Papatya Kadın

🕊..11

Kuş cıvıltılarının bol olduğu, ışıl ışıl bir sabaha gözlerini açar Naci. Hala bu odaya alışamasa da üzerine sinen Safiye'nin kokusundan hemen idrak eder evliliklerini. Sımsıcak bir gülümseme yayılır yüzüne. Safiye'nin tarafına çevirir başını. Safiye yoktur orda. Şaşırır.

N: Safiye?

Saate bakar ardından. Geç kaldığını fark eder. Kalkar hemen yataktan. Hızlıca banyoya girip elini yüzünü yıkar. Ardından tıraşını olup giyinir. Odadan çıkıp koridor boyunca yürür. Sofra kurmakla meşgul olan karısını görür. Arkasından sarılır usulca.

N: Günaydın canım.

Safiye birden sıçrar.

S: Ayy! Naci korktum.

N: Korkma Safiye'm. Benim.

S: Sen ne zaman uyandın? Birazdan seni uyandırmaya gelecektim.

N: Safiye'm geç bile kalmışım.

S: Niye ki? Okullar şuan kapalı. E kitapçıya gideceksen Rüya var açsın erkenden sanki başka bir işe yarıyor. Bırak ilk kez bi işe yarasın.

N: Safiye sen bu kızı kıskanmayı ne zaman bırakacaksın? Anlasana artık senden başkasına kör bu gözler.

Safiye biraz yumuşar. Yüzünü döner kocasına. Boynuna dolar kollarını.

S: İyi tamam. Ne zaman gelirsin?

N: Niye? Özler misin?

S: Hemen de şımar zaten.

N: Bu şımarmak değil ki. Soru sordum.

S: E cevabını bilmiyorsun sanki Naci.

N: Ee.. senin dudaklarından duymak istiyorum belki.

Diyerek usulca baş parmaklarıyla okşar karısının dudaklarını. Safiye'nin içi gider bu harekete.

S: Naci mayın tarlasındayız. Babam gelecek.

N: Ah be Safiye'm...

Diyip dudaklarına içi giderek bakar. Ardından yaklaşıp bir öpücük kondurur.

S: Hadi sofraya geç de babayı ve Neriman'ı da çağırıyım.

N: Yok ben kahvaltı etmiycem.

S: O niye?

N: Geç kaldım dedim ya Safiye'm.

S: Naci otur daa. Beş dakika et işte kahvaltını. Aklım sende mi kalsın?

N: Aklın değil. Kalbin kalsın yeter.

Safiye imalı bakar.

S: O zaten sende.

Diyip yüzüğünü gösterir elindeki. Göz kırpar. Naci içi giderek bakar.

N: Ah be kadın. Sonum olacaksın sen.

Safiye kıkırdar bu lafa. Naci ise gülümser.

N: Çıkıyorum ben canım.

S: Tamam ama erken gel bak.

N: Tamam Safiye'm tamam.

Kapıya yürürler beraber. Safiye Naci'nin yakasına bakar.

S: Bensiz giyindiğin nasıl belli. Yakanı yapamamışsın.

Diyip usulca yaklaşır. Yakasını düzeltmeye başlarken Naci de ellerini izler.

N: Sen giydirsen böyle mi olur?

S: Bak sen..

Diyip kocasının tuttuğu yakasından çeker ve öper.

S: Orda ye ama bir şeyler mutlaka tamam mı?