KAYBETME KORKUSU

195 13 4
                                    

Bir hafta tam bir haftadır her şey çok güzel gidiyordu. Borayla arayı düzeltmemiz, Zeynebin bebeği, Nevinin Canla arayı düzeltmesi. Her şey bu kadar çok normalken bozulmasından korkuyordum.

"Arya, hadi çıkıyoruz."

Oturduğum masadan kalkıp Şahinin yanına gittim. Bir aydır bir şebeke üzerinde çalışıyorduk ve içeri de adamımız vardı. Silâh ticareti yapılıyordu ve bunun üzerinde çok çalışılmıştı. Şahinin anlattığına göre benn buraya gelmemişken de aynı operasyonu yapmışlardı fakat her şeyden yirttiklari gibi o sefer de yirtmislardi.

"Hadi arkadaşlar bu sefer alıyoruz onları."

Karakolun önünde operasyona hazırlanmış insanlara seslenmiş sonra da beraber arabaya atlayıp yola koyulmuştuk.

Silahları kontrol edip üzerine aldigimda Şahin de arabayı durdurmuştu. Hiç ses çıkartmadan arabadan indiğimde herkesin hazır olduğunu gördüm. Adamlarla aramızda mesafe vardı ama onları girebiliyorduk. Suç üstü yapıcaktık ve bu sefer kaçışları olmicakti. 

Ekiple ilerleyip dagildigimizda adamların etrafını sarmaya başladık. Kulağımdan gelen amiri  başlıyoruz sesini duyduğumda buna eklenen Şahinin sesi oldu.

"Etrafınız sarıldı, teslim olun."

Uyarı mesajını verdiğinize göre bize saldırıya geçen adamlara karşı atağa geçmeye hazırdık şimdi. Hepsi bir yere dağıldığında odaklanıp tek tek adamları indiriyorduk.

Etraftan yükselen acı nidaların üzerine silah sesle o azalmaya başladığında adamların kaçmaya çalıştıklarını anladım.

Burası kuĺanilmayan bir orman arazi gibiydi yapıt olarak etrafta sadece iş yaptıkları depolari vardi ve çok issiz  bir yerdi. O yüzden kaçmalarına izin veremezdik çünkü bir daha bulmamız zor olurdu.

Iki adamın ayrılıp ormanlık araziye doğru koştuklarını görünce yanımdaki Şahinin omzuna vurup adamların pesinden gitmeye başladım. Arkamdan geldiğini hem ayak sesinden hem de geri de kalanlara dikkatli olun uyarısı yaptığımdan yakınlığından anlamıştım.

Ikımiz  de  var gücümüzle öndeki adamları yakalamak için koşuyorduk . Adamların biri sağa  biri sola olarak ayrıldıklarında birbirinize verdiğimiz komutla biz de ayrıldık.

Biraz beni ilerledikten sonra Havaya sıktığim silahın ardından durdu. Ona fazla yaklaşmadan ben de durdum ve aramızda 4  metre anca vardı.

"Yanlış bir şey yapma, kaldır elleri arkana dön." Adamı uyardığımda yavaş yavaş yüzünü bana dönerken bir terslik olduğunu anladım. Bu kadar kolay olamazdı herhalde normal miydi böyle olması.

Ben düşüncelerim arasında kaybolurken sağımdan ve solumda gelen adım sesleri ile  tuzağa çekildiğimi  anladım. Adamlarin yuzlerinde siyah maske ellerinde de silah vardi. Iki silah bana doğrultulunca elim hala tetikde  karşımdaki adama bakmaya başladım. Gülen suratıyla bana dönmüştü ve eli benildeki silaha giderken tekrar uyardım.

"Istersen yapma. Burda ben sana sıktıktan sonra bu adamlar bana sıksa senin için bir şey değişmicek. Yine öleceksin yine öleceksin."

"O zaman sen de öleceksin."

Itici sesiyle konuşunca tekrar cevap verdim korktuğumu flan mi sanıyor acaba. Ben zaten her şeyi göze alarak gelmiştim bu mesleğe.

"Emin ol her şeyin farkındayım ve ben seni salarsam da vurursam da yine de o kurşunlardan birinin veya ikisinin hedefi olucam. Yanı seni burdan sağlam çıkaracağıma sakatlarım veya öldürürüm daha iyi.  Gitmene izin vermem."

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin