Chapter(38)

1.4K 25 0
                                        

EIUJNM:Chapter(38)ၫွင္းသိုးသိုးလူႏွစ္ေယာက္

"ေဘာ့စ္ စံုစမ္းခိုင္းထားတာရပါၿပီခင္ဗ်"

အဒမ္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ေထာက္ကို အနားကိုလာဖို႔လက္ယပ္ေခၚလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဖိုင္တစ္ထပ္ကို သူ႔လက္ေထာက္ေရ႔ွကိုပံုခ်ေပးလိုက္ရင္း...
"ဒါ ငါတို႔ဟိုတယ္ရဲ့ေန့စဥ္လည္ပတ္တဲ့စာရင္းဇယားေတြ ဘာမွေထြေထြထူးထူးမရိွဘူး...မင္းကဒီတိုင္းစစ္ေပးရံုပဲ"

သူေနာက္ထပ္ဖိုင္တစ္ထပ္ကိုထပ္ခ်ေပးလိုက္ျပန္တယ္။သူ႔လက္ေထာက္ရဲ့မ်က္ႏွာမွာေတာ့ နည္းနည္းေဝခြဲမရတဲ့အမူအရာေတြစေပၚလာၿပီ။
"ေရာ့ ဒါေတြက ​ေန့တိုင္းလက္မွတ္ထိုးေပးဖို႔လိုတာေတြ...လက္မွတ္ထိုးခါနီး နည္းနည္းသတိထားၿပီးဖတ္ၾကည့္ေပးၪီး ၿပီးေတာ့..."

"ခဏ!ခဏေဘာ့စ္!!"
သူ႔လက္ေထာက္က​ သူ႔စကားကိုျဖတ္ၿပီးတားလိုက္တယ္။သူေမးဆတ္ျပလိုက္ေတာ့ စဥ္းစားမရသလို မ်က္ႏွာဟန္ပန္နဲ႔...
"ေဘာ့စ္ကဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့ကို အဲ့ဒါေတြမွာေနတာလဲ"

လင္းခန္႔တစ္ေယာက္တကယ္ကို နားမလည္ေတာ့လြန္းလို႔ ထုတ္ကိုေမးခ်လိုက္ရေတာ့တယ္။တကယ္ေတာ့ အခုတေလာသူ႔ေဘာ့စ္ရဲ့ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး 'ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း' ဆိုၿပီးေမးခ်င္ေနတာ ပါးစပ္ကိုယားေနတာပဲ။ေဘာ့စ္ရဲ့အမ်ိဳးသားဆံုးၿပီးကတည္းက သူ႔ေဘာ့စ္ပံုစံကတသတ္မတ္ထဲကိုမရိွေတာ့ဘူး။တစ္ခါတစ္ေလမွာပံုမွန္အတိုင္းေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလက်မိႈင္ေတြေငးေမာေနၿပီး တစ္ခါတစ္ေလမွ လမ္းေပ်ာက္ေနတ​ဲ့ဆယ္ေက်ာ္သက္တစ္ေယာက္လို စိတ္ေတြညစ္ေနျပန္ေရာ...

ေဟာ!အခုလဲ သူ႔လိုလက္ေထာက္ကိုအေရးႀကီးတာေတြကိုမွာေနျပန္ၿပီ!!

သူ႔ကိုနားမလည္သလိုၾကည့္ေနတဲ့ လင္းခန္႔ကို အဒမ္ၿပံဳးျပလိုက္တယ္။သူၿပံဳးျပလိုက္ခါမွ လင္းခန္႔ရုပ္ကမ်က္ေမွာင္ေတြဘာေတြပိုအတြန္႔ခ်ိဳးလာၿပီး သူ႔ကိုေျခဆံုးေခါင္းဆံုး အျပန္အလွန္ၾကည့္ရင္း...
"ေဘာ့စ္!ေဘာ့စ္ထြက္သြားေတာ့မလို႔လား!!??"

ဒီတစ္ခါအံ့ၾသအလွည့္က အဒမ္ျဖစ္သြားၿပီ။သူ႔လက္ေထာက္ေလးကဉာဏ္ေကာင္းသား...သူ႔ပံုကိုၾကည့္တာနဲ႔ သူဘာလုပ္မလဲဆိုတာတန္းသိတယ္။

ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]Where stories live. Discover now