ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]

Chapter (3)

EIUJNM:Chapter(3)The first time we met

လူတိုင္းေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ထားလို႔ရတယ္တဲ့...အဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ကျပည့္ခ်င္လဲျပည့္မယ္ မျပည့္ခ်င္လဲမျပည့္ဘူး။ဒါေပမယ့္ မျပည့္မယ့္အဖြဲ႔ထဲမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ထိပ္ဆံုးမွာရပ္တည္ေနပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္က သန္းႂကြယ္သူေဌးျဖစ္ဖို႔လဲမဟုတ္ဘူး။သမၼတျဖစ္ဖို႔လဲမဟုတ္ဘူး။လူတိုင္းခ်စ္ၾကတဲ့ Idolျဖစ္ဖို႔လဲမဟုတ္ဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတာ္ေတာ္ေလးရိုးရွင္းပါတယ္။အဒမ္လင္းညိုက ကြၽန္ေတာ္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ေပးဖို႔ပဲ...ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြ ကြၽန္ေတာ့္သိမ္ငယ္မႈေတြ ကြၽန္ေတာ့္နာက်င္မႈေတြကို ျမင္ေပးဖို႔ပဲ။ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာဘာျဖစ္သြားလဲ...
နာက်င္ရတဲ့လူကကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲ...

ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တတ္ဖို႔ သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္မုန္းမျွဖစ္မွာ...

အဒမ္နဲ႔သူ ေတြ့ဆံုသိကြၽမ္းခဲ့ရတာက ကံၾကမၼာအလိုက်ပဲ...
အခ်ိဳ႕ကံၾကမၼာေတြက ထာဝရတည္ၿမဲဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ေပမယ့္ သူတို႔ရဲ့ကံၾကမၼာကေတာ့ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုလိုအပ္ရံုပဲ...ဒါေပမယ့္လိုအပ္ရံုက အဒမ္ျဖစ္ၿပီး လိုပါလိုခ်င္တာကေတာ့ သူေပါ့။

ဟင္း....
သက္ျပင္းခ်မိျပန္ပါၿပီ။ဒီေန့အဖို႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ခ်မိတဲ့သက္ျပင္းမွန္းေတာင္မသိေတာဘူး။မတတ္ႏိုင္ဘူး...သက္ျပင္းမွမခ်ရင္ တင္းက်ပ္ေနတဲ့ ရင္ကိုဘယ္သူကေျဖေလ်ွာ့ေပးမွာလဲ...

ဝိုင္အိမ္တံခါးကို ခက္ခက္ခဲခဲဖြင့္လိုက္တယ္။ခက္ခဲနက္နဲတဲ့လံုၿခံဳေရးစနစ္ေတြေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ သူကိုယ္တိုင္ ၿပိဳလဲေနလို႔ပါပဲ။ခ်ပ္ခနဲတံခါးပိတ္သြားတာနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ အခန္းတစ္ခုက သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာေပၚလာတယ္။ဆိုဖာေပၚမွာ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ  ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဟိုမွာ ဒီမွာ စည္းကမ္းဆိုတာမသိတဲ့ Adamရဲ့အက်ႌအဝတ္အစားေတြ ပ်ံ့က်ဲေနတယ္။ၾကမ္းျပင္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ေျခနဲ႔ကန္ရင္းနဲ႔ပဲ ေရခဲေသတၲာဆီကိုသြားၿပီး ဘီယာတစ္ဘူးထုတ္လိုက္တယ္။ေအးစက္ေနတဲ့ဘီယာက သူ႔ရင္ထ​ဲကအပူေတြကို အလံုးစံုၿငိမ္းေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္လို႔ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေတာ့ ကူညီေပးႏိုင္မွာပါ။