KAÇAK

KINA

Nevinin anlatımından

"Abla ben aşık oldum."

Söylediklerimle ablam bir an transtan çıkamamıştı. Neye bu kadar şaşırıyordu acaba ben sevemezmiydim.

"Sen deli misin Nevin? Yaşın kaç senin ne aşkı çıkıp gelmişsin bu adamla karşıma." Konuşurken yanımdaki Canı gösteriyordu.

Zeyneplerden ayrıldığımızda Canla benim eve doğru yürürken ablam sokağın girişinde bizi görmüş ve sorguya tutmuştu.

"Abla bunun yaşla ne alakası var."
"Çocuksunuz kızım çocuk, küçük bi şeyi aşk zanneder yanlış şeyler yaparsınız..."
"Ne diyon abla sen ne yanlışı yapicam."

Benden neler bekliyordu. Nasıl boyle düşünürdü. Bu sefer beni bırakıp Cana döndü

"Sen kaç yaşındasın?"
"26"
"Senin yaşındaki bir adam 21 yaşındaki bir kızdan ne ister. Amacın ne lan senin, bu kızı sahipsiz mi saniyosun sen."

Can saygıdan olsa gerek sesini çıkarmıyordu. O susunca ablam da onun üzerine daha çok gidiyordu

"Abla kendine gel neler diyosun sen, hatirlatirim sen de eniştemle benden kücükken tanışmıştın."
"Ben kendimden emindim Nevin, bu aynı şey degil."

"Nesi değil ya nesi değil. Bir kere bana güvenin be bir kere. Ne oluyo size anlamıyorum ki okulum gayet iyi devem ediyo, ortamım, arkadaşlarım iyi hayır sigarayı da bıraktım zaten ne sizi bu kadar endiselendiren şey ya ne... Beni güldüren mutlu eden biri çıkmış gelmiş elimi tutmuş ona da laf ediyosunuz ne oluyo abla size."

Sinirlerim boşalmıştı. Sokağın ortasında hem bağırıyor hem ağlıyordum. Ablam benden böyle bi şey nasıl beklerdi nasıl nasıl ima ederdi böyle şeyleri. Can bi şeyler söylüyordu ama sadece uğultu vardı, hiç bir şeyi anliyamiyordum.

Birinin bana sarıldığını fark edince ablam olduğunu gördüm.
"Nevin tamam canım, ben öyle demek istemedim. Senin zarar görmeni istemiyorum o yüzden. Hayat kötü Nevin biliyosun. Neler yaşadık neler duyuyoruz. O yüzden Ben birden bire konuştum, özür dilerim ablacım."

"Abla tamam ama neden benim yanımda olman gereken yerde böyle şeyler söylüyosun. Ben seviyorum ve Canın da beninsevdigine inanıyorum."

Biraz daha sokak ortasında sarılarak durduk ve ayrıldık. Cana dönüp
"Çok geç oldu, özür dilerim bu gece için..."
"Ne özürü Nevin, sen iyi misin. Bak ben yanında durabilirim, istersen sabaha kadar pencerende bile durabilirim." Dediğinde güldüm, güldüm ama biliyorum yapardı o yüzden,
"Gerçekten iyiyim." Dedim ve sarıldım. Can gözden kaybolunca ablama dönüp

"Gercekten sana inanamiyorum. Tamam bana güvenmiyorsun ama bare sevdiğimin yanında yapmasaydın. Beni Ne zanneder, aklına kuşku düşmez mi. Ama amacına ulaşamazsın, Canın aklıma kuşku düşmez ama  Sen... Sen gerçekten... seni affetmicem. "

Dedim ve eve girip odama geçtim. Peşminden gelirdi biliyordum bu yüzden kapıyı kilitleyip konusmasini da duymamak için kulakliklarimi taktım.

Arya'nın anlatımından 

Bu akşam kina vardı ve evde de büyük curcuna. Boradan Allah razı olsun beni bu sabah kahvaltıya götürmüştü, sırf evdeki olaylardan kaçmak için kabul etmiş ve gitmiştim. Yanı daha doğrusu o kahvaltı yapıyor ben de çay içiyordum bazen de çatalıyla uzattığı şeyleri kırmamak için alıyordum. Bu saatlerde bi şey yiyemiyordum ama sanki Bora geldiğimden beri bu huyundan taviz vermeye başlamıştım.

Kahvaltı bitmiş birer kahve içerken telefonum çaldı. Tabi ya ben kızları unutmuştum.

"Efemdim."
"Kıźım nerdesin sen? Kahvaltıya gidecek basla zaman mi bulamadın. Çabuk eve gel kuaför geldi sen yoksun."