ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]

Chapter(26)

EIUJNM:Chapter(26)တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ရတာ ပင္ပန္းတယ္

"Love You..."

အဲ့စကားေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းမွာအကုန္လံုးခဏတာတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။အျပင္ေလာကမွာေရာ ဇာတ္လမ္းထဲမွာေရာ...

ဒီအခိုက္အတန္႔..ေလာေလာဆယ္အခိုက္အတန္႔ေလး..ဝိုင္ရင္ေတြခုန္ေနမိတာ အမွန္တရားပဲ..တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အၾကည့္မခြာႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ခဏေလး။ဆယ္စကၠန္႔တိတိၾကာတယ္...

တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ အဒမ့္ကို ၿပံဳးျပလိုက္ရင္း စာသားေတြကို ဆက္ရြတ္လိုက္တယ္။ဇာတ္လမ္းကဆက္သြားေနၿပီ..သူလဲဆက္သြားဖို႔လိုတယ္။

[Like a sister loves a brother and a friend loves a friend]
"Like a sister loves a brother and a friend loves a friend"
(ညီမတစ္ေယာက္ကအစ္ကိုကိုခ်စ္သလိုမ်ိဳး..ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္သလိုမ်ိဳးေပါ့)

ေျပာၿပီး..ဝိုင္ မ်က္ႏွာလြႊဲ ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးၿပံဳးၿပီး အံကိုႀကိတ္လိုက္တယ္။တကယ္ေတာ့ သူေရာ ရိုစီေရာက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူကို ဝန္ခံဖို႔သတၲိမရိွၾကဘူး။ဝန္ခံလိုက္လို႔ အေျခအေနေတြကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္သြားမွာကိုေတြးၿပီးေၾကာက္တယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ေဝဒနာေတြကို ကိုယ္ရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ခံစားေနၾကတာပဲ..

အဒမ္က မိန္းေမာေနရင္းကေန အံ့ၾသသလိုမ်က္ခံုးပင့္ၿပီး ဟက္ခနဲရယ္လိုက္တယ္။."မင္းတကယ္ကိုအလြတ္ရေနတာပဲ"

ဝိုင္မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရင္း..."အင္း..."

"ငါ အိပ္ေတာ့မယ္ မင္းေရာ"

"ငါလဲ ခဏေနအိပ္မယ္"

"အင္း...မင္း ..အိပ္ယာခင္းလဲၿပီးၿပီမလား"

"အင္း"

အဒမ္ အိပ္ယာဆီကိုထြက္သြားေတာ့ နားၾကပ္တပ္ၿပီး သူဇာတ္လမ္းကိုျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္။သူလဲ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီဆိုေပမဲ့ အဒမ္နဲ႔အတူတူေတာ့အိပ္ယာဝင္မွာမဟုတ္ဘူး။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေလာဘတက္ေစမဲ့ အျပဳအမူေတြအကုန္လံုးကိုသူေရွာင္တယ္။ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္မွ သူဒီဆက္ဆံေရးကိုထိန္းႏိုင္မွာ...