ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]

Chapter(27)

EIUJNM:Chapter(27)ငါမင္းကိုနမ္းလို႔ရမလား

"ေသ်ွးဝိုင္!"

"ပါး!!"

သူနဲ႔သူ႔အေဖပံုစံက ကယ္လ္ဆမ္ေကြကာေၾကာ္ျငာထဲကလို 'အေမ့!! သား!!" ဆိုတာမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းမေနပါဘူး။သူကလဲ သူ႔အေဖကို ကယ္လ္ဆမ္ေကြကာနဲ႔ မကန္ေတာ့သလို သူ႔အေဖကလဲ သူ႔ကိုၿပံဳးၾကည့္မေနပါဘူး။သူ႔အေဖရဲ့ေလဆာအိုင္း က ေရာင္ဝါေတြတစ္ဖ်က္ဖ်က္ထြက္ေနသလို စိန္းစိန္းဝါးဝါးႀကီးကိုၾကည့္ေနတာ...

ေလာကထဲမွာတိုက္ဆိုင္မႈေတြအမ်ားႀကီးရိွတယ္။ကိုယ္နဲ႔အတူထိုင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေန့လည္စာဟင္းတူေနတာမ်ိဳး၊စကားတစ္ခြန္းကိုတစ္ၿပိဳင္ထဲ အတူတူေျပာမိတာမ်ိဳး၊ပစၥည္းတစ္ခုခုကို အတူတူေရြးမိတာမ်ိဳး၊ခရက္ရွ္နဲ႔အက်ႌအေရာင္ခ်င္းဆင္တူေနတာမ်ိဳး စသျဖင့္ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။

ဒါေပမဲ့ဒီတိုက္ဆိုင္မႈကိုၾကည့္ပါၪီး!ပထမ သူ႔အစ္မ၊ဒုတိယ အဒမ္နဲ႔ ကိုတည္ၿငိမ္ၪီး ေနာက္ဆံုးသူ႔အေဖ..ဒီစိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ရပ္ႀကီးက သူ႔ဆီမွာမျွဖစ္လာမ်ိဳးကလဲ သူ႔ရဲ့ေတာက္ပလြန္းတဲ့ ကံပါပဲ။သူအစက သူမသိေအာင္တိတ္တိတ္ေလး ဂဲသားရင္းမ်ားလုပ္ထားသလားလို႔ေတာင္ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေတြးမိေတာ့တာ။

သူနဲ႔အဒမ့္နားကို သူ႔အေဖက လွစ္ခနဲေရာက္လာၿပီး သူ႔သားကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနတဲ့ ျဖဴစုတ္စုတ္ေကာင္ကို ဆြဲခြာလိုက္တယ္။အဒမ္က ယိုင္ထြက္တဲ့အထိဆြဲခြာခံလိုက္ရေပမဲ့ ထြက္မသြားဘဲနဲ႔ေဘာင္းဘီထဲလက္ထည့္ၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။

ၪီးေအာင္ျမင္သိမ္းကေတာ့ ရပ္ၾကည့္ေနတာေတြဘာေတြဂရုစိုက္မေနဘူး။သူ႔ရဲ့တစ္ၪီးတည္းေသာသားေလးကိုပဲအာရံုစိုက္ထားတယ္။ပထမ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲကို ဝင္လာတုန္းက သူ႔သားလို႔ကိုထင္မထားဘူး။

"ေသ်ွးဝိုင္!မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"

ေမးျပန္ၿပီေနာက္တစ္ေယာက္လို႔ပဲ ဝိုင္ေတြးမိေတာ့တယ္။ဘာလို႔မ်ားလူတိုင္းက သူဘာလုပ္ေနလဲဆိုတာကို ေသာက္ရမ္းသိခ်င္ေနၾကတာတုန္း!!ၿပီးေတာ့ အဒမ့္ေရ႔ွမွာ သူဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနရတာကိုမုန္းတယ္။လူဆိုတာက ကိုယ္သေဘာက်တဲ့လူေရ႔ွမွာ ခပ္မိုက္မိုက္စတိုင္ကိုပဲျပခ်င္တာေလ..