KAÇAK

75

"O zaman sıra bende."
Bu sefer Nevin ayaklanıp yanına geldiğinde ne gerek var tarzı şeyler söylemiştim ama tabiki beni dinlemiyorlardı. Yanımda olmaları bile, şu anda yanimda olmaları bile benim için en büyük hediyeydi.

Elindeki paketi bana uzatınca ilk olarak ona sarıldım. Canımdı o benim ya.

Paketi açtığımda ilk olarak sevindim ama hediyeyi sonradan incelediğimde küçük çaplı, hayır hayır büyük capli şok geçirdim.

"Oha! Bunu yapmış olamazsın dime?"
Benimle beraber abimin de şaşırmış hali Zeynebi mutlu etmiş gibi görünüyordu.

Şu anda ellerimin arasında trabzon spor forması vardı. Eyvallah bu iyi güzeldi. Ama bizi şaşırtan kısım formanin imzalı olmasıydı, hem de herkezin. Ulan bu kız bu kadar parayı nerden bulmuştu.

"Nevin sen delirdin galiba. Kızım hangi akla hizmet bunu yaptırdım sen daha okuyorsun lan."

"Kanka abartma o kadar da değil, hem birikmişim vardı. Bu kadar mütevazı olma."

Ne dediğinin farkında miydi bu kız?

"Ne mutevazisi lan. Sen ne kadar verdin buna? Kızım sen o kadar zengin misin?"

"Kanka harbî abartıyorsun. Hem Can ile beraber aldık. Zaten o ayarladı fiyatı da yari yarıya bölüştük."

Şimdi anlaşılmıştı. Can buna kesin gerçek fiyatı söylememişti ve Nevin araştırmamıştı bile. Sakinleşip bakislarimi herkezin üzerinde gezdirdim ve herkezin de benimle aynı düşüncede olduğunu fark ettim. Ah be Nevin keşke futbolla biraz ilgileneydin be kızım.

"Nevin, sadece meraktan soruyorum. Ne kadar verdin sen buna?"

"Mal miyim kızım ben söylemem tabiki de. Bir yolunu bulur ödersin sen o parayı bana. Olmaz söylemem."

Sabır çekiyordum resmen ya.

"Nevin? Harbiden lan merak ettik söyle."
Abım konuşmaya girince Nevin bir tereddütle bana baktı.

"Ne kadar olması lazım ki?"
"Kanka ne kadar verdin?"
"200 ben 200 Can?"

Al işte tam tahmin ettiğim gibi Can fazlasıyla düşük bir mebla söylemiş Nevine ve kendisi bütün ücreti üstlenmiş. Aferin Nevin sana.

"Tam düşündüğüm gibi."
"Aynen."
Abimin ardından ona katildigimda yanimda Bora nin kahkahalarla güldüğünü duydum.
"Yanlız Can'a resmen girmiş. "

Söylediği şeye ben de gülmeye başlayınca bu sefer Nevin haricinde herkez gülmeye başladı.

"Neler olduğunu biri bana da söylecek mi?"
"Sözlüne sor canım benim, mutlaka anlatır sana. He bu arada bu formayı da al geri ver belki birine satarsınız."

Elimdeki formayı paketine koyarken beni durdurdu.
"Dur bi ya, ne olduğunu bilmiyorum ama bir şeyler aklıma geliyor. O yüzden yaptığı şeyi çekicek ve bu formayı da Can ve benim hediyem olarak kabul ediceksin. Ben onunla konuscam, bakalim neler dönüyor "

Bana tekrar sarıldığında gülerek tamam diyebilmistim sadece. O da kalkıp telefonuyla bir şeyler yapmaya başladı. Sanırım Canı arıyordu.

"Abla, benim hediyem odanda seni bekliyor."
Berk konuşunca ona bakıp tebessüm ettim. Bakalim yine ne firildakliklar çeviriyordu.

"Genelde beni sınır ediyorsun Berk, değiştiğini umuyorum."
"Yok be. Bu sefer seni anlatan bir şey."

Gülüp kafami salladım Boraya bakıp konuştum sonra.