Chapter(33)

1.1K 29 0
                                    

EIUJNM:Chapter(33)သူ႔ကိုခိုးခ်စ္ေနရတာ ငါ့အတြက္အက်င့္လိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ...

"ကြၽန္ေတာ္ထြက္လာေနၿပီ ကိုခန္႔...ေနရာကိုကြၽန္ေတာ္သိတယ္"

Hotel Adam ဆိုၿပီး စာလံုးအႀကီးႀကီးေတြခ်ိတ္ထားတဲ့ အထပ္ျမင့္အေဆာက္အဦေရ႔ွေရာက္ေတာ့ ဝိုင္ေကြ့ဝင္လိုက္တယ္။အဒမ့္ ဟိုတယ္ျမင္တိုင္း သူၿပံဳးမိတယ္...အဒမ္ကသူ႔ကိုဟိုတယ္မဖြင့္မီ ဟိုတယ္နာမည္ကူစဥ္းစားခိုင္းေသးတယ္။သူ႔မွာေတာ့ ၪီးေနွာက္ကို အရည္ၫွစ္လို႔ နာမည္လွလွေလးေတြစဥ္းစားေပးတာေပါ့။ေနာက္ဆံုး အဒမ္ေပးလိုက္ေတာ့လဲ Hotel Adamတဲ့။အဲ့နာမည္ကိုေပးရတဲ့ အေၾကာင္းကလဲ သူနဲ႔သူ႔ဟိုတယ္ကိုတြဲမွတ္မိေစဖို႔...လူAdamကိုျမင္ရင္ Hotel Adamကိုျမင္ေယာင္ၿပီး Hotal Adamေရ႔ွေရာက္ရင္ လူAdamကိုပါသတိရေအာင္တဲ့။သူ႔မွာအံ့ၾသလို႔မဆံုးဘူး...

"ကိုခန္႔ေစာင့္ရတာၾကာသြားလား"

"မၾကာပါဘူး..ဝိုင္လမ္းေပ်ာက္ေနလို႔လား"

ထပ္သရီး!!ကိုခန္႔ကေတာ့လုပ္ၿပီ!သူဒီဟိုတယ္ကို လာဖို႔အတြက္ မ်က္စိမိွတ္ေမာင္းေတာင္ရတဲ့အေၾကာင္းမသိေသးဘူးထင္တယ္..ဒါေပမဲ့ ထုတ္ေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ။

"လမ္းေပ်ာက္ရေအာင္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲေရာက္ေနတာမွမဟုတ္တာကို ကိုခန္႔ကလဲ"

ခန္႔ဇာနည္ကရယ္ရင္း ..."ဟုတ္ပါၿပီ..ဝိုင္ဘာေသာက္မလဲ"

ဝိုင္Menuကိုၾကည့္ရင္း Ice-amaricano နဲ႔Red velvet ပဲမွာလိုက္တယ္။ဝိုင္ႏႈတ္ခမ္းကို စုလိုက္ရင္း.."ကိုခန္႔ကလဲ ဒီကိုေရာက္လက္စနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာပဲထိုင္ရေသးတယ္...Fine Diningေလးျဖစ္ျဖစ္ေတာ့မေကြၽးဘူး"

"ဝိုင္ကစားခ်င္လို႔လား"

"အယ္...ဟားဟား ကိုခန္႔ကေတာ့လုပ္ၿပီ"

"စားခ်င္ရင္ သြားမယ္ေလ..ေန့လည္စာလဲစားၿပီးခ်ိန္ႀကီးဆိုၿပီး ကိုယ္ကရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပဲေကာ္ဖီဆိုင္ကိုေရြးလိုက္တာ"

"မစားခ်င္ပါဘူး...စတာပါ.."

"စားခ်င္လဲမေကြၽးပါဘူး...ပန္းကန္ျပားထဲ ဟိုဟာပိစိ ဒီဟာေၫွာင့္ေတာက္ထည့္ထားတာကို ဝိုင္ ဝမွာမို႔လို႔လား...ကိုယ္ကေတာ့မဝပါဘူး ေဟာ့ေပါ့ဘူေဖးကမွမိုက္ၪီးမယ္"

ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]Where stories live. Discover now