EIUJNM:Chapter(40)မင္းကိုငါလြယ္လြယ္နဲ႔ခြင့္မလႊတ္ဘူး
ညေနခင္းနဲ႔အၿပိဳင္ မႈန္ရီေနတဲ့ အဒမ့္မ်က္လံုးေတြကို ဝိုင္စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလာက္စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။သူဘယ္လိုျပန္ေျဖသင့္လဲ...စဥ္းစားေနရတာကအဒမ့္ေမးခြန္းကိုသူျပန္မေျဖတတ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး။အဒမ္က 'သူ႔ကခ်စ္ေသးလား' လို႔ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းအတြက္သူ႔မွာအေျဖကအၿမဲအဆင့္သင့္ရိွတယ္။အဒမ့္ကို သူစခ်စ္မိပါၿပီဆိုကတည္းက မခ်စ္ခဲ့တဲ့ရက္ဆိုလို႔တစ္ရက္မွမရိွခဲ့ဖူးဘူး။ဒါေပမဲ့လဲ သူ႔အခ်စ္ေတြက အရင္ကလိုေတာ့ေစ်းမေပါေတာ့ဘူး။
သူမ်က္ႏွာလႊဲၿပီးၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့ အဒမ္က သူ႔ပုခံုးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္...ၿပီးေတာ့ သိလိုစိတ္ျပင္းျပတဲ့အသံနဲ႔.."ဝိုင္ ငါေမးတယ္ေလ...မင္းငါ့ကိုခ်စ္ေသးလား"
"မင္းဘယ္လိုထင္လဲ"
"ငါ့ကိုျပန္မေမးနဲ႔ေလ...မင္းေျဖေပးမွရမွာေလ"
ဝိုင္သက္ျပင္းကိုခ်ရင္း အဒမ့္လက္ေတြၾကားက သူ႔ပုခံုးကိုရုန္းထြက္လိုက္တယ္။အရမ္းနီးကပ္ေနတဲ့ အေနအထားကသူ႔အတြက္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။
အဒမ္ကေတာ့သူ႔လက္ေတြၾကားကေန ရုန္းထြက္သြားတဲ့ ဝိုင့္ကိုၾကည့္ၿပီးဝမ္းနည္းသြားရတယ္။သူ႔လက္ဖဝါးမွာ ခဏတာခံစားလိုက္ရတဲ့ေနြးေထြးမႈေလးကို လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးတာမို႔ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ခ်လိုက္တယ္။သူေတာ့ေနာက္ဆံုးအေျခအေနကိုေရာက္သြားၿပီထင္ပါတယ္။သူ႔မွာရိွတဲ့ သတၲိေတြ အကုန္လံုးကိုစုၿပီး စကားလံုးအနည္းငယ္ကိုဖ်စ္ၫွစ္ေျပာလိုက္တယ္။
"မခ်စ္ေတာ့တာလား..."
ဝိုင္ကေတာ့မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္ေတာင္မခတ္ပဲခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖတယ္..."ထင္ရတာပဲ..."
အဒမ္တကယ္ႀကီးလန္႔သြားတာမို႔က ဝိုင့္လက္ကို မရဲတရဲလွမ္းကိုင္မလိုျပဳျပီးမွ ကိုယ္ရိွန္ျပန္သတ္လိုက္ရင္း...
"ဝိုင္...တိတိက်က်ေျပာေပးပါလား..."
"မင္းဒါေလးေတာင္သေဘာမေပါက္ဘူးလား ငတံုးလား?"
"ဟုတ္တယ္!ငါကငတံုး..ငတံုးမွငတံုးအႀကီးစား...အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔မင္းခံစားခ်က္ေတြကို ငါ့ကိုေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပေပးပါကြာ.."
YOU ARE READING
ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]
Lãng mạn'လူတစ်ယောက်ကိုချစ်မိရင် အကျယ်ကြီးအော်ပြောနိုင်ရတယ်...မဟုတ်ရင် အဲ့လူကိုလက်လွှတ်ရနိုင်တယ်' တဲ့... အဲ့တော့ ကျွန်တော်အကျယ်ကြီးအော်မပြောနိုင်သရွေ့လက်လွှတ်နေရဦးမှာပဲ။ 'လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိရင္ အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာႏိုင္ရတယ္...မဟုတ္ရင္ အဲ့လူကိုလက္လႊတ္ရႏိုင္တယ္'...
![ငါ့ကိုမင်းကလိုအပ်ရုံပဲဆိုရင်တောင်(Even If You Just Need Me) [Complete]](https://img.wattpad.com/cover/294505431-64-k170337.jpg)