I know you | Chaennie

56.

pov. Rosé

Właśnie zadzwonił dzwonek na przerwę, więc razem z Tzuyu wstałyśmy z ławki i kierowałyśmy się w stronę wyjścia z klasy. Wychodząc z sali, nagle niespodziewanie ktoś mnie przytulił. Spojrzałam na tą osobę i okazało się, że jest to Jennie. Odwzajemniłam więc uścisk, a potem moja dziewczyna pocałowała mnie lekko w usta. Wow. Jeśli tak ma być teraz codziennie, to mam nadzieję, że będę żyć wiecznie, a nasz związek nigdy się nie skończy.

-Hejka skarbie.- powiedziała Jennie po pocałowaniu mnie.
-Hej kotek.- odpowiedziałam, uśmiechając się do mojej dziewczyny.
-Tak w ogóle to kiedy w tym tygodniu będziesz miała czas spotkać się ze mną i moimi przyjaciółmi? Bo na następnej przerwie chcę z nimi o tym porozmawiać.- mówiła Jennie w drodze, gdy szłyśmy korytarzem do kolejnej sali, w której będę miała następną lekcję.

-Dla ciebie zawsze mam czas.- powiedziałam, całując Jennie w policzek, na co dziewczyna się uśmiechnęła.
-Ja dla ciebie też. Ale tak tylko pytam, żebym nie wybrała przypadkiem dnia, w którym nie możesz iść
-Akurat w tym tygodniu nigdzie się nie umawiałam, także jestem dla ciebie kiedy tylko chcesz
-No dobrze, to co powiesz na przykład na piątek?
-Może być. Tylko o której godzinie wtedy?
-Nie wiem, a o której kończysz tego dnia lekcje?
-O 15:10 chyba
-Dobra, to wyrobisz się tak na 17?
-Raczej tak
-Dobrze, to w takim razie będę po ciebie w piątek o 17
-Okej.- w momencie gdy to mówiłam, zadzwonił dzwonek na lekcje.

-No to do później, Rosie.- mówiła Jennie, żegnając się ze mną.
-Do później.- odpowiedziałam, po czym Jennie zaczęła oddalać się w swoją stronę.

-Co, jakaś randeczka z Jennie się szykuje w piątek?- powiedziała Tzuyu, która nagle się obok mnie pojawiła.- Znaczy nie żebym podsłuchiwała czy coś, usłyszałam po prostu 'piątek o 17' i tyle
-Nie do końca randka, spotykamy się z jej znajomymi
-Oh, a z kim Jennie się tak w ogóle zadaje?
-No właśnie nie mam pojęcia, dlatego się trochę boję
-Myśle, że raczej nie masz czego się bać
-No nie wiem. Z resztą, zobaczę w piątek jak to wszystko wyjdzie

I na tym nasza rozmowa się zakończyła, gdyż właśnie przyszedł nauczyciel i wpuścił nas do klasy. Czas więc zacząć kolejne nudne 45 minut życia.