KAÇAK

Silahlar Çekildi

"Ben anlamıyorum nerden geliyo bunların cesareti."
Bir saattir bizi soktukları odadaydık ve hala da bekliyorduk. Odanın içerisinde Bora dört dönerken bir yandan da söyleniyordu. Ayrıca dışarıdan hala sesler geliyordu. Umarım tartışma en kısa zamanda biterdi.

"Adamlar beşik kertmesine takmışlar Bora hem doğru mu biliyorum bilmiyorum ama böyle yerlerde kızların adı çıkar ya kendi kizlari ellerinde kaldi o yuzdendir bu sinir. Sen ateşe barutla gitme sakin kal."
"Nasıl sakin kalıyım Arya, duymadın mi adamın dediklerini."
"Bora tamam ben de memnun değilim bu durumdan ama yapcak bi sey yok."
"Arya anltamiyorum galiba... sana kızım, sana göz koydular." Çok sinırlıydı elleri saçlarına gidip geliyordu sürekli derin derin de nefesler alıyordu. Oturduğum yataktan kalkıp kol çantamin yanına gittim ve içindeki rozetimle silahımı çıkarıp Boranın karşısına geçtim.

"Bak Bora. Eğitimin bittikten ellerime bunları verdikten sonra kendime gelen özgüvenin hadde hesabı yoktu bende. Ama yaşadıkça da her şeyin silahtan ibaret olmadığını da gördüm. Bak burda ne yazıyor. KOMSER ARYA AKSEL KIRHAN. Yanı ben bu rozeti ve kimliği almak için az uğraşmadım Bora. Sen de gördün yararlandım hastanelerde yattım... çektim yani ben bunların acısını. En kötüleri de gözlerimi hastanede açtığımda başımda ağlamaktan helak olmuş bi anne görüyorum. Hem fiziken hem ruhen yaralıyım zaten ben Bora daha bana ne yapabilcekler bi söylesene. Göz koymaymış şuymuş buymuş fasa fiso bunlar. Öyle adam kaçırmak alı koymak kolay değil hem de bi polisi alıkoymak hiç değil. O yüzden sen rahat ol bak, ben kendini koruyabiliyorum biliyorsun bunun üzerine sen varsın abım kardeslerim var bana kim ne yapabilcek." Diye uzun bi aciklama yapmistim.

"Sen nasıl yapıyorsun bunu?"
"Neyi?"
"Nasıl sadece konuşarak sakinleşmemi sağlıyorsun."
"O kadar konuştum bi zahmet sakinleş yani." Dedim ben de gulerek.

Beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı. "Seni özledim."
"Burdayım ya." Dedim kafami kaldırıp hala ona sarılıydım. Hicbir şey demedi gözlerimin içine bakıyordu sadece sonra da bakışları dudaklarıma kaydı ve yaklaşmaya başladı.

"Bora"
"Hı"
"Ne yapıyorsun?" Dedim onu durdurmak için ama kendisi pek buralı değildi. "Hı hı" diye mırıldandı tekrardan. Hâlâ dudaklarıma bakıyordu ve yavaş yavaş yaklaşıyordu. Hadi ama yabancı bi ortamda bunu yapamam. Dışarıdan gelen silah sesi ikimizin de aklını başına getirdi. Ikimiz de birbirimize bakıp koşmaya başladık.

"Baba!" Diye atıldı Bora önden ben de arkasından avluya çıktık. Az önceki tartıştıkları adamın elinde silah ve diğer üç genç da ellerindeki silahı Ali amcayla doğrulmuşlardı. Boranın elindeki silah nerden çıktı bilmiyordum ama hem o hem ben elimizdeki silahları adama doğrulmuştuk. Karşımızdakiler şaşırarak bana bakıyorlardı sanırım benim ne olduğumu bilmiyorlardı.

"Kağan ağa sen ne yaptığını zannediyorsun. Burda, bizim mekanda, bize silah çekmek de ne demek." İşte şimdi Borayı tutabile  ne aşk olsun.
"Turhan ağa karını eğitmişsin, helal olsun... Sen hangi aşirettensin?" Boraya laf attıktan sonra bana dönüp alaylı sesiyle konuşmuştu. Bu arada bu Turhan neyin nesiydi, Boraya sürekli Turhan diyorlardı.

Silah elimde yavaş yavaş adama yaklaşmaya başladım. Ve rozetimi çıkartıp,
"Asayişten Komser Arya ben... O silahlar iniyor mu yoksa indirelim mi sonuç olarak burda haneye tecavuz söz konusu ve kendimizi korumak zorunda kalabiliriz, uyaralim da biz." Diye konuştum sert şekilde, normalde sevimiyimdir bilirsiniz! Adamin yüzünden şaşırdığı okunuluyordu resmen ve yanındakilerin de. Uzun uzun baktı baktı sonra silahı indirdi. Kapidan çıkarken söyledikleri Borayı biraz daha sinirlendirmisti.

"Sana yakışan bir gelin almışsın Ali ağa... ama bize daha çok yakışıcak."

"Lan ben bunları öldürürüm."
"Tamam Bora, öyle bi şey yapamicaklarini hepimiz biliyoruz." Dedim ve arkamdaki insanlara döndüm. Tahminlerime göre sadece konaktaki insanlar kalmıştı. Çalışanlar ve sanırım birkaç yakın akraba çünkü ilk baştaki kalabalık yoktu.