versin Şahin bu şakalar nerde kaldı.
"Lan oğlum ilk okul 3 müsün sen. Neyse tamam ama almana gerek yok saati konumu at ben gelirim itiraz istemiyorum."Dedim. Erkeklerin kızları evinden almasını sevmiyordum. Bizim de ayağımız arabamız var kendimiz gelebiliriz yanı.

Telefonu kapattıktan sonra abimi aradım.

"Efendim"
"Attın başından beni daha arayıp sormuyon. Hayırdır yengem yiğenim geldi papucum dama atıldı galiba."
"Numaranı kaydetmiyorum güzelim ne olur ne olmaz diye.:
"Abi size bi şey yapmıyorlar dime bak bana söylemiyorsan..."
"Yok be kızım ne yapacaklar hem harbiden iyi insanlar öyle kötü yönleri falan yok yani. Babam seni verirken gözü arkada kalmaz ama sen istemiyosun işte." Dedi. Ben de aklımı kurcalayan sorulardan kurtulmak için abime:

"Abi bu adamın adı ne?"diye sordum.
"Hayırdır kız fikrin mi değişti yoksa?"
"Adı güzelse gelirim."Dedim gülerek dalga geçer tonda.
"Iki kardeşlermiş Farhan ve Bora KIRHAN. Ama seni büyüğe istiyolar. Boraya yani." Dedi ve ekledi. "Adam dün akşam babasını aradi seninle ilgili bilgi aldı o da senin adını bilmiyormuş yani geçen akşam öğrendi. Aramaya başlar belki seni dikkat et."

Işte o sırada 'Bilmiyodu ama şüphelenmiştim' dedim kendi kendime o bakışların anlamı şimdi oturdu kafamda.

"Alo Arya ordamısın?"
"Evet burdayım abi dalmışım. Selam söyle herkeze abim hadi kapattım beni" dedim ve telefonu kapattım.

Tayfanin ismilerini gecirdim aklimdan.

"Merhaba, Can ben"
"Eren"
"Bora ben de"
"Selam yenge Farhan ben de."

Bunlarin soyadlarını bilmiyorum ama iki isimde aynı olunca bu kadar tesadüf olmaz dedim. Bu gece sorularım kafamdan gidecekti.