EIUJNM:Chapter(19)သိတယ္ေလ..အေမမို႔မျဖစ္မေနစကားေျပာေနတာေပါ့
ေနႏုေအးရဲ့တိုက္ခန္းကေန ကားဆီကိုသြားေနတဲ့တစ္ေလ်ွာက္လံုး မိုနီကာကို ဝိုင္စိတ္တိုေနမိတယ္။မိုနီကာက သူ႔ကိုက်င္းႀကီးႀကီးနဲ႔က်ယ္က်ယ္တူးေပးသြားၿပီး သူ႔အစ္မနဲ႔လဲ ဖက္လွဲတကင္းအထာေတြလုပ္ေနေသးတယ္။အဒမ့္စကားကိုနားေထာင္ၿပီး သူတစ္ေယာက္ထဲဘားကိုသြားလိုက္ရင္ေတာင္ သူထိတ္လန္႔သည္းဖိုဇာတ္ကားရိုက္ရမွာမဟုတ္ဘူး။
"ေသ်ွး.."
"ဘာလဲ!"ဝိုင္ေလသံျပင္းျပင္းနဲ႔ထူးလိုက္တယ္။
"ေလသံေလးေလ်ွာ့ပါၪီး ငါနင့္အစ္မကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး"
"အမ္..အဲ့ဒါဆိုဘာလို႔ ေလသံျပင္းျပင္းႀကီးနဲ႔စကားေျပာေနတာလဲ"
မိုနီကာရဲ့အသံက ပီပိကေလးငယ္လိုမ်ိဳး..ျဖဴျဖဴစင္စင္။လုပ္ၿပီးမွမသိပါဘူး ဆိုတဲ့စတိုင္မ်ိဳး..
"နင္ခုမွမမွတ္မိဘူးလုပ္ေနတာ.."
"ငါတကယ္မမွတ္မိတာ ငါဘာလုပ္မိလို႔လဲ"
မိုနီကာ့ကို ကားေမာင္းေနရင္းရိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းႀကီးကိုထိန္းထားရတယ္။ရပါတယ္ မမွတ္မိေတာ့လဲ သူကျပန္ေျပာျပေပးရမွာေပါ့..
အေၾကာင္းစံုကို ျပန္ေျပာျပလိုက္ေတာ့ မိုနီကာက သူ႔ကိုမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ၾကည့္လာတယ္။
"ငါအဲ့လိုေျပာလိုက္မိတာလား.."
"ေအး မဟုတ္ရင္ငါကလီဆယ္ၿပီးေျပာေနတယ္ထင္ေနတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူးဟာ ေသ်ွးကလဲ"
"အဲ့ေတာ့ သူသိသြားလား"
"မသိသြားဘူး ကိုတည္ၿငိမ္ၪီး ဖုန္းေခၚလိုက္လို႔"
"ဟုတ္လား...ေနပါၪီး ေသ်ွး!အဒမ္သိသြားေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
မိုနီကာ အားမလိုအားမရေျပာလိုက္မိေတာ့ ေသ်ွးက ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့ၿပီးဘာမွမေျပာလာဘူး။
ဒီေသ်ွးဝိုင္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မိုနီကာနားကိုမလည္ေတာ့ဘူး။ဖြင့္ေျပာဖို႔ကို ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနရတာလဲ..တကယ္ဆို ေသ်ွးအေနနဲ႔ကဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ေတာင္ အဆင္ေျပေလာက္မယ္လို႔ပဲ သူထင္ေနတယ္။အဒမ္လင္းညိုကလဲ ေသ်ွးအေပၚမွာခံစားခ်က္အခ်ိဳ႕ရိွေနတယ္လို႔လဲ သူျမင္ေနရတယ္။ဒါေပမဲ့ေသ်ွးကေတာ့ ဖြင့္ေျပာဖို႔ကိုဘာလို႔ဒီေလာက္ေၾကာက္ေနရလဲမသိဘူး။
YOU ARE READING
ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]
Romance'လူတစ်ယောက်ကိုချစ်မိရင် အကျယ်ကြီးအော်ပြောနိုင်ရတယ်...မဟုတ်ရင် အဲ့လူကိုလက်လွှတ်ရနိုင်တယ်' တဲ့... အဲ့တော့ ကျွန်တော်အကျယ်ကြီးအော်မပြောနိုင်သရွေ့လက်လွှတ်နေရဦးမှာပဲ။ 'လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိရင္ အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာႏိုင္ရတယ္...မဟုတ္ရင္ အဲ့လူကိုလက္လႊတ္ရႏိုင္တယ္'...
![ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]](https://img.wattpad.com/cover/294505431-64-k170337.jpg)