Chapter (5)

1.8K 46 0
                                        

EIUJNM:Chapter(5)We are just friends,right?

ေနာက္တစ္ခါ ဆိုင္ကယ္မစီးေတာ့ဘူးလို႔ေတြးမိေပမယ့္မိနစ္နည္းနည္းေလာက္စီးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အဒမ္ဘာလို႔ဆိုင္ကယ္စီးေနလဲဆိုတာ သူသေဘာေပါက္သြားရၿပီ။မ်က္ႏွာကိုလာတိုးေနတဲ့ ေလေအးေအးက သူ႔ရဲ့ အေရျပားေမႊးၫွင္းေပါက္ေလးပါမက်န္ တစ္ကိုယ္လံုးကိုေအးျမ လန္းဆန္းသြားေစတယ္။

တုန္႔ခနဲဆိုင္ကယ္ရပ္သြားတာနဲ႔အတူ ေဒါက္ခ်လိုက္တဲ့အသံၾကားမွဝိုင္မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္တယ္။သူ႔မွာဆိုင္ကယ္ၪီးထုပ္မပါတာမို႔ မ်က္လံုးေလးတိုးတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္စံုမိွတ္ၿပီး စီးလာခဲ့ရတာ။စပ္ဖ်ဥ္းေနတဲ့ သူ႔မ်က္လံုးသူႏွာႏွပ္ေနတုန္း အဒမ္က ဆိုင္ကယ္ၪီးထုပ္ကို ခြၽတ္ၿပီးသူ႔ကိုငဲ့ၾကည့္ရင္းနဲ႔...

"မင္း ငါ့ကိုတစ္ညလံုးဖက္ထားမွာလား တစ္ညလံုးဆိုလဲ ဒီမွာေတာ့မျဖစ္ဘူး ငါ့အခန္းကိုသြားၾကမယ္"

"ေပါက္ကရပဲေျပာေနလိုက္ မင္း!"
အဒမ့္ပုခံုးကို လက္သီးနဲ႔ထိုးၿပီး ဝိုင္ဆိုင္ကယ္ေပၚကဆင္းလိုက္ေတာ့ အဒမ္က ခပ္ဖြဖြရယ္တယ္။

ဝိုင္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက မ်က္မွန္ကိုထုတ္တပ္လိုက္ေတာ့ ...

"မ်က္မွန္ႀကီးတကားကားနဲ႔ လာပါၿပီ!မင္း Dance floorေရာက္ခါမွကြၽတ္က်ၿပီးလူလည္ေခါင္မျမင္မစမ္းျဖစ္ေနမယ္"

"Dance Floor?!"

"ေအး!"

ဝိုင္အဝင္ဝက ဆိုင္းဘုတ္ကိုျမင္မွ တကယ့္ကိုClub!ေသာက္က်ိဳးနည္း Club!ဘာလို႔ေသာက္က်ိဳးနည္းလဲဆို မိုနီကာတို႔နဲ႔ အစကသြားဖို႔ဆိုၿပီးစီစဥ္ထားတဲ့Culbမို႔ပဲ...မိုနီကာနဲ႔သူ႔အစ္မ တကယ္မလာဖို႔ပဲေမ်ွာ္လင့္ရေတာ့မယ္။

"မင္းေျပာေတာ့ ရိုးရိုးBarဆို!"

"အင္း!ခုေတာ့ Clubကိုလာျဖစ္သြားတယ္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲကြာ..ေခ်းမမ်ားစမ္းနဲ႔"

"ေခ်းမ်ားတာမဟုတ္ဘူးဟ!ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔တိုးမွာစိုးလို႔ သူတို႔နဲ႔သြားဖို႔ကို နားခ်င္လို႔မသြားေတာ့ဘူးျငင္းထားလို႔!"

"ေၾသာ္...ဘာျဖစ္လဲ နင့္ထက္ငါသူ႔ကိုပိုခ်စ္သြားလို႔ သူနဲ႔သြားတာလို႔ေျပာလိုက္!"

ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]Where stories live. Discover now