KAÇAK

PİKNİK

Arya'nın anlatımı

Caner,Sema ve yeni üyemiz hastaneye gittikten sonra odayı toparlayıp salona indik. Derin bi nefesle yerimize oturduk. Herkez olanlardan konuşurken hala üzerimi degistiremedigimi fark ettim. Ayağı kalkıp

"Bakin kızlar ben üzerimi değiştirmeye gidiyorum, içinizde doğurcak olan yok dime?" Diye sordum şakayla karışık. O sırada Birgül,

"Arya Sen gitmeden ben gidiyim, inşallah mutlu olursun." Dedi.
"Canım kalsaydın bu gece "
"Yok canım şimdi abimler flan biliyosun."
"O zaman bırakalım seni."
"Yok canım ben giderim" dedi görüştük ve cıktı.

Üzerime her zaman rahatlık simgem olan eşofman ve uzun bi de hırka alıp tekrar aşağı indim.

"Arkadaşlar hepiniz bu gece misafirimsiniz " dediğimde 'olmaz siz yeni evlisiniz ' tarzı şeyler söylediklerinde saçmalamayın diyip itirazları kabul etmedim. Tamam Allah katında onun karisi olabilirdim ama bu gerçekleşmicekti.

" Hemen bi yatış planı yapıcam. Can ve Eren siz misafir odasına, Şahin seni Berkin odasına atsam olur mu?" Diye sorduğumda olumlu anlamda başını oynattı. Abım ve yengeme dönüp, " Sizin zaten odanız var. Kızlar siz annemin odasına geçersiniz. Küçük olarak Cem ve Taner size de burayı hazırlicam." Dedim bulunduğumuz oturma odasını göstererek. sonra Tamam mi diye bakarken Borayı gülümserken gördüm.

"He Bora sırıtma boş yere sen de burdasın." Dediğimde gülümsemesi silindi ve diğerlerinden de kahkahalar yükseldi. Benim biricik kuzenlerim durur mu hemen atıldılar söze, onlar konuştukça Boranın da yüzünde sırıtmasi belli oluyordu.

"Kızım adamı niye buraya yatiriyon gelsin yanına."
"Aynen kuzen nikâhınız kıyıldı ne de olsa." Dediler. Bahane bulamayıp,
"Ya kabul olmadıysa," dedim ama buna ben bile inanmadım.
"Bak bak utanıyorum demiyor da"
"Sorma sen, hep böyle mi olcan knk?" Dedi benim arkamda duramayan kuzenlerim.

Son çare kabul eder şekilde Boraya baktim ama anlamamış olacak ki,

"Sıkmayın karımı, o ne zaman alışırsa o zaman... Ben burda yatarım." Dedi ve ekledi. Bir an gözlerim abime kayınca çenesinin sert duruşu dikkatimi çekti, sanırım zor duruyordu, kendini suçlu da hissedebilirdi... bilmiyorum.

Herkezin yatağını yapınca odama çıktım. Üzerime tayt ve tişört giydim ışığı kapatıp yattım.

Bir müddet sonra kapı aralandı. Camdan vuran ışık ile secebildigim kadarıyla bu Boraydı. Hicbir şey demeden köşedeki koltuğa oturdu. Karanlık odada gözlerini burdan seçebiliyordum.

" Bir şey mi oldu?" Diye sorduğumda. Belli belirsiz kafasını salladı " Sadece seni düşünüyodum sonra burda buldum kendimi" dedi. Aklımdaki soruyu sonunda Boraya sordum.

" Bora istesen bana şu anda sahip olabilirsin, neden..." cümlemi tamamliyamadan cevap verdi. Açıkçası bu soruyu sorarken ben de korkmuştum istemediğim birinin bana dokunması... herneyse.

" Benim seni sevdiğim gibi senin de beni sevmeni istiyorum. Aramızda bir şey olcaksa bunu zorunlusun diye degil, sen de istiyorsun diye yapmanı istiyorum, benim sana geldiğim gibi sen de bana gel istiyorum." Ne güzel adamsin sen be, ama yine de bir tarafım senden kaçıyor.

"Ben şimdi uyicam, uykum derindir. Yani eğer biri yanıma gelip uzansa bunu hissetmem." Dudaklarımdan dökülen cümlelere ben de şaşırmıştım. Ben az önce onu istemediğimi söylerken sabah ona sinirliyken şimdi yanıma mi cagiriyordum. Ahh Arya ne yapiyorsun sen?

Arkamı dönüp yattım biraz da boşluk bıraktım. Aslında uykum çokda derin degildir o yüzden Boranın sarıldığını ve saçlarımı kolladığını hatırlıyorum.